Vissersweduwe met zoon

Prinses Juliana studeerde van 1927 tot 1929 aan de Leidse universiteit. Zij woonde in die tijd in villa 't Waelre in Katwijk aan Zee. In 1930 nam ze officieel afscheid van Katwijk, ze bood bij die gelegenheid een beeld aan dat herinnert aan de vissers die tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn omgekomen. Het monument werd ontworpen door beeldhouwer Louis van der Noordaa, in samenwerking met architect Herman van der Kloot Meijburg,[1] en werd uitgevoerd door L. Hagedoorn uit Scheveningen.

Op 19 september 1930 werd in de Oude Kerk een plechtigheid gehouden met 1200 genodigden, burgemeester Jan Schokking hield een herdenkingsrede. Na de dienst werd buiten het monument door prinses Juliana onthuld.[2]

Het granieten monument toont een vissersweduwe ten voeten uit, gekleed in traditionele kledij. Zij heeft haar hoofd gebogen en houdt haar handen op de schouders van een jonge knaap, die voor haar staat met zijn pet in de hand. In de rechthoekige sokkel is in reliëf een logger te zien die wordt aangehouden door een onderzeeër.[3]

De opschriften luiden:

de zee zal de dooden in haar wedergeven ter nagedachtenis aan de stoere visschers die gedurende de oorlogsjaren 1914 1918 zijn omgekomen

door door h.k.h. prinses Juliana aan de bevolking van Katwijk aangeboden in dankbare her innering aan haar twee jarig verblijf in deze gemeente 1927 - 1929

• Lijst van beelden in Katwijk
• Lijst van oorlogsmonumenten in Katwijk
• Vissersmonumenten Scheveningen

Zie de categorie Vissersweduwe met zoon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.