Vlissingen-Oost

Vlissingen-Oost (Sloegebied) is het haven- en industriegebied dat ten oosten van de havenstad Vlissingen, in de Nederlandse provincie Zeeland, is gerealiseerd. De haven maakt samen met de haven van Terneuzen deel uit van North Sea Port (de grensoverschrijdende haven, ontstaan door de fusie van het Nederlandse Zeeland Seaports (Vlissingen &Terneuzen) en het Vlaams/Belgische Havenbedrijf Gent). Het gebied is tussen 1961 en 1964 ontstaan door het indijken van het Zuid-Sloe, vandaar dat ook vaak de naam "Sloegebied" wordt gebruikt. De havens van de stad worden nu gezien als de derde haven van Nederland.

Sloegebied
Wijk van Vlissingen
Kerngegevens
GemeenteVlissingen
Coördinaten51°27'18"NB, 3°42'22"OL
Oppervlakte773 ha  
Inwonersgeen
Foto's
Sloegebied gezien vanuit het oosten

Ontstaansgeschiedenis

Rond 1955 zocht scheepswerf De Schelde in Vlissingen in het Zuid-Sloe naar mogelijkheden om een reparatiewerf aan diep vaarwater aan te leggen. Met de toegang tot het bestaande terrein in de binnenstad via de sluizen kon men niet langer de groei van de wereldscheepvaart bijhouden. Deze wens werd gecombineerd met reeds bestaande plannen ter verdere inpoldering van het Zuid-Sloe, die na de Watersnood van 1953 een nieuwe impuls kregen. Tegelijk bestond bij de provincie Zeeland de wens om een haven- en industriegebied aan te leggen, zonder dat daarvoor landbouwgrond opgeofferd zou moeten worden.

Het eerste deel van het gebied werd tussen 1961 en 1964 aangelegd. In 1961 werd begonnen met het uitbaggeren van de hoofdvaargeul, de huidige Sloehaven. Eind 1962 was de aanleg van de oeverwerken gereed, in de loop van 1963 werden de havendammen voltooid. Terreinen werden opgehoogd en het havenbassin en kades aangelegd. Tijdens een driedaags bezoek aan het Deltagebied opende Koningin Juliana op 2 september 1964 de Sloehaven, vanaf dat moment officieel Vlissingen-Oost genoemd.

Omvang en beheer

Vlissingen-Oost is circa 2.200 hectare groot. Het westelijk deel is gelegen in de gemeente Vlissingen en het oostelijk deel in de gemeente Borsele. Het gebied kwam in 1971 in beheer bij het toen opgerichte Havenschap Vlissingen. Binnen deze gemeenschappelijke regelingen werkten gemeenten, Rijk en Provincie samen. Op 1 januari 1998 fuseerde dit havenschap met het Havenschap Terneuzen tot het nieuwe havenschap Zeeland Seaports, waarin alleen nog de omliggende gemeenten en de provincie Zeeland deelnemen.

Bedrijvigheid

In Vlissingen-Oost vinden o.a. activiteiten plaats op het gebied van basis- en offshore industrie, olieraffinage, op- en overslag van onder meer fruit, metaal, hout, ertsen en energieopwekking. Enkele bekende bedrijven zijn aluminiumsmelter Zalco (vroeger Pechiney), chemieconcern Hoechst (inmiddels opgesplitst in kleinere bedrijven, waaronder ThermPhos), de reparatiewerf Scheldepoort, een raffinaderij van Total, de N.V. EPZ, o.a. eigenaar van de kernenergiecentrale Borssele en de centrale opslag voor radioactief afval. In februari 2010 is de Sloecentrale, een joint venture van energiebedrijven DELTA en EDF, een nieuwe gasgestookte centrale in bedrijf genomen.

