Un genio, due compari, un pollo

Un Genio, due Compari, un Pollo, ook wel bekend als A Genius, Two Partners and a Dupe en Nobody's the Greatest, is een komische Italiaanse spaghettiwestern uit 1975 in een regie van Damiano Damiani. Het is eveneens de laatste spaghettiwestern waaraan Sergio Leone als regisseur aan meewerkte. Leone deed de regie van de openingsscène.

Un Genio, due Compari, un Pollo
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Alternatieve titel(s)A Genius, Two Partners and a Dupe; Nobody's the Greatest; The Genius
RegieDamiano Damiani
Sergio Leone
ProducentClaudio Mancini
Fulvio Morsella
Rafran C. Rialto
Sergio Leone
ScenarioDamiano Damiani
Ernesto Gastaldi
Fulvio Morsella
HoofdrollenTerence Hill
Patrick McGoohan
Miou-Miou
Robert Charlebois
MuziekEnnio Morricone
MontageNino Baragli
CinematografieGiuseppe Ruzzolini
Technicolor, CinemaScope
Première16 december 1975
GenreSpaghettiwestern
Speelduur120 minuten
TaalItaliaans
Land Italië
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
Portaal    Film

In 2005 werd de film op DVD uitgebracht.

Verhaal

Joe Thanks (Terence Hill) is een gewiekste oplichter die meestal samenwerkt met twee vrienden: de mesties Steam Engine Bill (Robert Charlebois) en Lucy (Miou-Miou). Lucy is verliefd op beide mannen, en beide mannen zijn verliefd op Lucy.

Nadat het Joe, Bill en Lucy zien hoe kolonel Pembroke op de prairie vermoord wordt, bedenkt Joe een nauwkeurig uitgewerkt plan om $300,000 te stelen van Major Cabot (Patrick McGoohan), de overste van een plaatselijk militair fort die zijn positie misbruikt om van de lokale indianen te bedriegen en bestelen.

Bij het fort geeft Bill zich uit voor kolonel Pembroke en Lucy voor de dochter van Pembroke. Het theater wordt na een tijdje doorzien, en Bill en Joe belanden in de cel… Geheel volgens plan.

Rolverdeling

Acteur Personage
Hill, Terence Terence HillJoe Thanks/Nobody
, Miou-Miou Miou-Miou Lucy/Lilla
McGoohan, Patrick Patrick McGoohanMajor Cabo/Harris
Charlebois, Robert Robert CharleboisSteam Engine Bill/Paul Lambet
Kinski, Klaus Klaus KinskiDoc Foster
Martin, Jean Jean MartinKolonel Pembroke
Mahler, Miriam Miriam MahlerDochter van Colonel Pembroke
Harmstorf, Raimund Raimund HarmstorfSergeant Milton
, Benito Stefanelli Benito Stefanelli Mortimer
Vida, Pietro Pietro VidaJerry/Jelly Roll
Bosier, Roy Roy BosierJeremy
Ledebur, Frederick Frederick LedeburDon Felipe
Baldini, Renato Renato BaldiniSheriff
Brega, Mario Mario BregaKrutscher
Franchi, Lina Lina FranchiMary Gomez
Valgoi, Mario Mario ValgoiThomas
Battaglia, Rick Rick BattagliaCaptain
Torrisi, Pietro Pietro TorrisiHandlanger van Mortimer
Boucaron, Gerard Gerard BoucaronDorpsidioot
Angelucci, Elio Elio AngelucciKlant van het bordeel
Meniconi, Furio Furio Meniconi
, Clara Colissimo Clara Colissimo
Cerulli, Fernando Fernando Cerulli
Casola, Carla Carla Casola
Fancfoni, Vittorio Vittorio Fancfoni
Bottin, Armando Armando Bottin
Miles, Bonnie Bonnie Miles

Muziek

De muziek voor Un genio, due compari, un pollo werd gecomponeerd door Ennio Morricone. De muziek is sterk gelijkaardig aan die van andere spaghettiwesterns waarvoor Morricone de muziek componeerde. Een up-beat popversie van muziek uit My Name is Nobody werd gebruikt als main theme. Een adaptatie op muziek van The Good, the Bad and the Ugly gecombineerd met Beethoven’s Für Elise werd gebruikt voor een postkoestachtervolging en als leidmotief voor de drie hoofdpersonages.

In tegenstelling tot de rest van de film kreeg de filmmuziek van Morricone overwegend positieve kritiek[1]

Het lied "Glory, glory, glory" werd gezongen door Catherine Howe.

My Name is Nobody

Alhoewel de film lokaal de titel Nobody's the Greatest meekreeg, is het geen prequel of sequel op de film My Name is Nobody. Ondanks het feit dat Terence Hill opnieuw een hoofdrol speelt én ondanks het feit dat elementen uit de filmmuziek van My Name is Nobody terugkeren. In geen van beide films wordt ook maar de minste referentie naar elkaar gemaakt. Daarnaast heeft het personage van Hill nu wél een naam: Joe Thanks; terwijl hij in My Name is Nobody de anonieme “Nobody” speelde.

Kritieken

Dankzij de populariteit van Terence Hill (Joe Thanks) werd de film een redelijk succes in de Europese bioscopen. De film werd echter zeer negatief onthaald door professionele recensenten. Zelfs na verloop van tijd bleef de film weinig geliefd onder critici en bleef enige vorming van een cultstatus uit.

Zelfs onder de medewerkers van de film was de kritiek niet mals. Ondanks het feit dat Sergio Leone het originele verhaal bedacht, co-regisseur en co-producer was, was hij niet tevreden met het resultaat. In die mate zelfs dat Leone weigerde geaccrediteerd te worden.

Anachronisme

Onder de vlaggen in het bureau van Major Cabot bevinden zich vlaggen van de EU en de DDR. Zowel de oprichting van de EU als van de DDR dateert van lang na de setting van de film.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.