Technetium-99m

Technetium-99m vervalt door een isomerische transitie tot de radio-isotoop technetium-99:

${\displaystyle \mathrm {^{99m}_{43}Tc\ \longrightarrow \ _{43}^{99}Tc\ +\ \gamma } }$

De halveringstijd bedraagt ongeveer 6 uur. Technetium-99 zelf vervalt door β⁻-verval tot de stabiele isotoop ruthenium-99:

${\displaystyle \mathrm {^{99}_{43}Tc\ \longrightarrow \ _{44}^{99}Ru\ +\ e^{-}\ +\ {\bar {\nu }}_{e}} }$

De halveringstijd bedraagt ongeveer 211.000 jaar. Bij dit verval wordt geen gammastraling uitgezonden.

Verbindingen van technetium-99m wordt gebruikt in de nucleaire geneeskunde als radioactieve tracer in het lichaam bij SPECT-scans. Het is hiervoor geschikt omdat het voldoende energetische gammastraling (141 keV) uitzendt. De korte fysische halveringstijd van ongeveer 6 uur maakt dat de patiënt slechts aan een beperkte hoeveelheid straling wordt blootgesteld. De uitgezonden gammastraling kan worden gedetecteerd met behulp van een gammacamera.

Technetium-99m wordt geproduceerd met behulp van een zogenaamde technetium-99m-generator, in wezen een chromatografisch kolom met aluminiumoxide. Als bron voor het nuclide wordt molybdeen-99 gebruikt onder de vorm van molybdaat (MoO₄²⁻). Molybdeen-99 zelf is een langerlevend isotoop (de halveringstijd bedraagt 66 uur) en is daarom geschikt om in situ technetium-99m te genereren. Bij het verval wordt het pertechnetaat-anion (TcO₄⁻) gevormd, dat minder sterk adsorbeert op aluminiumoxide. Zodoende kan het van de kolom geëlueerd worden. Men spreekt ook wel van 'melken'. Hierbij wordt typisch natrium als tegenion gebruikt.