Weegbreezonnebloem

De weegbreezonnebloem (Doronicum plantagineum) is een vaste plant uit de composietenfamilie (Asteraceae). De weegbreezonnebloem wordt ook als sierplant gebruikt. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en stabiel of toegenomen. De plant komt van nature voor in Zuidwest-Europa tot in Noord-Frankrijk en is van daaruit verder naar het noorden ingeburgerd. Het aantal chromosomen is 2n = 120.[1]. De weegbreezonnebloem lijkt zeer veel op de hartbladzonnebloem, maar de rozetbladen hebben bij de weegbreezonnebloem een wigvormige voet en bij de hartbladzonnebloem een hartvormige voet. Bij de weegbreezonnebloem zit er meestal maar 1 hoofdje op de bloeistengel en bij de hartbladzonnebloem 2 - 6.

Weegbreezonnebloem
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Campanuliden
Orde:Asterales
Familie:Asteraceae (Composietenfamilie)
Onderfamilie:Asteroideae
Geslachtengroep:Senecioneae
Geslacht:Doronicum (Voorjaarszonnebloem)
Soort
Doronicum plantagineum
L. (1753)
Afbeeldingen Weegbreezonnebloem op Wikimedia Commons
Weegbreezonnebloem op Wikispecies
Portaal    Biologie

De plant wordt 30 – 90 cm hoog en vormt lange, vlezige uitlopers met eindknoppen, die voor de vegetatieve vermeerdering zorgen. Op de knopen zitten witachtige haren. De gaafrandige of licht getande, eivormige, 4 – 8 cm lange en 2,5 – 6 cm brede rozetbladeren hebben een kortbehaarde, 4 – 8 cm lange bladsteel en een wigvormige voet. De stengel is onderaan kaal. De hogerop de stengel zittende bladeren zijn 2 – 4 cm lang en 0,7 – 2 cm breed. Ze zijn eivormig elliptisch tot ei-lancetvormig.

De weegbreezonnebloem bloeit in mei en juni met gele bloemen, die in een 5 – 8 cm groot hoofdje zitten. De buitenste, 1,5 - 2,5 cm lange en 1,3 - 2 mm brede omwindselbladen hebben een behaarde rand. De binnenste omwindselbladen zijn 1,5 – 2 cm lang en 1,3 – 2 mm breed. De onderaan vrijwel kale bloeistengel draagt meestal 1 hoofdje, maar soms kunnen er 3 aanwezig zijn.

De vrucht is een olijfgroen tot bruin nootje met een wrattig oppervlak. De 2 - 2,8 mm lange en 1 - 1,3 mm brede nootjes van de lintbloemen hebben geen pappus. De 2 - 2,7 mm lange en 1 - 1,3 mm brede nootjes van de buisbloemen hebben een witte, 3,5 - 4,5 mm lange pappus.[1]

De weegbreezonnebloem komt voor op licht beschaduwde plaatsen in bossen, bosranden en lanen.

Bloemformule:

  • K 0, C (5), A (5), G 2[2]
Zie de categorie Doronicum plantagineum van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Wikispecies heeft een pagina over Doronicum plantagineum.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.