Vaginale douche

Een vaginale douche is een spoeling van de schede door een (met een injectiespuit) ingebrachte vloeistof. Zo'n schedespoeling werd vroeger gebruikt als anticonceptief middel om de zaadcellen mee weg te spoelen. Men was toen ook van mening dat een vaginale douche het lichaam hielp rein te houden.

Vaginale douche. Let op de gaatjes aan de zijkant van de spuitmond

Een normale, gezonde vrouw heeft echter geen schedespoeling nodig. De sterke chemicaliën die in de doucheoplossing zitten, kunnen de cellen in de wand van de vagina beschadigen. Bovendien worden dan de goedaardige bacteriën, die ervoor zorgen dat er geen infecties kunnen optreden, weggespoeld en wordt zo de zelfreinigende functie van de vagina tenietgedaan. Eigenlijk bereikt men na verloop van tijd dus het omgekeerde van wat de bedoeling was.

Het nemen van een vaginale douche om eventuele vieze geuren weg te nemen, biedt zelden soelaas. Geuren zijn meestal afkomstig van de uitwendige geslachtsdelen en kunnen het best met water en een beetje speciale zeep worden weggewassen. (Speciale zeep in plaats van gewone zeep om evenwicht niet te verstoren). Blijft de sterke geur daarna nog aanhouden, dan is er sprake van een vaginale infectie en dient de dokter geraadpleegd te worden.

Een schedespoeling wordt met klem afgeraden indien men (mogelijk) zwanger is. Diverse preparaten bevatten immers chemicaliën die, indien ze worden geabsorbeerd, de foetus kunnen beschadigen.

Mogelijk verband met buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Men vermoedt dat er een verband bestaat tussen het regelmatig uitvoeren van een vaginale douche en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Onderzoekers ondervroegen 155 vrouwen die zo'n afwijkende zwangerschap hadden, en 456 vrouwen met een normale zwangerschap. De kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was twee keer zo hoog bij vrouwen die minstens één keer per week een vaginale douche namen als bij vrouwen die dat helemaal niet deden.

Een mogelijke verklaring hiervoor is dat het nemen van een vaginale douche het risico op diverse bekkenbodemontstekingen verhoogt doordat er infecties worden verspreid doorheen de cervix in de uterus en de eierstokken. Bekkenbodemontstekingen zijn bekende veroorzakers van buitenbaarmoederlijke zwangerschappen.

Tieners en vaginale douches

Klinische observaties in Amerikaanse centra voor geboorteplanning suggereren dat het gebruik van vaginale douches een wijdverspreid gebruik is onder Amerikaanse pubers.

Eén van de bekendste observaties is die van Chacko en zijn team.[1] Hij ondervroeg 142 meisjes tussen 13 en 19 jaar. Van hen waren er 94 (66%) negroide, 36 (25%) van Spaanse afkomst en 12 (8%) blank. 59% had de techniek van het douchen geleerd van hun moeder. De meest opgegeven reden voor het douchen was de hygiëne. Zeven meisjes (5%) geloofden dat men op deze manier een zwangerschap kon voorkomen.

Gemiddeld zeiden 98 meisjes (69%) regelmatig een vaginale douche te nemen. De percentuele verdeling per bevolkingsgroep was als volgt: 81% bij de negroide, 49% bij de Spaanse en 41% bij de blanke meisjes. De meest gebruikte producten in de douche waren commerciële preparaten (48%). Zelfgemaakte preparaten zoals water en azijn werd door 38% van de meisjes gebruikt. Men begon over het algemeen met douchen rond de tijd van de eerste seksuele betrekkingen (rond 15 jaar voor de negroide en 16 jaar voor de Spaanse en blanke meisjes).

Deze meisjes zijn niet representatief voor de gehele groep adolescente pubers, maar met de observatie werd wel aangetoond dat het gebruik van vaginale douches vrij vaak voorkomt – in het bijzonder bij seksueel actieve zwarte vrouwen.

Referenties
  1. Chacko MR, McGill L, Johnson TC, Smith PB, Nenney SW. Vaginal douching in teenagers attending a family planning clinic. J Adolesc Health Care. 1989 May;10(3):217–219.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.