Walter Schellenberg

Walter Schellenberg (Saarbrücken, 16 januari 1910 - Turijn, 31 maart 1952) was een Duitse SS-Brigadeführer en generaal-majoor van de politie werkzaam bij het Reichssicherheitshauptamt op Amt III (Sicherheitsdienst).

Walter Schellenberg
Walter Schellenberg
Geboren	16 januari 1910 Saarbrücken, Duitse Keizerrijk
Overleden	31 maart 1952 (42 jaar) Turijn, Italië
Land/zijde	nazi-Duitsland
Onderdeel	Schutzstaffel
Dienstjaren	1933 - 1945
Rang	SS-Brigadeführer en Generalmajor der Polizei
Eenheid	Sicherheitsdienst
Bevel	Chef van het Amt VI, Ausland-SD
Slagen/oorlogen	Tweede Wereldoorlog Venlo-incident Die Rote Kapelle Unternehmen Fischadler
Onderscheidingen	Zie decoraties
Portaal    Tweede Wereldoorlog

In 1939 was Schellenberg betrokken bij het Venlo-incident. Een aantal dagen na het Venlo-incident werd Schellenberg onderscheiden met het IJzeren Kruis 1e en 2e klasse.

Op 21 juli 1944 werd Schellenberg bevorderd tot SS-Brigadeführer und Generalmajor der Polizei. Schellenberg werd aan de staf van Heinrich Himmler toegevoegd. En werd hoofd van Amt VI (Buitenlandse inlichtingen) van het Reichssicherheitshauptamt. Schellenberg was vertrouwensman van Heinrich Himmler. In februari, maart en april 1945 organiseerde hij geheime ontmoetingen tussen Himmler en graaf Folke Bernadotte, de vicedirecteur van het Zweedse Rode Kruis. De gesprekken tussen Himmler en Bernadotte dienden ervoor om een afzonderlijke vrede tussen de Westerse geallieerden en Duitsland te bewerkstelligen. Deze pogingen liepen op niets uit omdat het Westen weigerde zaken te doen met Himmler (Himmler was medeverantwoordelijk voor de genocide op de Joden) en aandrong op een algehele capitulatie.

Schellenberg werd na de oorlog gearresteerd. Een militair tribunaal in Neurenberg veroordeelde hem in 1949 tot een gevangenisstraf van zes jaar. Hij werd echter in 1951 vrijgelaten om gezondheidsredenen. Hij overleed een jaar later in Italië aan de gevolgen van kanker.

In 1939 was Schellenberg verantwoordelijk voor de totstandkoming van het spionagebordeel Salon Kitty. Dit wordt uitgebreid beschreven in het boek van Peter Norden "Salon Kitty: ein Report". Tinto Brass verfilmde het boek - dat in Duitsland niet in goede aarde viel - in het geheim met in de hoofdrollen Helmut Berger, Teresa Ann Savoy en Ingrid Thulin.