Masters Tournament
De Masters (ook wel: The Masters Tournament of The US Masters) is een van de vier Majorgolftoernooien. Het wordt elk jaar in april gehouden op de Augusta National Golf Club in Augusta, de op één na grootste stad van de Amerikaanse staat Georgia. De andere drie Majors zijn: de US Open, het Brits Open en het Amerikaanse PGA-kampioenschap.
The Masters Tournament
| ||||
 | ||||
Bloembed in de vorm van het logo | ||||
| Plaats |  | |||
| Oprichting | 1934 | |||
| Golfbaan | Augusta National Golf Club | |||
| Par | 72 | |||
| Lengte | 6799 meter | |||
| Tour(s) | PGA Tour Europese Tour Japan Golf Tour | |||
| Datum | april | |||
| Recordwinnaar | | |||
| ||||
Geschiedenis
Het toernooi werd voor het eerst georganiseerd in 1934 onder de naam Augusta National Invitation Tournament op initiatief van Bobby Jones en Clifford Roberts. Tot het deelnemersveld behoorden Joe Turnesa, Mike en hun jongste broer Willie.
Vanaf 1939 wordt de naam Masters gebruikt. In de oorlogsjaren 1943 tot en met 1945 werd er geen toernooi georganiseerd.
De Masters wordt elk jaar op de Augusta National Golf Club gespeeld; de andere drie Majors hebben een jaarlijks wisselende locatie. Traditie wil dat de winnaar van de Masters lid wordt van Augusta en het symbool daarvan, een groen jasje ("the green jacket"), aangereikt krijgt door de winnaar van het voorgaande jaar.
Belangrijke namen op het winnaarslijstje van de Masters zijn de Amerikanen Jack Nicklaus (recordhouder met zes overwinningen), Tiger Woods (vijfde overwinning in 2019; tevens recordhouder van het minste aantal slagen) en Arnold Palmer (vier overwinningen).
De winnaar mag vijf jaar lang aan alle Majors (de Masters, het US Open, Brits Open en Amerikaanse PGA-kampioenschap) meedoen en levenslang aan de Masters.
Records
- Jack Nicklaus is de enige 6-voudige winnaar (1963, 1965, 1966, 1972, 1975 en 1986). Hij eindigde daarnaast 15 keer in de top-5.
- Het record na 18 holes staat sinds 1996 met -9 op naam van Greg Norman. Nick Price scoorde 63 in zijn derde ronde in 1986.
- Het record na 36 holes stond sinds 1976 op naam van Raymond Floyd (-13) en werd in 2015 verbeterd door Jordan Spieth (-14).
- Het record na 54 holes kwam in 2015 te staan op naam van Jordan Spieth (-16).
- Het record na 72 holes staat met -18 sinds 1997 op naam van Tiger Woods. In 2015 won Jordan Spieth ook met -18.
- Vijf spelers wonnen de Masters nadat ze vier rondes aan de leiding stonden: Craig Wood (1941), Arnold Palmer (1960), Jack Nicklaus (1972), Raymond Floyd (1976) en Jordan Spieth (2015).
- De jongste winnaar is Tiger Woods in 1997, hij was 21 jaar, 3 maanden en 14 dagen. Hij verlaagde het record van Severiano Ballesteros, die net 23 jaar geworden was.
- De oudste winnaar is Jack Nicklaus in 1986, hij was 46 jaar, 2 maanden en 23 dagen.
- De winnaars met de hoogste score waren Sam Snead (1954), Jack Burke (1956) en Zach Johnson (2007), allen met 289
- Arnold Palmer speelde de Masters onafgebroken van 1955-2004.
- Gary Player deed 52 keer mee, voor het laatst in 2009.
- Beste amateurronde was van Ken Venturi (66), het beste eindresultaat was 281 van amateur Charlie Coe in 1961.
Winnaars
Play-off
In de periode dat het toernooi nog uit 36-holes bestond, is slechts één keer een play-off nodig geweest:
- 1935: Gene Sarazen versloeg Craig Wood met 144-149;
Na de oorlog werd de play-off ingekort tot 18 holes:
- 1942: Byron Nelson versloeg Ben Hogan met 69-70;
- 1954: Sam Snead versloeg Ben Hogan met 70-71;
- 1962: Arnold Palmer won de play-off met een score van 68 van Gary Player (71) en Dow Finsterwald (77);
- 1966: Jack Nicklaus won de play-off met een score van 70 van Tommy Jacobs (72) en Gay Brewer (78);
- 1970: Billy Casper versloeg Gene Litter met 69-74.
Daarna werd de sudden-death play-off geïntroduceerd, waarbij al op de eerste extra hole een winnaar kan worden opleveren:
- 1979: Fuzzy Zoeller won met een birdie op de tweede extra hole terwijl Tom Watson en Ed Sneed een par maakten;
- 1982: Craig Stadler versloeg Dan Pohl op de eerste extra hole;
- 1987: Larry Mize chipte zijn bal in op de 2de extra hole en versloeg Seve Ballesteros en Greg Norman;
- 1989: Nick Faldo maakte een lange birdieputt en won van Scott Hoch, nadat deze een putt van 2 voet had gemist op de eerste hole om daarmee te winnen. Dat jaar kwam de pers met "Scott Hoch, rhymes with joke", maar Faldo kreeg het verwijt dat hij niet sportief was geweest.
- 1990: Nick Faldo moest weer een play-off spelen en versloeg Raymond Floyd dit keer met een par op de 2de hole.
- 2005: Tiger Woods versloeg Chris DiMarco, en was de vierde speler die zijn derde groene jasje kreeg, na Arnold Palmer, Jack Nicklaus en Nick Faldo.