De volgende grotere bedrijven zijn momenteel in het Sloegebied actief:

  • Arkema, voorheen Billiton, sinds 1967, tinchemie
  • Covra, opslag van radioactief afval
  • Cobelfret, auto-overslag
  • DELTA, een nutsbedrijf, voorheen PZEM
  • EPZ, een elektriciteitsproductiebedrijf dat onder meer de Kernenergiecentrale Borssele bezit, voorheen PZEM
  • Heerema, een offshore-constructiebedrijf
  • Koninklijke Schelde Groep, een reparatiewerf voor zeeschepen, sinds 1964
  • OVET, een overslagbedrijf
  • Total, een aardolieraffinaderij, sinds 1973 (inmiddels deels eigendom van LUKoil en opererend onder de naam Zeeland Refinery)
  • Verbrugge, een distributiebedrijf
  • Vesta Terminals, een op- en overslagbedrijf voor vloeibare bulk producten
  • Vopak, een op- en overslagbedrijf voor vloeibaar gemaakte gassen
  • Zalco, een aluminiumsmelter, sinds 1971, voorheen Pechiney

In december 2016 viel het besluit om Zonnepark Scaldia aan te leggen. Het zonnepark krijgt een oppervlakte van ruim 40 hectare en komt te liggen in een bufferzone tussen het haven- en industriegebied en de omgeving.[1] Hier ligt verder een leidingenstrook en een hoogspanningslijn.[1] Het vermogen van de 140.000 zonnepanelen bedraagt circa 50 MW[1] Als de werkzaamheden op tijd worden uitgevoerd, kan het park eind 2017 energie leveren.

Verbindingen

De havens van Vlissingen-Oost staan in directe verbinding met de Westerschelde, en daarmee ook met de Noordzee en met Antwerpen.

Een goederenspoorlijn (de Sloelijn) verbindt het havengebied met de Zeeuwse Lijn naar Roosendaal. De nieuwe en geëlektrificeerde spoorlijn is inmiddels gereed.

De N62 vormt een verbinding met enerzijds Goes en de A58, en anderzijds via de Westerscheldetunnel met Terneuzen en Gent. Via de N254 is er ook een verbinding met Middelburg en Vlissingen.

Milieu

Op 8 september 2010 maakte de NOS bekend dat de VROM-inspectie dreigt ThermPhos in Ritthem, een van grootste fosforproducenten ter wereld, met sluiting. Het bedrijf stoot te veel dioxine uit en neemt een loopje met milieueisen. De inspectie noemt de situatie bij het bedrijf ernstig en zorgwekkend.[2] Op 15 mei 2009 kwamen er twee werknemers van Thermphos door een bedrijfsongeval om het leven.[3] ThermPhos is 21 november 2012 failliet verklaard. De grond is zwaar vervuild en na een lange discussie, voornamelijk wie de rekening gaat betalen, startte in januari 2015 de sanering van het terrein.

Plannen voor containeroverslag

Doordat de havens aan diep vaarwater liggen zijn er plannen om aan de zeezijde de Westerschelde Container Terminal (WCT) te bouwen. De steeds groter wordende containerschepen kunnen dan Vlissingen aandoen in plaats van de haven van Antwerpen, die bij laag water niet of moeilijk door de grotere schepen te bereiken is. Deze plannen roepen ook veel weerstand op doordat de WCT veel hinder en natuurschade zou kunnen veroorzaken. Het oorspronkelijke plan is aangepast waardoor de terminal kleiner zal uitvallen dan eerder de bedoeling was.

In 2010 zou als eerste de Scaldia Container Terminal geopend worden. Door de kredietcrisis werden de hoge groeiverwachtingen voor het containerverkeer niet meer haalbaar geacht. Dit leidde eerst tot uitstel van de plannen, maar uiteindelijk tot afstel. Begin 2013 gaven de Vlaamse exploitanten Sea-Invest en Zuidnatie de concessie voor de containerterminal en het terrein terug aan Zeeland Seaports.[4] Een deel van het terrein is in gebruik genomen door Verbrugge Terminals, die daar loodsen heeft gebouwd voor stukgoed- en breakbulkactiviteiten.[4]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.