Canyon-SRAM

Canyon//SRAM Racing (UCI Code: CSR) is een Duitse vrouwelijke professionele wielerploeg, die uitkomt op de weg en op de baan. De sponsors zijn het fietsenmerk Canyon en SRAM (fietsonderdelen).

Canyon//SRAM
Teaminformatie
UCI-codeCSR (2018)
Land Duitsland
Opgericht2002
Discipline(s)Wegwielrennen
Baanwielrennen
Fietsmerk2002-2008 Giant
2009-2011 Scott
2012-2014 Specialized
2015 Cervélo
2016-heden Canyon
OnderdelenSRAM
Sleutelfiguren
Algemeen managerBob Stapleton (2002-2011)
Kristy Scrymgeour (2012-2015)
Ronny Lauke (2016-heden)
PloegleiderRonny Lauke
PloegleiderBarry Austin
PloegleiderBeth Duryea
Vorige namen
2002-2007
jan-jun 2008
jun-dec 2008
2009
2009
2010
2011
2012-2014
2015
2016-		Team T-Mobile Women
Team High Road Women
Team Columbia Women
Team Columbia-High Road Women
Team Columbia-HTC Women
Team HTC-Columbia Women
HTC-Highroad Women
Specialized-lululemon
Velocio-SRAM Pro Cycling
Canyon//SRAM
Tenue
Portaal    Wielersport

Geschiedenis

De ploeg startte in 2002 onder de naam Team T-Mobile Women. Vanaf 2008 kwam de ploeg uit onder een aantal combinaties van de namen Highroad, Columbia en HTC. In 2011 reed de ploeg onder de naam HTC-Highroad Women. Nadat HTC zijn wielersponsoring staakte, verhuisde het merendeel van staf en rensters naar de nieuwe ploeg Specialized-lululemon.[1] In 2015 droeg het team de naam Velocio-SRAM,[2] maar Velocio stopte na één jaar,[3] waarna fietsmerk Canyon die plaats innam in 2016: Canyon-SRAM.[4]

2002-2007: T-Mobile
Judith Arndt in 2007.

In het eerste jaar won Deirdre Demet-Barry de wereldbekerwedstrijd in Montréal en Amber Neben won een etappe en het eindklassement van de Gracia Orlová. In 2003 werden diverse wedstrijden gewonnen, zoals het Amerikaans kampioenschap tijdrijden door Kimberly Bruckner en de wegrit door Neben. Bruckler werd tevens Pan-Amerikaans kampioene tijdrijden en Neben won ook het eindklassement van de Tour de Grand Montréal. In 2004 won Kristin Armstrong het Amerikaans kampioenschap op de weg, won Demet-Barry twee etappes in de Tour de l'Aude en won Neben de derde etappe in de Giro della Toscana. In 2005 won Armstrong zowel de nationale titel in de tijdrit als twee etappes en het eindklassement in de Sea Otter Classic. In 2006 werden drie wereldbekerwedstrijden gewonnen en tevens het ploegen- en individuele klassement door Ina-Yoko Teutenberg. Ook won Judith Arndt drie etappes en het eindklassement van de Gracia Orlová. In 2007 won de ploeg de eindklassementen van de Ronde van Nieuw-Zeeland, Gracia Orlová, Tour de Grand Montréal en de Thüringen Rundfahrt. Chantal Beltman won de wereldbekerwedstrijd Open de Suède Vårgårda en Linda Villumsen werd Europees kampioene bij de beloften, uitkomend voor Denemarken.

2008-2011: Highroad / Columbia / HTC
Ellen van Dijk in 2011.

Vanaf 2008 kwam de ploeg uit onder een aantal combinaties van de namen Highroad, Columbia en HTC. De eerste helft van 2008 heette de ploeg Highroad en vanaf 8 juni ging men verder onder de naam Columbia. Vanaf 2009 werd HTC drie jaar lang sponsor en mede-naamgever. In 2008 behaalde het team 50 overwinningen, waaronder vijf nationale titels en vier wereldbekerwedstrijden, zo won Judith Arndt de Ronde van Vlaanderen en Chantal Beltman de Ronde van Drenthe. Bijna de helft van de overwinningen kwam echter op naam van Ina-Yoko Teutenberg, zij won etappes in o.a. de grote rondes Tour de l'Aude, Giro Donne en Route de France. In 2009 werden ruim 30 wedstrijden gewonnen, waaronder vier nationale titels. Net als het jaar ervoor werd de helft van alle overwinningen geboekt door Teutenberg; zij won tevens de Ronde van Vlaanderen. Daarnaast won Arndt het eindklassement van de Emakumeen Bira, Linda Villumsen won de Thüringen Rundfahrt en Kimberly Anderson won de Route de France. De nieuwe Nederlandse aanwinst Ellen van Dijk werd Europees kampioene tijdrijden bij de beloften. Ook in 2010 werden ruim 30 koersen gewonnen en wederom stond meer dan de helft op naam van Teutenberg. Zij won de eerste vier etappes van de Giro Donne, drie etappes van de Tour de l'Aude en zowel de wereldbeker als het eindklassement van de Ronde van Chongming. In 2011 won het team ruim 50 wedstrijden, waaronder de wereldtitel tijdrijden voor Judith Arndt, zes nationale titels, twee wereldbekers en de eindklassementen in de Ronde van Chongming, Ronde van Qatar, Energiewacht Tour en de Giro del Trentino.

