U 376 (Kriegsmarine)

De U-376 was een type VIIC onderzeeër van de Duitse Kriegsmarine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze stond onder commando van Oberleutnant Friedrich-Karl Marks. Hij zou op 13 april 1943 vermist zijn in de Golf van Biskaje. De vele U-bootverliezen begon onrustbarend te stijgen.

Geschiedenis

Dat de U-boten vanaf einde maart 1943 er slechter voor stonden, werd een ernstig feit voor het U-bootwapen. Door de nieuwe geallieerde radartechnieken werden veel boten getroffen, dit bleek nog een in maart en april. Op 22 maart werd een U-boot tot zinken gebracht en een ander beschadigd. Op 13 april ging de U-376 verloren en werd nog een U-boot zwaar beschadigd. Het had blijkbaar niet veel zin om snel weg te duiken. De vliegtuigen werden bijna te laat opgemerkt en zoals men weet, moest een onderzeeër in 20 à 25 seconden onder water zijn, en dan nog dieper wegduiken, eer de bommenwerper zijn bommen losliet boven de boot, zodat deze onbeschadigd, toch nog kon wegkomen. In mei begon het aantal U-boten dat de Golf van Biskaje vernietigd werd verontrustbarend te groeien. In de eerste week werden de U-332, de U-109 en de U-663 tot zinken gebracht door patrouillerende vliegtuigen, en dat op klaarlichte dag !

Op 15 mei werd de "melkkoe", de U-463, onderweg met kostbare brandstof voor de opererende U-boten, ook verrast en tot zinken gebracht door een Halifax-vliegtuig met dit nieuwe radarsysteem; deze aanvallen waren te veel voor opper-admiraal Dönitz. Hij herinnerde zich de geslaagde afweeractie van de U-333, die in maart een Wellington-vliegtuig neerschoot en onlangs nog de deels geslaagde afweer van de U-441, die een Sunderland-watervliegtuig neerschoot, maar zelf zwaar beschadigd naar Brest moest terugkeren. Aangezien het bevel om te duiken weinig succes had tegen de nieuwe Britse radartechnieken, beval hij de U-boten aan de oppervlakte te blijven en het uit te vechten met de vliegtuigen, met hun boordgeschut.

Gebeurtenis U-376

31 januari 1943 - De boot verliet Bergen in Noorwegen op 30 januari voor haar 6e patrouille. Maar de volgende dag om 00.57 u. verloor men de derde wachtofficier. Hij zou vermoedelijk overboord zijn geslagen. De U-376 keerde terug naar Bergen, ook in de hoop de overboord geslagen man nog terug te vinden in zee. Men vond hem niet meer terug. In Bergen kwam een vervanger aan boord en vertrok de U-boot op dezelfde dag nog op patrouille.

Einde U-376

De U-376 zou sinds 13 april 1943 vermist zijn gemeld. Er zou geen verklaring bestaan van dit verlies. Hierbij vielen 47 doden waaronder commandant Friedrich-Karl Marks.

Voorafgaand geregistreerd feit

(Laatste herziening door Axel Niestlé gedurende november 1996). De U-376 zou gezonken zijn op 10 april 1943 in de Golf van Biskaje, ten westen van Nantes, Frankrijk, in positie 46°48' N. en 09°00' W., door dieptebommen van een Britse Vickers Wellington-vliegtuig (Squadron 172/C). Deze aanval was in feite gericht tegen de U-456 met lichte toegebrachte schade.

Code "Elster"

De boot was er op uitgestuurd voor een speciale opdracht met codenaam "Elster", tot het oppikken van een Duitse marineofficier, die ontsnapt was uit een POW-kamp op de North Point van Prince Edward Island in Canada. Werd de boot daar tot zinken gebracht of gebeurde daar een ongeluk ? Ernstig onderzoek gaven sterke aanwijzingen, dat deze boot tot zinken gebracht werd, terwijl ze op de terugreis was in de Golf van Biskaje. Menige geloven dat hij gezonken is op 7 mei 1943 nabij Prins Edward eiland in Canada en in zeer ondiep water, geregeld vast kwam te zitten in de netten van lokale vissersvaartuigen. De boot zou een mislukte radioboodschapsignaal doorgezonden hebben tot rapporteren dat ze succesvol, de Golf van Biskaje had verlaten en is daarvoor het valse voorgewende verlies in de Golf van Biskaje, tot een onbekende oorzaak.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.