US PGA Championship 2012
Het Amerikaanse PGA Kampioenschap is een van de Majors van de golfsport. In 2012 is de 94ste editie van 9-12 augustus. Het toernooi wordt voor het eerst op The Ocean Course van de Kiawah Island Golf Resort gespeeld. De winnaar krijgt de Wanamaker Trofee. Titelverdediger is de Amerikaan Keegan Bradley.
![]() |
Dit artikel staat op een nalooplijst. Als je de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd hebt, kun je dit sjabloon verwijderen. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben. |
Amerikaans PGA Kampioenschap PGA Championship | |||||||
Plaats | Kiawah Island, ![]() | ||||||
Golfbaan | Kiawah Island Golf Resort Ocean Course | ||||||
Par | 71 | ||||||
Tour(s) | PGA Tour Europese Tour | ||||||
Datum | 9-12 augustus 2012 | ||||||
Deelnemers | 156 | ||||||
Prijzengeld | € 6.500.000 | ||||||
Titelhouder | ![]() | ||||||
Winnaar | ![]() | ||||||
| |||||||
|
De baan
Het eiland Kiawah is een lang, smal eiland voor de kust van South Carolina. De golfbaan, aangelegd door Pete Dye, is een links baan en ligt langs de zuidkust. Iedere hole heeft zes teeboxes. De wind draait vaak, waardoor clubkeuze erg moeilijk is.
Hier werd in 1991 de Ryder Cup gespeeld, maar het is de eerste keer dat het US PGA Kampioenschap op The Ocean Course komt. Tijdens de Ryder Cup sloegen de spelers op hole 17 met een ijzer 7 of 8 af, zondag hadden zij een ijzer 2 of 3.
Verslag
Voor negen spelers is dit de eerste keer dat ze een Major spelen: Matt Dobyns, Michael Frye, William McGirt, Bill Murchison III, Rod Perry, Corey Prugh, Paul Scaletta, Doug Wade en Bernd Wiesberger.
Ronde 1
Het was mooi weer en er kwamen goede scores binnen. Carl Pettersson begon met droe birdies in de eerste vier holes en maakte er daarna nog drie. Het werd een bogey-vrije ronde van -6. Rory McIlroy maakte ook geen bogeys en eindigde op -5, net als Gary Woodland en Gonzalo Fernández-Castaño.
Ronde 2
Er stond veel wind. Vijay Sing was de enige speler die onder de 70 scoorde. Hij was ook de enige speler die in ronde 2 beter scoorde dan in ronde 1. Hij klom daarna naar de eerste plaats, die hij evenwel moest delen met Carl Petterson en Tiger Woods, die op 11 greens maar 1 putt nodig had. Tiger Woods en Phil Mickelson maakten beiden een ronde van 71, verder hadden alle spelers een score van 72 of hoger.
Na de tweede ronde stonden nog maar tien spelers onder par. Joost Luiten viel daar net buiten. De cut werd +6, in het weekend doen nog 72 spelers mee, incl. 28 Amerikanen en 21 Europeanen.
- Michael Hoey
Aan het einde van de 2de ronde tekende Hoey zijn scorekaart en leverde hem in. Hij stond acht slagen achter de leider. Toen hij wegliep, realiseerde hij zich dat hij misschien op hole 9 twee strafslagen had opgelopen. Hij had zand moeten wegvegen om zijn bal te identificeren en had zijn bal daarna mogelijk niet correct teruggeplaatst. Na overleg met de regelcommissie, werd hij gediskwalificeerd[1].
Ronde 3
De laatste partij bestond uit Tiger Woods en Vijay Singh. Woods stond na 7 holes al +3, terwijl Vijay Singh toen op -2 stond. In de partij voor hun speelden Carl Pettersson en Ian Poulter, die meer gelijk opgingen. En daarvoor speelde Rory McIlroy, die na acht holes al vijf birdies had gemaakt en even aan de leiding ging. Een hole later maakte hij een bogey en stond hij gelijk met Vijay Singh op -6.