2012-2014: Specialized-lululemon
Specialized-lululemon in 2012.

Vanaf 2012 heette de ploeg drie jaar Specialized-lululemon. De Nederlandse Adrie Visser en de Duitse Judith Arndt verlieten na 2011 de ploeg en versterking kwam er van o.a. de Duitsers Trixi Worrack en Lisa Brennauer. In het eerste jaar won het team bijna 50 wedstrijden, waaronder vier nationale titels, de wereldbekers Open de Suède Vårgårda en de Waalse Pijl (door Evelyn Stevens), het Pan-Amerikaanse kampioenschap tijdrijden (door Amber Neben) en op 16 september won de ploeg als eerste merkenteam het heringevoerde wereldkampioenschap ploegentijdrijden in Valkenburg aan de Geul. Na 2012 verlieten o.a. Emilia Fahlin, Chloe Hosking en Amber Neben, de ploeg werd versterkt met o.a. de Amerikanen Tayler Wiles en Carmen Small. Ook in 2013 boekte de ploeg ruim 30 overwinningen, maar deze keer zonder Teutenberg. Zij kwam op 7 maart zwaar ten val tijdens de Drentse 8 van Dwingeloo.[5] Ze kwam dat seizoen niet meer in actie en beëindigde eind 2013 haar carrière.[6][7] Dit jaar kwam de helft van de zeges op naam van Ellen van Dijk, met als kroon op haar jaar de wereldtitel tijdrijden in Florence. Twee dagen eerder won de ploeg voor de tweede keer het WK ploegentijdrijden en tevens de vierde winst in een ploegentijdrit in twee maanden tijd. Ook werden de eindklassementen gewonnen van de Energiewacht Tour, Gracia Orlová, Giro del Trentino, Lotto-Decca Tour en Holland Ladies Tour. Naast Teutenberg verliet ook o.a. Van Dijk de ploeg na 2013, de ploeg kreeg versterking van Chantal Blaak, de Australische Tiffany Cromwell, de Française Élise Delzenne en de Canadese Karol-Ann Canuel. In 2014 won de ploeg ruim 20 wedstrijden, waaronder de twee wereldbekers in Vårgårda, de derde opeenvolgende wereldtitel ploegentijdrijden en twee nationale en een wereldtitel in de tijdrit voor Lisa Brennauer. Evelyn Stevens won daarnaast het Pan-Amerikaans kampioenschap tijdrijden, de Philadelphia Cycling Classic en de eindklassementen in Thüringen en de Holland Ladies Tour.

Vanaf 2015: Velocio-SRAM / Canyon-SRAM
Trixi Worrack en Lisa Brennauer in 2015.

In 2015 ging het team verder als Velocio-SRAM en na het afhaken van sponsor Velocio, nam fietsmerk Canyon vanaf 2016 die plaats in. Voor het seizoen 2015 verlieten o.a. Chantal Blaak, Carmen Small en Evelyn Stevens de ploeg en versterking kwam er van de Wit-Russische Alena Amialiusik, de Duitse Mieke Kröger en de Italiaanse Barbara Guarischi. In 2015 werden ruim 35 wedstrijden gewonnen, waaronder de vierde opeenvolgende wereldtitel ploegentijdrijden, de Europese tijdrittitel bij de beloften voor Kröger, vijf nationale titels, de wereldbeker Sparkassen Giro in Bochum en de eindklassementen in de Ronde van Californië, The Women's Tour, Holland Ladies Tour en de Tour de l'Ardèche.

Na 2015 verlieten o.a. Karol-Ann Canuel en Tayler Wiles de ploeg en werden Hannah Barnes, Elena Cecchini en Alexis Ryan aangetrokken. In 2016 boekte de ploeg slechts tien overwinningen, waaronder vier nationale titels, Guarischi won de Omloop van Borsele, Cecchini won het eindklassement in de Ronde van Thüringen en Tiffany Cromwell won de vierde etappe van de Giro Rosa: de enige overwinning van de ploeg in de eerste editie van de Women's World Tour. In de Trofeo Alfredo Binda kwam Worrack zwaar ten val, waardoor ze een nier moest laten verwijderen, maar bij haar terugkomst won ze meteen het Duits kampioenschap tijdrijden.[8]

In de Amstel Gold Race 2017.

