Tiangong 1

De Tiangong 1 (Chinees: 天宫一号) was een Chinese ruimtelaboratoriummodule die op 29 september 2011 met een Lange Mars 2F-raket in een baan rond de Aarde gebracht werd.[1] De lancering was de eerste stap in de ontwikkeling van het Chinese ruimtestation Tiangong ("Hemels Paleis"). De module was niet bedoeld om deel uit te gaan uitmaken van het toekomstige ruimtestation.[2]

Illustratie van de Tiangong 1 (links) met een Shenzhou-ruimteschip aangekoppeld

De missie was vooral bedoeld om de Chinese ruimtestationtechniek te testen en ervaring op te doen met aankoppelen. De geplande levensduur van de missie was één tot twee jaar.

De Tiangong 1-module was ongeveer 9 meter lang en woog zo'n 8,5 ton. Er kon één ruimteschip aan vastkoppelen.[3]

In september 2016 raakte de Tiangong 1 op drift nadat men het contact met het ruimtestation verloor. Op 2 april 2018 keerde de Tiangong 1 terug in de atmosfeer boven het zuiden van de Grote Oceaan[4], voor zover bekend zonder schade of letsel te veroorzaken.

Geschiedenis

Tiangong 1 zou oorspronkelijk in augustus 2011 gelanceerd worden, en werd naar planning op 26 augustus vervoerd naar de lanceerbasis in Jiuquan. De lancering werd echter uitgesteld na de mislukte lancering in augustus van een satelliet met een Lange Mars 2C-raket, nauw verwant aan de Lange Mars 2F-raket die voor de Tiangong 1-lancering gebruikt zou worden.[5] De lancering vond plaats op 29 september vanaf Jiuquan, in aanwezigheid van onder meer president Hu Jintao en premier Wen Jiabao.[1]

Het onbemande ruimtevaartuig Shenzhou 8 werd gelanceerd op 1 november 2011 en koppelde een dag later aan Tiangong 1.[6][7] Shenzhou 8 werd daarna als test nog een keer af- en aangekoppeld, en uiteindelijk, twee weken na de eerste aankoppeling, weer afgekoppeld, waarna hij weer terugkeerde naar de Aarde. Shenzhou 9 koppelde op 18 juni 2012 aan met een bemanning van drie astronauten.[8] Op 11 juni 2013 vertrok de Shenzhou 10 met drie astronauten naar Tiangong 1 voor een 15-daagse missie.[9] Hierna werd de Tiangong 1 buiten gebruik gesteld. Het ruimtestation werd echter wel in een baan om de Aarde gehouden, voor het geval dat de opvolger Tiangong 2 niet op tijd gereed zou zijn.

In september 2016 verloren de Chinezen het contact met en de controle over de Tiangong 1, die langzaam hoogte verloor. Het duurde daarna nog lang voor duidelijk werd hoe lang het zou duren voor het ruimtestation zou terugkeren in de atmosfeer. Eerste schattingen gingen uit van eind 2017. Die datum schoof steeds verder op. Op 2 april 2018 om 00:16 UTC keerde de Tiangong 1 uiteindelijk terug in de atmosfeer, boven de zuidelijke Grote Oceaan. Het neerstorten van de Tiangong 1 trok veel media-aandacht. De kans werd groot geacht dat er brokstukken tot 100 kilogram op de Aarde zouden neerstorten,[10] maar de kans dat er mensen zouden worden geraakt werd klein geacht.

Vervolgmissies

In september 2016 werd de opvolger Tiangong 2 gelanceerd. Tiangong 2 is ontworpen om drie astronauten ongeveer 20 dagen te laten functioneren. Deze wordt opgevolgd door de Tiangong 3, die ook is ontworpen voor drie astronauten maar verdubbelt de missietijd naar ongeveer 40 dagen, waarbij technologie voor lucht- en waterherbruik zullen worden getest om zo langere missies mogelijk te maken.[11]

Rond 2020-2022 verwachten de Chinezen een volledig en permanent bemand ruimtestation te kunnen samenstellen. Dit ruimtestation zal bestaan uit drie modules en twee Shenzhou-ruimtevaartuigen, met een totaalgewicht van 60 ton. Het ruimtestation zal drie astronauten kunnen huisvesten voor een periode van 10 jaar.[11]

Voordat het ruimtestation gerealiseerd kan worden, moeten de Chinezen eerst nog enkele grote obstakels overkomen: de beperkte vrachtcapaciteit van de Shenzhou (maximaal 300 kilo wanneer er drie astronauten aan boord zijn) en het hergebruik van lucht en water aan boord van het ruimtestation.[12] Waarschijnlijk zal een module gebaseerd op de Tiangong 1 in de toekomst dienen als bevoorradingsschip van het Chinese ruimtestation.[2]

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.