US PGA Championship 2013

Het Amerikaanse PGA Kampioenschap is een van de vier Majors van de golfsport. De 95ste editie wordt in 2013 gespeeld van 8-11 augustus op de East Course van de Oak Hill Country Club in Rochester (New York). De prijs heet de Wanamaker Trophy.

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als je de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd hebt, kun je dit sjabloon verwijderen. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Amerikaans PGA Kampioenschap
PGA Championship
Winnaar Jason Dufner
Plaats Rochester (New York)
GolfbaanOak Hill Country Club, East Course
Par71
Tour(s)PGA Tour
Europese Tour
Datum8-11 augustus 2013
Deelnemers156
Prijzengeld$ 8.000.000
Titelhouder Rory McIlroy
Winnaar Jason Dufner
Vorige: 2012  Volgende: 2014
Portaal    Golf

De baan

De golfclub werd in 1901 opgericht en had direct al een 18 holesbaan. In 1910 kwamen daar nog negen holes bij en in 1911 werd een nieuw clubhuis gebouwd. Toen in 1921 bleek dat de Rochester Universiteit daar een River campus wilde bouwen, besloot de club naar de huidige locatie te verhuizen die veel meer ruimte bood. Deels gefinancierd door de universiteit kon de club daar twee 18 holesbanen aanleggen. In 1923 werd de Hagen Centennial Open er gespeeld, vernoemd naar Walter Hagen, die dertig jaar eerder in Rochester geboren werd. Leo Deigel won met 276.
Het werd een golfbaan met veel historische momenten. Het US PGA kampioenschap werd er in 1942 voor het eerst gespeeld. Sam Snead maakte toen een ronde van 64 hetgeen nog steeds het baanrecord is. In 1956 kwam het US Open naar Oak Hill. Cary Middlecoff won het toernooi voor de tweede keer. In 1968 behaalde Lee Trevino zijn eerste overwinning op de PGA Tour: het US Open. En Jack Nicklaus won het PGA kampioenschap in 1980 met een record voorsprong van zeven slagen.

McIlroy heeft op 3 juli vast de baan bekeken met zijn vader Gerry en zijn caddie JP Fitzpatrick.

Verslag

De par van de baan is 70.
Er zijn 84 Amerikaanse deelnemers en 84 spelers uit andere landen. Alle flights hebben 1, 2 of 3 Amerikaanse spelers, behalve de flight van Martin Kaymer, Rory McIlroy en Vijay Singh.

Ronde 1

David Hearn was een uur lang clubhouse leader na een ronde van -4. Jim Furyk ging op zijn 13de hole naar -5 en op hole 16 naar -6. Aan het einde van de middag kwam Adam Scott ook op -6 binnen. Lee Westwood maakte -4 en staat als beste Europese speler naast Hearn op de 3de plaats.
Joost Luiten stond na vier holes op -2 maar eindigde met een score van 70 (par).
Geen van de clubprofessionals kwalificeerde zich voor het weekend.

Ronde 2

In ideale weersomstandigheden slaagde Jason Dufner erin om een score van -7 binnen te brengen en aan de leiding te gaan.
Nicolas Colsaerts en Joost Luiten eindigden op +4, net een slag te veel om ook in het weekend mee te mogen doen. Colsaerts stond nog level par na hole 10, maar verloor daarna nog drie slagen. Luiten begon weer mooi, na 8 holes stond hij op -2 maar daarna verloor hij vijf slagen, waarvan drie op de laatste twee holes.

Ronde 3

Een vrij sterke wind zorgde voor hogere scores. Slechts negen spelers scoorden onder par. De beste ronde was -5 van Dustin Johnson. Met -2 kwam Jim Furyk terug aan de leiding. ER waren maar twee spelers die de eerste drie rondes onder par speelden: Henrik Stenson en Jim Furyk, die aan de leiding staat.

Ronde 4

Alle deelnemers zijn natuurlijk goede spelers, daarom is het zo moeilijk om voorspellingen te doen. Phil Mickelson speelde de afgelopen weken goed, maar eindigde op de 72ste plaats. Tiger Woods speelde geen enkele ronde onder par. Jim Furyk leek een goede kans te hebben maar eindigde met twee bogeys, net als Jason Dufner, die zo toch zijn eerste Major won.

NaamScore R1NrScore R2TotaalNrScore R3TotaalNrScore R4TotaalNr
Jason Dufner
68
-2
T12
63
-7
-9
1
71
+1
-8
2
68
-2
-10
1
Jim Furyk
65
-5
T1
68
-2
-7
T2
68
-2
-9
1
71
+1
-8
2
Henrik Stenson
68
-2
T12
66
-4
-6
T4
69
-1
-7
3
70
par
-7
3
Jonas Blixt
68
-2
T12
70
par
-2
T19
66
-4
-6
4
70
par
-6
4
Adam Scott
65
-5
T1
68
-2
-7
T2
72
+2
-5
T5
70
par
-5
T5
Steve Stricker
68
-2
T12
67
-3
-5
T8
70
par
-5
T5
73
+3
-2
T12
Lee Westwood
66
-4
T3
73
+3
-1
T24
68
-2
-3
T7
76
+6
+3
T33
David Hearn
66
-4
T3
78
+6
+2
T46
71
+1
+3
T38
72
+2
+5
T47
Nicolas Colsaerts
71
+1
T50
73
+3
+4
MC
Joost Luiten
71
+1
T50
73
+3
+4
MC
LeiderToernooirecordMC = missed cut = cut gemistDQ = disqualified

Spelers
Top-20 US PGA Club-pro's
  • J.C. Anderson
  • Danny Balin
  • Mark Brown
  • Caine Fitzgerald
  • Bob Gaus
  • Kirk Hanefeld
  • Rob Labritz
  • Jeffrey Martin
  • David McNabb
  • David Muttitt
  • Rod Perry
  • Ryan Polzin
  • Lee Rhind
  • Mark Sheftic
  • Sonny Skinner
  • Mike Small
  • Stuart Smith
  • Jeff Sorenson
  • Bob Sowards
  • Chip Sullivan

× = speler die in de afgelopen 12 maanden een toernooi won op de Amerikaanse Tour.

PGA Championship

1916 · 1917 · 1918 · 1919 · 1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1940 · 1941 · 1942 · 1943 · 1944 · 1945 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.