In 2016 bestond het team uit negen rensters.[9] Alle negen bleven bij het team voor het seizoen 2017, aangevuld met Pauline Ferrand-Prévot en de winnares van de Zwift Academy-finale: Leah Thorvilson.[10][11] In 2017 werden tien wedstrijden gewonnen, waaronder drie mountainbikewedstrijden door Ferrand-Prévot, Barnes won de 3e etappe van de Giro Rosa, Worrack prolongeerde haar Duitse tijdrittitel en Brennauer won het eindklassement in Thüringen en ze won een etappe en het puntenklassement van de Boels Ladies Tour.

De Duitse Christa Riffel was stagiaire vanaf augustus 2017 en was een van de nieuwe rensters voor 2018, samen met de Poolse Katarzyna Niewiadoma (WM3), de Duitse Lisa Klein (Cervélo-Bigla) en de Britse Alice Barnes (Drops), die hierdoor verenigd werd met haar oudere zus Hannah.[12] Ook deze keer werd één renster toegevoegd door het winnen van de Zwift Academy: Tanja Erath.[13] Tevens verlieten drie rensters de ploeg: Lisa Brennauer vertrok naar Wiggle High5; Barbara Guarischi en Mieke Kröger vertrokken naar Team Virtu.[14] In 2018 won de ploeg 18 koersen, waaronder de wegrit van de Middellandse Zeespelen door Cecchini en de World Tourwedstrijd Trofeo Alfredo Binda door Niewiadoma, zij won tevens het eindklassement in de Tour de l'Ardèche. Naast vier nationale titels won de ploeg voor de vijfde keer het wereldkampioenschap ploegentijdrijden in Innsbruck.

Voor het seizoen 2019 verliet enkel Trixi Worrack na zeven jaar de ploeg.[15] De ploeg werd aangevuld met de eveneens Duitse Hannah Ludwig[16] en met de Israëlische rensters Rotem Gafinovitz (Waowdeals) en Omer Shapira (Cylance).[17] Voor het derde jaar op rij kreeg een renster een contract door het winnen van de Zwift Academy: de Nieuw-Zeelandse Ella Harris.[18]

WK Ploegentijdrit
Podium WK ploegentijdrit 2013.

De ploeg won sinds de herinvoering in 2012 de eerste vier edities van het WK ploegentijdrijden. Specialized-lululemon versloeg in de eerste editie in Valkenburg het Australische Orica-AIS met 24 seconden; de rest volgde pas op twee minuten of meer. In 2013 werden in Florence de ploegen Rabo-Liv en Orica-AIS geklopt met ruim een minuut voorsprong. In Ponferrada in 2014 werd Orica-AIS wederom tweede op ruim een minuut en Astana-BePink werd derde op ruim twee minuten. Rabo-Liv, dat aanvankelijk op koers voor zilver lag, werd laatste door een hevige valpartij. Ook in Richmond in 2015 won de ploeg die inmiddels Velocio-SRAM heette voor de vierde keer op rij, met slechts zes seconden voor Boels Dolmans en bijna een minuut voor Rabo-Liv. Het vijfde jaar, in 2016, werd het team tweede op 48 seconden achter Boels Dolmans en in 2017 werd de ploeg vierde op een minuut achter Team Sunweb. In 2018 won de ploeg voor de vijfde keer, de (voorlopig) laatste ploegentijdrit voor merkenteams, met 20 seconden voorsprong op Boels Dolmans en Team Sunweb.[19]

Winnaars WK ploegentijdrit 2018.

Rensters

Bij het team reden rensters van vele nationaliteiten, maar met name uit Nederland, Duitsland en de Verenigde Staten: Ellen van Dijk, Chantal Blaak, Chantal Beltman, Suzanne de Goede en Adrie Visser voor Nederland; Ina-Yoko Teutenberg, Judith Arndt, Madeleine Sandig, Charlotte Becker, Mieke Kröger, Lisa Brennauer en Trixi Worrack voor Duitsland en Evelyn Stevens, Amber Neben, Carmen Small, Kristin Armstrong en Mara Abbott voor de VS.

Wielerploeg
In de Ronde van Californië 2018.
Manager Ronny Lauke.

