Waterkant (Paramaribo)

De Waterkant is de oudste straat van Paramaribo, de hoofdstad van Suriname en is direct aan de kade van de Surinamerivier gelegen. Door het beeldbepalende uiterlijk vormt het een centraal onderdeel van de sinds 2002 door de UNESCO als Werelderfgoedlijst beschermde historische binnenstad van Paramaribo.

De Waterkant in 1955, gezien vanaf het Gouvernementsplein
Waterkant vanaf de Surinamerivier
Een aantal van de monumentale panden aan de Waterkant

Geschiedenis

De ligging aan de Surinamerivier, nabij het Fort Zeelandia, dat in de 17e eeuw als versterking voor de Nederlandse kolonie werd gebouwd, maakte dat de Waterkant als eerste straat van de stad werd aangelegd. Veel van de toenmalige bebouwing is verloren gegaan tijdens de stadsbrand van 1821. Na de brand gaf de architect Johan August Voigt Paramaribo een nieuw stadsgezicht door de bouw van een ensemble van monumentale witte gebouwen aan de Waterkant.[1] De ligging bij het water en het kenmerkende stadsbeeld, met veel monumentale gebouwen en nationale instituties, maakt dat in vrijwel alle landsbeschrijvingen van Suriname en in zeer veel bellettrie de Waterkant vermelding vindt.

Beschrijving

De Waterkant is een van de belangrijkste straten van de stad. De straat loopt van het Onafhankelijkheidsplein (het voormalige Gouvernementsplein, later Oranjeplein) evenwijdig aan het water op de linkeroever van de Surinamerivier tot voorbij de Centrale Markt en eindigt op het kruispunt waar twee andere belangrijke verkeersadres van de stad beginnen: de Saramaccastraat in het verlengde van de Waterkant verder zuidelijk, en de Dr Sophie Redmondstraat in westelijke richting. Zowel in de koloniale als in de moderne tijd heeft de Waterkant een belangrijke rol gespeeld in het leven van Paramaribo. Er liggen belangrijke gebouwen aan de straat als het Hoekhuis (op de hoek met het Onafhankelijkheidsplein), grote koloniale woningen, de Centrale Bank van Suriname, de Waag en de Lutherse Kerk. Ter hoogte van de Centrale Markt is de rivier niet meer te zien, omdat de markthallen pal aan de rivier liggen. Het gedeelte tussen het Onafhankelijkheidsplein en de Keizerstraat is nogal altijd een van de best bewaard gebleven eenheden van koloniale architectuur in de stad. De overzijde van de straat is met kleine kiosken, eetkraampjes, banken en bomen een populaire bestemming voor flaneerders en zondagstoeristen.

Steigers

Aan de Waterkant liggen drie belangrijke steigers: de Marinetrap aan het Onafhankelijkheidsplein (voor officiële gouvernementsboten en vroeger ook aanlegplaats van de schepen met immigranten), de SMS-steiger ter hoogte van de Waag (hier vertrekken pakboten naar de districten) en de veersteiger (waar de veerboot naar Meerzorg vertrekt; met aan de overzijde van de weg de centrale busstandplaats van Paramaribo).

Bijzondere gebouwen

Verdwenen
Zie de categorie Waterkant, Paramaribo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.