Tibet's Stolen Child
Tibet's Stolen Child is een Amerikaanse documentaire van regisseur Robin Garthwait uit 2001. De productie was in handen van Gorthwait & Griffin Films en International Campaign for Tibet.
Tibet's Stolen Child
| ||||
Regie | Robin Garthwait | |||
Producent | Robin Garthwait Dan Griffin | |||
Scenario | Robin Garthwait | |||
Hoofdrollen | Patrick Stewart Carla-Maria Sorey Zes winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede | |||
Muziek | Pete Sears | |||
Montage | Mitch Temkin Ed Rubin | |||
Cinematografie | Wah Ho Chan Christopher Magee Dan Griffin | |||
Distributie | Hargrove Entertainment | |||
Première | 2001 | |||
Genre | Documentaire | |||
Speelduur | 56 minuten | |||
Taal | Engels | |||
Land | ![]() | |||
|
Verhaal
De documentaire gaat in op de verdwijning van het zes jaar jonge kind Gendün Chökyi Nyima op 17 mei 1995. Kort ervoor, op 4 mei werd hij door dalai lama Tenzin Gyatso erkend als de reïncarnatie van de 11e pänchen lama. De 10e pänchen lama, Lobsang Trinley Chökyi Gyaltsen, overleed op verdachte omstandigheden op 50-jarige leeftijd. De pänchen lama wordt door Tibetanen gezien als de op de dalai lama na hoogste autoriteit van Tibet.
In de documentaire worden onder andere vraaggesprekken getoond met zes winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede die zich uitspreken over de verdwijning van de pänchen lama. Naast hen worden ook interviews van een aantal andere bekende mensen getoond, waaronder toenmalig Assistent-Minister van Buitenlandse Zaken van de VS, Harold Hongju Koh.
Rolverdeling
Acteur | Personage | Jaar waarin Nobelprijs voor de Vrede werd gewonnen |
---|---|---|
Mairead Maguire | Zichzelf | 1976 |
Desmond Tutu | Zichzelf | 1984 |
Elie Wiesel | Zichzelf | 1986 |
Dalai lama | Zichzelf | 1989 |
José Ramos Horta | Zichzelf | 1996 |
John Hume | Zichzelf | 1998 |
Patrick Stewart | Verteller | |
Carla-Maria Sorey | Verteller |
Bronnen, noten en/of referenties
|