Supayacetus

Supayacetus muizoni is een uitgestorven walvisachtige behorend tot de Basilosauridae, een familie binnen de Archaeoceti. Deze vroege walvisachtige leefde in het Midden-Eoceen langs de Pacifische kust van Zuid-Amerika.

Supayacetus
Fossiel voorkomen: Midden-Eoceen
Ocucajea (boven) en Supayacetus (onder)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Infraklasse:Eutheria (Placentadieren)
Orde:Cetacea (Walvisachtigen)
Familie:Basilosauridae
Onderfamilie:Dorudontinae
Geslacht
Supayacetus
Uhenet al., 2019
Typesoort
Supayacetus muizoni
Portaal    Biologie
Zoogdieren

Fossiele vondst

Het enige fossiel van Supayacetus is gevonden in de Paracas-groep in het Pisco-bekken in Peru en dateert van ongeveer 42 miljoen jaar geleden. MUSM-1465 is een gedeeltelijk skelet bestaande uit tanden, deel van de wervelkolom, ribben, delen van de voorpoot en een deel van het borstbeen. In dezelfde afzettingen zijn fossielen van de verwante Ocucajea, de vierpotige walvisachtige Peregocetus en pinguïns gevonden.

Kenmerken

Supayacetus was een kleine walvisachtige met het formaat van een tuimelaar.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.