Sturmtiger

De Sturmtiger (in het Nederlands stormtijger) was een Duitse tank waarop een mortier, eerder bedoeld voor de montage op een U-boot, gemonteerd werd boven op het onderstel van een Panzer VI (Tiger I), gedurende de Tweede Wereldoorlog. Een prototype werd op 20 oktober 1943 voorgesteld aan Adolf Hitler en het eerste voertuig werd in 1944 aan de troepen geleverd. Gedurende de oorlog werden slechts 18 Sturmtigers gebouwd. Deze werden voornamelijk in kleine eenheden ingezet.

Sturmtiger
Een Duitse Sturmtiger in Amerikaanse handen
Soort
Aantal gebouwd	19
Periode	oktober 1943-januari 1945
Bemanning	5 commandant/mitraillist boordschutter/radiobediener lader 2e lader bestuurder
Lengte	6,28 m
Breedte	3,57 m
Hoogte	2,85 m
Gewicht	68 ton (75 short tons; 67 long tons)
Pantser en bewapening
Pantser	150 mm
Hoofdbewapening	380mm RW 61-raketwerper L/5.4 (14 granaten)
Secundaire bewapening	100mm-granaatwerper (met behulp van SMi 35-mijnen) 7,92mm (0,312 inch) MG 34-machinegeweer
Motor	V-12, watergekoeld Maybach HL230P4-motor, 690 pk (515 kW)
Kracht/gewicht ratio	10,77 pk/ton
Snelheid (op wegen)	40 km/u
Rijbereik	120 km
Vering	Torsiestaafvering

Sturmtiger met een granaat op de voorgrond in het Pantsermuseum Munster

De Sturmtiger kon vanuit zijn korte loop (2,05 m) een granaat met een lengte van 148,5 cm afvuren over een afstand van ongeveer 5,5 kilometer. Bij het afvuren van de granaat ontstond zo'n hoge temperatuur dat deze terugslaggassen via boorgaten rond de vuurmond afgeleid moesten worden.

De Sturmtiger had vooral een moreel effect, daar de tank te lijden had van een beperkte bewegelijkheid en naar het einde van de oorlog toe (zoals alle anderen tankeenheden) een gebrek aan brandstof.

Een goed onderhouden exemplaar staat vandaag nog in het Deutsches Panzermuseum Munster. Een ander exemplaar wordt tentoongesteld in het Tankmuseum van het Rode Leger in Kubinka.