Waterstofastatide

De chemische eigenschappen van de verbinding zijn vergelijkbaar met die van de andere 4 waterstofhalogeniden. Door de lange binding tussen beide atomen is waterstofastatide een extreem sterk zuur. Het gebruik van waterstofastatide zou echter sterk belemmerd worden door de spontane ontleding in de samenstellende elementen en door de hoge radioactiviteit van astaat. Omdat beide atomen qua elektronegativiteit bijna niet verschillen en omdat het astatinium-ion (At⁺) reeds is waargenomen,[1] kan de ontleding van de verbinding als volgt worden opgevat:

${\displaystyle \mathrm {2\ HAt\ \longrightarrow \ H^{+}\ +\ At^{-}\ +\ H^{-}\ +\ At^{+}\ \longrightarrow \ H_{2}\ +\ At_{2}} }$

De ontleding resulteert in vorming van waterstofgas en een neerslag van astaat.

De verbinding bezit een berekend dipoolmoment van 0,06 D, waarbij de negatieve partiële lading op waterstof is gelokaliseerd. Daarom is het beter om van astaathydride te spreken. Deze polarisatie verklaart eveneens het onstabiele karakter van de verbinding.[2]