Steekpartij in Sint-Gillis-bij-Dendermonde

Drie slachtoffers, namelijk een begeleidster en twee baby's van 9 maanden oud, werden doodgestoken. Eén kind overleed ter plaatse, het andere bezweek later in het ziekenhuis aan zijn verwondingen. De twaalf andere slachtoffers: tien kinderen en twee volwassenen, werden zwaar verwond door een aantal messteken. Na het misdrijf vluchtte de dader per fiets richting Lebbeke, waar hij omstreeks halftwaalf 's middags werd gearresteerd. De meeste kinderen werden veiligheidshalve naar zes verschillende ziekenhuizen overgebracht; de twaalf zwaar verwonden kregen een spoedbehandeling.[1][2] Er werden in de ziekenhuizen digitale foto's van de baby's genomen en gecentraliseerd bij de politie, zodat ouders vlotter hun kind konden herkennen en wisten in welk van de zes ziekenhuizen ze hun kind zouden vinden.

De drie doden van het voorval waren:

• Leon Garcia-Mannaert, negen maanden oud
• Corneel Vermeir, negen maanden oud
• Marita Blindeman, een 54-jarige verzorgster[3].

Er werd gemeld dat enkele kinderen ook plastische chirurgie moesten ondergaan, omwille van de ernstige kwetsuren.[4] Zes kinderen tussen 1 en 3 jaar oud waren ernstig gewond. Een kind had minder ernstige wonden en negen anderen konden ongedeerd weggebracht worden.[5]

Op een persconferentie gaf procureur des Konings Christian Du Four meer informatie over een verdachte in deze zaak: het was een twintigjarige Belg uit Sinaai, die op het moment van de aanval niet onder invloed van drugs of alcohol zou geweest zijn. De jongeling had geen gerechtelijk verleden. Op 24 januari, in de loop van de namiddag, maakte het parket bekend dat het een zekere Kim De Gelder was.[6][7] De verdachte die niet bekendstond als patiënt van een psychiatrische instelling, had tot dan toe vijf verschillende identiteiten opgegeven.[8] Het moordwapen werd teruggevonden in de buurt van het kinderdagverblijf.[9] Bovendien had de man op het ogenblik van zijn arrestatie een rugzak bij zich, waarin zich een mes, een kleine bijl en een neppistool bevonden. Hij droeg ook een kogelvrij vest onder zijn gewone kledij.[10] Er waren berichten dat de verdachte de steekpartij in het kinderdagverblijf onmiddellijk had bekend, maar dit werd later tegengesproken.[11]

Een week voor de feiten, met name op vrijdag 16 januari, werd 's avonds Elza Van Raemdonck in haar woning te Beveren dood aangetroffen. Zij bleek door messteken omgebracht. Intussen werd De Gelder ook verdacht van deze moord maar hij ontkende echter, op maandag 26 januari, alle schuld.[12] Op 2 maart 2009 bekende Kim uiteindelijk na een ondervraging van negen uur ook deze misdaad. Vijf psychiaters die hem in opdracht van Justitie onderzochten, kwamen unaniem tot de conclusie dat De Gelder niet ontoerekeningsvatbaar was ten tijde van zijn daad.[13]

Zowat 4 jaar later, op 22 maart 2013, werd De Gelder door het Hof van assisen veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf, nadat hij eerder diezelfde dag door de jury toerekeningsvatbaar en schuldig werd bevonden aan viervoudige moord en 25 pogingen daartoe.[14]

Herinneringsmoment, 5 jaar na de gebeurtenissen, met op de voorgrond Burgemeester Piet Buyse

• Piet Buyse, de burgemeester van Dendermonde, reageerde: "Er is een enorme solidariteit onder de inwoners van Dendermonde. Alle festiviteiten in de stad zijn afgelast en er komen ook spontane initiatieven van solidariteit met de slachtoffers. Bijvoorbeeld in het jeugdhuis worden geen feesten gegeven. De jongeren willen niet uit de bol gaan op het moment dat dit in onze stad gebeurd is. In de plaats daarvan houden de jongeren een tocht langs de kribbe om hun medeleven te tonen."[15]
• Er kwamen ook reacties van enkele televisiezenders, die omwille van de gebeurtenissen hun programmering aanpasten. VT4 verving de geplande avondfilm Scary Movie 4 door Wallace & Gromit: The Curse of the Were-Rabbit. Eén verving Steracteur Sterartiest door de film Finding Neverland, een biografie van de bedenker van Peter Pan.
• Na de steekpartij werd, uit respect voor de overledenen, beslist om kinderdagverblijf Fabeltjesland alvast een week te sluiten. Later werd besloten het definitief te sluiten.[16]