- 2009: Ángel Cabrera versloeg Kenny Perry en Chad Campbell.
- 2012: Bubba Watson versloeg Louis Oosthuizen, die in de play-off was gekomen nadat hij een albatros op hole 2 had gemaakt.
- 2013: Adam Scott versloeg Angel Cabrera op de tweede extra hole.
- Hole-in-one
Amateur Ross Somerville (6x Canadees Amateur en eerste Canadese winnaar van het US Amateur) maakte als eerste speler een hole-in-one tijdens de eerste Masters. In de loop der jaren zijn de volgende holes-in-one tijdens de Masters gemaakt:
- Hole 4: Jeff Sluman (1992)
- Hole 6: Leland Gibson (1954), Billy Joe Patton (Am, 1954), Charles Coody (1972), Chris DiMarco (2004) en Jamie Donaldson (2013)
- Hole 12: Claude Harmon (1947), William Hyndman (Am, 1959) en Curtis Strange (1988)
- Hole 16: Ross Somerville (Am, 1934), Willie Goggin (1935), Ray Billows (Am, 1940), John Dawson (Am, 1949), Clive Clark (1968), Corey Pavin (1992), Raymond Floyd (1996), Padraig Harrington (2004), Kirk Triplett (2004), Trevor Immelman (2005), Ian Poulter (2008), Nathan Green (2010), Ryan Moore (2010), Bo Van Pelt (2012) en Adam Scott (2012), Math Kuchar (2017)
Geen van hen won vervolgens de Masters.
Amateurs
Ieder jaar doen enkele amateurs mee w.o. de winnaar van het Brits amateurkampioenschap, de winnaar en finalist van het US amateurkampioenschap, de winnaar van het Mid-Amateur Golfkampioenschap en sinds 2010 de winnaar van het Aziatische Amateur Kampioenschap.
In 1954 begon amateur Billy Joe Patton met rondes van 70 en 74 en kwam daarmee aan de leiding. Zijn derde ronde was niet erg goed maar in de vierde ronde stond hij weer aan de leiding toen hij bij hole 13 kwam. Daar speelde hij naar de verkeerde green en kwam terecht in een beek. Hij miste met één slag de play-off waarin Sam Snead won van Ben Hogan.
In 1956 kwam Ken Venturi tot de 2de plaats, nadat hij in ronde 1 een score van 66 had gemaakt, nog steeds een amateursrecord bij de Masters[1]. Sinds 1970 is geen enkele amateur meer in de top-10 beland.
Reinier Saxton was in 2010 de beste amateur (T58) maar miste de cut.
De beste amateur die de cut op de Masters heeft gehaald, krijgt een zilveren trofee. Deze werd onder meer gewonnen door:
|
|
|
|
Rolf Muntz deed in 1991 mee, hij miste de cut.
The Georgia Cup
De winnaar van het Brits Amateur en het Amerikaans Amateur spelen enkele dagen voor de Masters 18 holes matchplay om de Georgia Cup op de Golf Club of Georgia in Alpharetta. De opbrengsten van dit toernooi gaan naar het Yates studiefonds van de Georgia State Golf Stichting.
| Jaar | Baan | Brits Amateur | Uitslag | US Amateur |
|---|---|---|---|---|
| 1998 | Lakeside |  | | |
| 1999 | Lakeside |  | | |
| 2000 | Lakeside |  | | |
| 2001 | Creekside |  | | |
| 2002 | Lakeside |  | | |
| 2003 | Lakeside | | | |
| 2004 | Creekside | |  | |
| 2005 | Creekside | | | |
| 2006 | Lakeside |  |  | |
| 2007 | Lakeside |  | | |
| 2008 | Lakeside | | | |
| 2009 | Lakeside |  |  | |
| 2010 | Creekside | |  | |
| 2011 | Lakeside | | verliest met 4/2 van | |
| 2012 | Lakeside | | | |
| 2013 | Lakeside | | | |
| 2014 | Lakeside | | | |
| 2015 | Lakeside | | | |
| 2016 | Lakeside | | |
In 2004 werd de Georgia Cup voor het eerste gespeeld zonder Amerikaanse deelnemer. In 2014 speelden voor het eerst twee landgenoten tegen elkaar.
De deelnemers van 2010 waren samen 33 jaar oud, het jongste winnaarsduo ooit. Manassero is de jongste winnaar ooit.
Par 3 Contest
Sinds 1960 wordt de dag voor de start van het Masters Tournament de Par 3 Contest gehouden, een traditionele en prestigieuze wedstrijd waaraan deelnemers van het hoofdtoernooi, voormalig winnaars en eregenodigden mogen deelnemen. De wedstrijd wordt gehouden op een baan met 9 holes (par:27). Tussen 1960 en 2008 is de winnaar van de Par 3 Contest er nog nooit in geslaagd in hetzelfde jaar het Masters Tournament te winnen.[2]
In 2012 moest de Contest door slecht weer voortijdig worden afgebroken. Padraig Harrington en Jonathan Byrd wonnen met een score van -5. Mark Wilson en Thomas Bjørn maakten een hole-in-one.
De meeste winnaars hadden een score van 22 of 23, vandaar dat er zo vaak een play-off gespeeld wordt, het record van 21 slagen staat op naam van Louis Oosthuizen.
- Winnaars
De jaartallen achter de naam geven aan wanneer die speler de Masters won:
|
|
|
po = gewonnen na play-off
Externe link
- (en) Officiële website
| Bronnen, noten en/of referenties
|
| Masters Tournament |
|---|
|
1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1940 · 1941 · 1942 · 1943 · 1944 · 1945 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 |
.svg.png){kind=small}
