Veerle (Laakdal)

De oudste schrijfwijze van de dorpsnaam is Verle. Enkele variaties die opduiken in de geschiedenis zijn Vierle en Veirle. In het plaatselijke dialect spreekt men vandaag de dag over Vejel.

Le is afgeleid van het Germaanse lauha en komt in vele plaatsnamen voor als loo (of lo). Het was een open landschap met struikgewas. Veer zou afgeleid zijn van vair, wat varen betekent. Aldus betekent Veerle: een lo begroeid met bewerkvarens. Het naburige Varendonk (lokaal als Verrendoenk uitgesproken) kan daarbij als referentie aangesproken worden. Men heeft eveneens aangehaald dat veer van het Frankische ferho (steeneik) is afgeleid, maar de combinatie van steeneiken en een lo vormt een contradictie.

Onze-Lieve-Vrouw-in-de-Wijngaardkerk

• Plaats, Markt of Dorp: Oorspronkelijk werd met Plaats het marktplein bedoeld. De benaming Merckt ziet men pas later (vanaf ca 1800) verschijnen. Het vormde een omheinde weide waar het vee werd samengedreven vooraleer de kudde wegtrok. Het was een driehoeksvorm met een drenk voor de dieren met daaromheen de woningen en vormt hiermee een voorbeeld van een typische Frankische woonkern. De ligging aan een belangrijk verkeersknooppunt zorgde ervoor dat de Plaats (of Markt) uitgroeide tot het hart van Veerle. Plaats kon niet enkel duiden op het marktplein maar ook op het gehucht errond (Dorp, ring van het Dorp). Vandaag vormt het driehoeksvormige marktplein nog steeds het centrum van Veerle.
• Makel: Mogelijk afgeleid van maak-lo: een open plaats met gransland. De oudste benaming van het gehucht dateert van 1316.
• Haanven: Haanven was, na het Dorp, steeds het tweede belangrijkste gehucht qua inwonersaantal (heden ten dage is dit echter Veerle-Heide). Het heeft vruchtbare gronden en is altijd een landbouwersgehucht geweest. De benaming dateert van de Middeleeuwen: hane venne (1315), haen vinne (1414), haenvinne (1454). Het betekent letterlijk het ven van de haan.
• Veerle-Heide: Veerle-Heide is een afzonderlijke parochie van Laakdal en telt een duizendtal inwoners. Het huidige Veerle-Heide stond vroeger bekend als "Vispoel onder Veerle" en behoorde gedeeltelijk toe aan de abdij van Averbode. Het was zoals andere Kempense heidegebieden jarenlang een afgezonderde, achtergebleven regio die voor vele jaren onaangetast bleef. Veertig jaar geleden werd het een afzonderlijke parochie en nu vormt dit gehuchtje van Veerle het vijfde kerkdorp van Laakdal.

De deelgemeente bestaat uit de kernen Makel, Dorp, Heide, Varendonk en Haanven.

Veerle had een eigen gemeentebestuur en burgemeester tot de fusie van 1977.

Tussen 1800 en 1805 hadden Veerle, Eindhout en Eindhoutham dezelfde burgemeester.