Ammoniumcarbonaat

Ammoniumcarbonaat kan bereid worden door koolstofdioxide met ammoniak te laten reageren:

${\displaystyle \mathrm {2\ NH_{3}+CO_{2}+H_{2}O\ \longrightarrow (NH_{4})_{2}CO_{3}} }$

Een andere syntheseroute is het verhitten van calciumcarbonaat met ammoniumsulfaat:

${\displaystyle \mathrm {(NH_{4})_{2}SO_{4}+CaCO_{3}\ \longrightarrow CaSO_{4}+(NH_{4})_{2}CO_{3}} }$

Nadeel van deze methode is dat er ook ammoniumwaterstofcarbonaat en ammoniumcarbamaat ontstaan.

Ammoniumcarbonaat wordt gebruikt bij de synthese van heterocyclische verbindingen en in sommige fotografische ontwikkelbaden. Verder wordt het wel gebruikt als rijsmiddel in bijvoorbeeld cake. Het E-nummer is E503i.

Een traditionele toepassing van ammoniumcarbonaat is het bijbrengen van iemand die flauwvalt. Deze werking is gebaseerd op het vrijkomen van ammoniakgas: de irriterende geur is een sterke prikkel voor de bewusteloze persoon.

In de klassieke kwalitatieve analyse wordt ammoniumcarbonaat gebruikt als reagens op ionen van barium, calcium en strontium. Daarbij slaan de overeenkomstige carbonaten neer.