Station Berlin-Pankow

De in 1843 geopende Berlin-Stettiner Eisenbahn, die de Duitse hoofdstad verbond met Pommeren, liet het ongeveer een kilometer ten noorden van de spoorbaan gelegen dorp Pankow aanvankelijk letterlijk links liggen. Op 15 oktober 1880 kwam er alsnog een station Pankow bij de kruising van de straatweg die vanuit de dorpskern naar Berlijn voerde. In 1893 werd het station hernoemd tot Pankow-Schönhausen, naar het nabijgelegen Schloss Schönhausen en het dorp Niederschönhausen.

Ligging van station Pankow ten opzichte van de dorpskern, 1894

Rond 1910 werd langs de hoofdspoorlijn een extra spoor voor voorstadstreinen naar Bernau aangelegd. Bij deze gelegenheid werd het station van Pankow herbouwd, evenals de overige stations aan de lijn. Tien jaar later besloot men de voorstadslijn te elektrificeren. Aanvankelijk was stroomvoorziening via een bovenleiding voorzien en werden er masten langs de spoorbaan geplaatst, maar later besloot men tot elektrificatie door middel van een derde rail. In Pankow-Schönhausen werd hiertoe een gelijkrichterstation ingericht. Op 8 augustus 1924 stopten de eerste elektrische treinen in het station. Vijf jaar later ging de lijn samen met een aantal andere elektrische voorstadslijnen het nieuwe S-Bahnnet vormen.

In april 1945 werd het S-Bahnverkeer in verband met de oorlogsverwoestingen stilgelegd. Op 11 juni 1945 werd de dienst provisorisch hersteld met stoomtreinen, een maand later werd er weer elektrisch gereden. Op 3 oktober 1954 kreeg het station zijn oorspronkelijke naam Pankow terug.

Tussen 2003 en 2004 onderging station Pankow, dat de monumentenstatus geniet[1], een modernisering. Tegelijkertijd werd de spoorbrug over de Berliner Straße volledig herbouwd en voorzien van sporen voor een nieuwe hoofdlijn naar Berlin Hauptbahnhof. Met de opening van het nieuwe centraal station van Berlijn op 28 mei 2006 gingen ook regionale treinen van de oude Stettiner Bahn gebruikmaken, echter zonder in Pankow te stoppen. Een station voor de RegionalExpress-lijnen RE3 en RE5 is voorzien, maar realisering van het project is vanwege de slechte financiële situatie van de Duitse hoofdstad voorlopig niet waarschijnlijk.

Pankow
Perron van het metrostation
Algemeen
Lijnen	U2
Opening	16 september 2000
Route
Lijn Richting	Volgend station
Pankow	Eindpunt
Ruhleben	Vinetastraße
Ligging
Stadsdeel	Pankow
Coördinaten	52° 34′ NB, 13° 25′ OL
Locatie van het metrostation Pankow
Portaal    Openbaar vervoer

Het metrostation Pankow liet zo'n zeventig jaar op zich wachten. Een noordelijke verlenging van de U2 was reeds bij de opening van station Vinetastraße in 1930 voorzien, maar werd vanwege de economische crisis niet gerealiseerd. Plannen de lijn door te trekken tot het S-Bahnstation Pankow, of nog verder tot Pankow-Kirche, bleven decennialang bestaan. De eerste concrete werkzaamheden vonden echter pas aan het eind van de jaren 1980 plaats. De DDR-autoriteiten achtten het project noodzakelijk, omdat het Oost-Berlijnse metronet niet over een werkplaats voor kleinprofielmaterieel beschikte. Om deze onbevredigende situatie op te lossen wilde men parallel aan de S-Bahnsporen bij station Pankow een nieuwe werkplaats voor de kleinprofiellijn bouwen. In 1988 kwam een gedeelte van de tunnel ten noorden van station Vinetastraße gereed; in 1994 werden in deze tunnel keersporen aangelegd.

In het midden van de jaren 1990 kwam het dichten van de 1,5 kilometer lange ontbrekende schakel tussen metro en S-Bahn opnieuw ter sprake en in 1997 begon men uiteindelijk met de aanleg van de verlenging. De in de DDR-tijd voorziene werkplaats werd niet gebouwd, omdat de werkplaats Grunewald voldoende capaciteit bezat. Wel werden met het oog op een eventuele toekomstige bouw van een werkplaats in Pankow wissels aangelegd.

De extreem hoge grondwaterspiegel ter plaatse en archeologische vondsten tijdens de bouw vertraagden het project aanzienlijk. Uiteindelijk kon het nieuwe metrostation Pankow op 16 september 2000 in gebruik genomen worden.

Het metrostation heeft een eilandperron en ligt iets ten westen van de straat, direct onder het S-Bahnstation. De wanden en de zuilen van de perronhal zijn bekleed met glanzende witte tegels, die het station een bijzonder lichte uitstraling geven. Door enkele lichtkoepels kan bovendien daglicht tot op het perron doordringen. Aan de noordzijde van het metrostation verrees een stationshal van glas, die tevens de verbinding – door middel van (rol)trappen en een lift – met het S-Bahnperron vormt. Het ontwerp van het nieuwe stationscomplex is van de hand van het Berlijnse bureau Architektensocietät.[2]

Verdere verlenging naar het noorden, tot in het centrum van Pankow, is nog altijd actueel. Als een van een bijzonder klein aantal projecten is een lijn naar Pankow-Kirche zelfs opgenomen in het prioriteitenplan voor het stadsvervoer tot 2030[3].

• (de) Omgevingsplattegrond op de site van stadsvervoerbedrijf BVG (46 KB)
• (de) Station Pankow op de site van S-Bahn Berlin
• (de) S-Bahnstation Pankow op Stadtschnellbahn-Berlin.de
• (de) Foto's van het metrostation op Untergrundbahn.de^{[dode link]}

Stations van lijn U2 van de metro van Berlijn

Pankow   · Vinetastraße · Schönhauser Allee  · Eberswalder Straße · Senefelderplatz · Rosa-Luxemburg-Platz · Alexanderplatz       · Klosterstraße · Märkisches Museum · Spittelmarkt · Hausvogteiplatz · Stadtmitte  · Mohrenstraße · Potsdamer Platz    · Mendelssohn-Bartholdy-Park · Gleisdreieck  · Bülowstraße · Nollendorfplatz    · Wittenbergplatz   · Zoologischer Garten      · Ernst-Reuter-Platz · Deutsche Oper · Bismarckstraße  · Sophie-Charlotte-Platz · Kaiserdamm  · Theodor-Heuss-Platz · Neu-Westend · Olympia-Stadion · Ruhleben