Joost Luiten begon mooi met twee birdies, die op hole 5 (par 3) werden tenietgedaan door een dubbel-bogey. Hij herstelde zich met birdies op hole 7 en 10 en stond met zes holes te gaan nog steeds op de 11de plaats. Om half 6 lokale tijd begon het zo hard te regenen, dat de spelers teruggeroepen werden. Onweer dreigde. Zondag worden de laatste 27 holes gespeeld. Eerst wordt om 07:45 gestart on ronde 3 af te maken, en tegen het middaguur zal de laatste ronde gespeeld worden in groepen van drie, vanaf hole 1 en 10.
Ronde 4
Ronde 3 werd volgens schema afgemaakt. Bo Van Pelt en Rory McIlroy maakten een score van 67, waarma Van Pelt naar de 3de plaats steeg en McIlroy aan de leiding ging. Tim Sluiter begon op hole 13 met een bogey en liet het niet daarbij. Hij zakte af naar de 32ste plaats.
In de vierde ronde begon Ian Poulter met zes slagen achterstand op Rory McIlroy. Na een serie van vijf birdies was dat nog maar één slag. McIlroy startte later en maakte twee birdies in de eerste drie holes waarna de afstand drie slagen was, waarbij Poulter nog steeds op de 2de plaats stond. Poulter bleef goed spelen, na twaalf holes stond hij 7 onder par en nog maar twee slagen achter McIlroy. Toen maakte Poulter drie bogeys en was de spanning weg. De vraag bleef over met welke voorsprong zou McIlroy winnen? De smetteloze scorecard van McIlroy toonde zes birdies, gelijk aan het toernooirecord, en hij won met acht slagen voorsprong. Poulter maakte vier bogeys in de laatste vijf holes en werd gedeeld 3de. De grote verrassing werd David Lynn die naar de 2de plaats klom en uitnodigingen kreeg voor de volgende Masters en de volgende editie van dit toernooi en hij steeg naar nr 40 op de wereldranglijst.
Luiten startte op hole 10 en hij had weer een goede dag. Hoewel hij na negen holes op +1 stond, maakte hij daarna nog vier birdies zodat hij een ronde van 69 maakte.
Naam | R1 | Nr | R2 | Totaal | Nr | R3 | Totaal | Nr | R4 | Totaal | Eindstand | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | 67 | T2 | 75 | +3 | T5 | 67 | 1 | 66 | -6 | 1 | |||||
![]() | 73 | T66 | 74 | T32 | 68 | T10 | 68 | ||||||||
![]() | 70 | T23 | 71 | 74 | T10 | 69 | |||||||||
![]() | 69 | T14 | 79 | T57 | 70 | T25 | |||||||||
![]() | 66 | -6 | 1 | 74 | +2 | T1 | 72 | par | 72 | ||||||
![]() | 68 | 75 | T7 | 70 | 73 | ||||||||||
![]() | 69 | T14 | 71 | T1 | 74 | 72 | |||||||||
![]() | 73 | +1 | T66 | 73 | T24 | 67 | 74 | ||||||||
![]() | 68 | T6 | 76 | T11 | 75 | T32 | |||||||||
![]() | 71 | T32 | 72 | par | 70 | 76 | |||||||||
![]() | 71 | T32 | 69 | T1 | 74 | 77 | |||||||||
![]() | 67 | T2 | 79 | T24 | 75 | T50 | 72 | ||||||||
![]() | 67 | -5 | T2 | 78 | T16 | 75 | T41 | 77 | |||||||
![]() | 73 | +1 | T66 | 78 | +6 | MC | |||||||||
Spelers
Het deelnemersveld bestaat uit 150 spelers. Daarbij zijn 39 Europese spelers, w.o. Nicolas Colsaerts en Joost Luiten
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties |
![]() |
---|
1916 · 1917 · 1918 · 1919 · 1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1940 · 1941 · 1942 · 1943 · 1944 · 1945 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 |