Tributyltinchloride

Tributyltinchloride of TBTC is een organotinverbinding met als brutoformule C12H27SnCl. De zuivere stof komt voor als een kleurloze tot gele vloeistof, die vrijwel onoplosbaar is in water. De organometaalverbinding is vrij stabiel ten opzichte van hydrolyse en oxidatie.

Tributyltinchloride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van tributyltinchloride
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
C12H27SnCl
IUPAC-naamtributylchloorstannaan
Andere namenTBTC
Molmassa325,50578 g/mol
SMILES
CCCC[Sn](CCCC)(CCCC)Cl
InChI
1S/3C4H9.ClH.Sn/c3*1-3-4-2;;/h3*1,3-4H2,2H3;1H;/q;;;;+1/p-1
CAS-nummer1461-22-9
EG-nummer215-958-7
PubChem15096
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnenH301 - H312 - H315 - H319 - H372 - H410
EUH-zinnengeen
P-zinnenP273 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P314 - P501
LD50 (ratten)(oraal) 129 mg/kg
LD50 (muizen)(oraal) 60 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvloeibaar
Kleurkleurloos-geel
Dichtheid1,20 g/cm³
Smeltpunt−9 °C
Kookpunt(bij 13 mbar) 140 °C
Oplosbaarheid in water(bij 20°C) 0,017 g/l
Onoplosbaar inwater
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Synthese

Tributyltinhydride kan bereid worden door reactie van tin(IV)chloride met tributylaluminium:

Toepassingen

Tributyltinchloride wordt, net zoals andere tributyltinverbindingen (zoals tributyltinhydride), gebruikt als antisepticum tegen schimmels en mijten en teken. Onder andere textiel, leer, papier en hout worden daartegen behandeld. Het werd vroeger ook ingezet als antifouling om de aangroei van algen en zeepokken op de scheepsrompen tegen te gaan. Het gebruik daartoe is echter sterk gereglementeerd en grotendeels worden alternatieve middelen ingezet. Dit vanwege de hoge toxiciteit van organotinverbindingen.

  • (en) Gegevens van Tributyltinchloride in de GESTIS-stoffendatabank van het Duitse Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung (IFA) (JavaScript vereist)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.