Stadsherstel Amsterdam

Stadsherstel Amsterdam N.V. is een instelling die tot doel heeft het kopen en restaureren van bedreigde panden die karakteristiek zijn voor Amsterdam en hiervoor een goed gebruik zoekt. Voorts verzorgt Stadsherstel het onderhoud aan deze panden, zodat zij in goede staat blijven. Stadsherstel levert daarmee een belangrijke bijdrage aan het behoud van het restauratieambacht.

Amstelkerk, Zuidoostzijde

Stadsherstel werd opgericht in 1956 toen een groot deel van de Amsterdamse binnenstad met sloop werd bedreigd. In de afgelopen zestig jaar is er men erin geslaagd ruim 600 panden in en om Amsterdam van verkrotte panden te restaureren en tot aantrekkelijke woonhuizen te maken.

Ook enkele grote monumentale panden werden door Stadsherstel verworven en gerestaureerd, zoals de Amstelkerk (hier is thans het kantoor van Stadsherstel), Schuilkerk de Hoop in Diemen, Werf 't Kromhout, Pakhuis de Zwijger, de Vondelkerk, de Posthoornkerk, de Schellingwouderkerk, de Kerk van Ransdorp, de kerk De Duif, de voormalige Parkkerk (nu bekend als Orgelpark) de Gerardus Majellakerk (nu NedPho-Koepel), het Huis De Pinto, het Zonnehuis, de Haarlemmerpoort en buiten Amsterdam de Bakenesserkerk in Haarlem, de Van Houtenkerk in Weesp het fort bij krommeniedijk in Uitgeest en de Zaandijkerkerk.

De laatste twee projecten zijn in gebruik als woonprojecten voor mensen met autisme en worden gehuurd door De Heeren van Zorg uit Amsterdam.

Eind 1999 fuseerde de Amsterdamse Maatschappij tot Stadsherstel N.V. met de N.V. Amsterdams Monumenten Fonds (AMF). Zij gingen samen verder onder de naam Stadsherstel Amsterdam.

Sindsdien is het werkgebied uitgebreid tot aan de Stelling van Amsterdam, inclusief de stad Haarlem. In 2009 is Stadsherstel Haarlem overgenomen. Ook werd dat jaar samen met woningcoöperatie Parteon de N.V. Stadsherstel Zaanstreek opgericht, die onder andere 23 panden op de Zaanse Schans bezit.

Ter gelegenheid van het 50-jarige bestaan in 2006 bood Stadsherstel de stad de herbouw aan van de in 1829 gesloopte Haringpakkerstoren op de hoek van de Prins Hendrikkade en het Singel. Stadsherstel zag hier uiteindelijk toch van af uit vrees dat de authenticiteit van de binnenstad aangetast zou worden en dat daardoor de plaatsing van de grachtengordel op de werelderfgoedlijst van Unesco mogelijk zou worden mis gelopen. Sommigen vonden deze vrees onterecht omdat de Unesco niet per definitie tegen reconstructie van de toren is, zolang die maar wetenschappelijk is en goed wordt gedocumenteerd.[1]

Bij het zestigjarige jubileum in 2016 wordt actie gevoerd om 'het verdwenen NACO-huisje' (Kantoor van Koppe's Scheepsagentuur) dat tot 2004 stond aan de IJ-zijde van Station Amsterdam Centraal te herplaatsen. Het betreft het in 1919 naar ontwerp van de Amsterdamse School-architect Guillaume la Croix in opdracht van 'J.G. Koppe's Scheepsagentuur' gebouwde houten kantoorgebouw aan de De Ruijterkade. Stadsherstel wil het al twaalf jaar in Zaandam opgeslagen monument met hulp van donateurs restaureren en weer terugplaatsen langs de oever van het IJ.