Brilbeer

Zijn huid is bedekt met zwart bont met een kenmerkende beige tekening op de borst en kop, de grote cirkels rond zijn ogen als een bril. Het mannetje is veel zwaarder dan het vrouwtje: het mannetje weegt rond 150 kilo, het vrouwtje zo'n 60 kilo. De lichaamslengte van het mannetje bedraagt 130 tot 200 cm, de staartlengte 7 tot 12 cm.

Brilberen zijn voornamelijk vegetariërs. Ze hebben zware kaken, waarmee ze zelfs de taaiste planten kunnen fijnmalen. Lage begroeiing wordt eenvoudig uit de grond getrokken en stukgekauwd, waarbij cactusdoorns of de stekelige bladranden van bromelia’s hem niet deren. Boomvruchten weten ze te bereiken door over een tak te lopen en andere takken te buigen en naar zich toe te trekken. Vaak maken ze een eenvoudig boomplatform van soms wel meer dan 5 m doorsnede om op te slapen en te eten. Verder eten ze ook wel insecten, vogels, eieren, kleine zoogdieren en aas. Ook akkers worden weleens bezocht en geplunderd, voornamelijk mais. Ook kippen worden gestolen, wat hun niet in dank wordt afgenomen, waardoor ze vaak worden gedood.

De paring vindt meestal plaats tussen april en juni. De jongen, die bij de geboorte ongeveer 325 gram wegen, worden meestal geboren in een periode met een ruim voedselaanbod. Een paar blijft meestal 1 tot 2 weken samen. De ogen van de jongen openen zich na 42 dagen. Ze verlaten het nest na 3 maanden, maar blijven wel nog tot hun 2de jaar bij de moeder. Ze leren van haar waar ze voedsel kunnen vinden, wat eetbaar is en wat gevaarlijk. De vader neemt geen deel aan de zorg voor de jongen. De kans is zelfs aanwezig, dat ze door hem worden aangevallen.

Net als andere berensoorten is de brilbeer een solitair dier. Ze ontlopen elkaar en zijn daarbij niet territoriaal.

Ontmoetingen met mensen of andere brilberen verlopen gedwee maar wel met de nodige voorzichtigheid. Als de moeder jongen heeft kan dit gedrag wel anders zijn, net als bij andere beren. Er zijn voorvallen bekend waarbij stropers op extreem gewelddadige manier zijn aangevallen door vrouwtjes met jongen.

Het leefgebied beslaat westelijk Venezuela, Ecuador, Peru, westelijk Bolivia, noordwestelijk Argentinië en Panama. Ondanks dit grote gebied en zijn perfecte aanpassing aan het leven in de meest onherbergzame delen van het Amazonegebied is dit de meest bedreigde berensoort.

Zie de categorie Tremarctos ornatus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.