Pechiney

Nederland kent nog één vestiging die onder deze naam werkt, namelijk Pechiney Nederland NV. Dit bedrijf is in 1969 gevestigd in Vlissingen-Oost. Deze vestigingsplaats is gekozen vanwege de ligging aan diep water hetgeen de aanvoer van grondstoffen en de afvoer van eindproducten goed mogelijk maakt. In april 1971 is de eerste oven gestart en in oktober 1971 wordt de fabriek door prins Bernhard officieel geopend. Per jaar wordt er 235.000 ton primair aluminium geproduceerd in de vorm van perspalen en walsplakken door ongeveer 700 werknemers. Hunter Douglas heeft een 15% belang in deze vestiging.

Per ultimo 2003 komt Pechiney, inclusief de 85% van de aandelen in Pechiney Nederland NV, in handen van de Canadese multinational Alcan. Nog geen drie jaar later, in oktober 2006, zet Alcan het meerderheidsbelang in het Nederlandse bedrijf te koop. Hunter Douglas blijft niet achter en besluit ook het belang te verkopen.

Eind mei 2007 wordt een koper gevonden en op 2 juli vindt de overdracht plaats van alle aandelen aan een Britse private-equityonderneming Klesch & Company Ltd. uit Londen. Hierbij wordt de naam van de fabriek omgedoopt in Zalco NV, wat staat voor Zeeland Aluminium Company. Sinds de overname heeft Zalco verlies geleden; in 2009 was het verlies 16,5 miljoen euro en het jaar daarop zelfs 67 miljoen euro[1]. Begin 2011 werd duidelijk dat de onderneming voor het vierde achtereenvolgende jaar een verlies zal rapporteren. De sterk stijgende energieprijzen en dalende aluminiumprijzen zijn hiervan de oorzaak. De directie van Zalco verzoekt het personeel nog om 20% loon in te leveren om het bedrijf te steunen, maar dit werd door de werknemers afgewezen.[2] Op dinsdag 13 december 2011 is aan het personeel medegedeeld dat het faillissement van Zalco is uitgesproken door de rechtbank van Middelburg. Ongeveer 620 medewerkers van Zalco, waarvan 480 in vaste dienst, verliezen hun baan.

De curatoren proberen een doorstart van Zalco, onder een nieuwe eigenaar, mogelijk te maken. Ze hebben van acht potentiële kopers uit binnen- en buitenland biedingen ontvangen. De curatoren gaan met de partijen onderhandelen om een overname te bewerkstelligen.[1]

Op 11 juni 2012 maken de curatoren de doorstart bekend van twee van de drie onderdelen van Zalco.[3] De gieterij wordt overgenomen door UTB Industry uit Utrecht en de anodefabriek door Century Aluminum Company uit de Verenigde Staten. De anodes zullen worden gebruikt in de twee smelters van Century in IJsland. Century betaalde 10 miljoen euro aan de curatoren en zal nog eens 45 miljoen dollar investeren zodat in het derde kwartaal van 2013 de fabriek de productie kan herstarten.[4] Een deel van het Zalco-personeel komt weer aan het werk; circa 40 mensen bij de gieterij en eenzelfde aantal voor de anodefabriek. De onderhandelingen na het faillissement van Zalco hebben bijna een half jaar geduurd. De smelterij zal worden ontmanteld door UTB. Na ontmanteling zal de grond, circa 50 hectare, worden teruggegeven aan het havenbeheerder Zeeland Seaports.

In november 2013 heeft Century Aluminum de anodefabriek in Vlissingen weer in gebruik genomen na een renovatie die tientallen miljoenen euro's heeft gekost. De anodes zijn vooral bestemd voor aluminiumfabrieken in IJsland. De fabriek biedt nu nog werk aan vijftig mensen maar Century voorziet een verdere uitbreiding.[5]

Voor het productieproces, dat bekendstaat als het Hall Process, is zeer veel elektriciteit nodig. Pechiney sloot destijds met de elektriciteitsmaatschappij in Zeeland, PZEM, een contract af dat voorzag in levering tegen een lage prijs. Naast goedkope stroom, ongeveer een kwart van de consumentenprijs, en een vestigingssubsidie van 60 miljoen gulden ging Pechiney akkoord met de bouw.[6] PZEM kon elektriciteit tegen deze lage prijs niet rendabel opwekken door middel van een conventionele elektriciteitscentrale, en bouwde daarom de kernenergiecentrale Borssele. Met Pechiney als grote klant was ook de afzet van elektriciteit uit de centrale verzekerd.

• Website van Zeeland Aluminium Company