Transfers
Inkomend Team 2018 Uitgaand Team 2019
Rotem GafinovitzWaowdeals Pro Cycling Trixi WorrackTrek-Segafredo
Ella Harris(winnares Zwift Academy)
Hannah LudwigNeo
Omer ShapiraCylance Pro Cycling

Samenstelling 2019
Naam Geboortedatum Land Vorige ploeg
Alena Amialiusik6 februari 1989 Wit-RuslandAstana-BePink
Alice Barnes17 juli 1995 Verenigd KoninkrijkDrops Cycling Team
Hannah Barnes4 mei 1993 Verenigd KoninkrijkUnitedHealthcare
Elena Cecchini25 mei 1992 ItaliëLotto Soudal Ladies
Tiffany Cromwell6 juli 1988 AustraliëOrica-AIS
Tanja Erath7 oktober 1989 DuitslandWinnares Zwift Academy 2018
Pauline Ferrand-Prévot10 februari 1992 FrankrijkRabo-Liv
Rotem Gafinovitz9 juni 1992 IsraëlWaowdeals Pro Cycling
Ella Harris18 juli 1998 Nieuw-ZeelandWinnares Zwift Academy 2019
Lisa Klein15 juli 1996 DuitslandCervélo-Bigla
Hannah Ludwig15 februari 2000 DuitslandNeo
Katarzyna Niewiadoma29 september 1994 PolenWM3 Pro Cycling
Christa Riffel30 juli 1998 DuitslandNeo
Alexis Ryan18 augustus 1994 Verenigde StatenUnitedHealthcare
Omer Shapira9 september 1994 IsraëlCylance Pro Cycling
Leah Thorvilson9 januari 1979 Verenigde StatenWinnares Zwift Academy 2017

Bekende voormalige ploegleden


Voornaamste resultaten
Tiffany Cromwell in 2016.

T-Mobile

2002

2003

2004

2005

  • Amerikaanse kampioene tijdrijden: Kristin Armstrong
  • Eindklassement Sea Otter Classic, Kristin Armstrong

2006

2007

Highroad / Columbia / HTC

2008

2009

2010

Thüringen Rundfahrt 2011.

2011

Specialized-lululemon

2012

(met: Charlotte Becker, Ellen van Dijk, Amber Neben, Evelyn Stevens, Ina-Yoko Teutenberg, Trixi Worrack)
WK Ploegentijdrit 2013.

2013

(met: Lisa Brennauer, Katie Colclough, Ellen van Dijk, Carmen Small, Evelyn Stevens, Trixi Worrack)
Thüringen Rundfahrt 2014.

2014

(met: Chantal Blaak, Lisa Brennauer, Karol-Ann Canuel, Carmen Small, Evelyn Stevens, Trixi Worrack)

Velocio-SRAM / Canyon-SRAM
Thüringen Rundfahrt 2015.
In de Holland Ladies Tour 2016.
Canyonfietsen van de ploeg.
In de Ronde van Vlaanderen 2018.
The Women's Tour 2019.
Boels Ladies Tour 2019.

2015

(met: Alena Amialiusik, Lisa Brennauer, Karol-Ann Canuel, Barbara Guarischi, Mieke Kröger, Trixi Worrack)

2016

2017

2018

(met: Alena Amialiusik, Alice Barnes, Hannah Barnes, Elena Cecchini, Lisa Klein, Trixi Worrack)

2019

Voorganger:
 Rusland
1994		 Wereldkampioene ploegentijdrit
Specialized-lululemon / Velocio-SRAM
2012, 2013, 2014, 2015
 Opvolger:
Boels Dolmans
2016
Voorganger:
Team Sunweb
2017		 Wereldkampioene ploegentijdrit
Canyon-SRAM
2018
 Opvolger:
 Nederland
2019
Wielerploegen

Becker · Brennauer · Colclough · Fahlin · Hosking · Hughes · Neben · Rowney · Stacher · Stevens · Teutenberg · Van Dijk · Worrack

Brennauer · Carleton · Colclough · Rowney · Small · Stacher · Stevens · Teutenberg · Van Dijk · Wiles · Worrack

Blaak · Brennauer · Canuel · Cromwell · Delzenne · Rowney · Small · Stacher · Stevens · Wiles · Worrack

Amialiusik · Brennauer · Canuel · Cromwell · Delzenne · Guarischi · Kröger · Rowney · Wiles · Worrack

Amialiusik · Barnes · Brennauer · Cecchini · Cromwell · Guarischi · Kröger · Ryan · Worrack

Amialiusik · Barnes · Brennauer · Cecchini · Cromwell · Ferrand-Prévot · Guarischi · Kröger · Ryan · Thorvilson · Worrack

Amialiusik · A. Barnes · H. Barnes · Cecchini · Cromwell · Erath · Ferrand-Prévot · Klein · Niewiadoma · Riffel · Ryan · Thorvilson · Worrack

Amialiusik · A. Barnes · H. Barnes · Cecchini · Cromwell · Erath · Ferrand-Prévot · Gafinovitz · Harris · Klein · Ludwig · Niewiadoma · Riffel · Ryan · Shapira · Thorvilson

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.