Skip Voogd

Na een opleiding tot onderwijzer gevolgd te hebben stond hij voor de klas. Vanaf 1955 maakte Voogd tevens deel uit van de redactie van muziektijdschrift Tuney Tunes. Hij schreef ook voor andere popbladen. Uitgever en organisator Paul Acket vroeg hem vervolgens als samensteller van Veronica Teenager Express.

Bij de radio begon zijn carrière bij Avro's jeugdomroep Minjon. In 1958-59 werkte hij bij de Vara waar hij samen met Netty Rosenfeld het programma Kiosk over lichte muziek samenstelde en presenteerde. Daarna vroeg de Avro hem en presenteerde en produceerde hij onder meer de programma's voor Hilversum 3, dat in 1965 van start ging zoals Tien plus en twintig min, een popprogramma gepresenteerd door Jos Brink. De samenwerking tussen de twee verliep niet zonder problemen. Voogd was verder de eerste die met een drive-inshow het land in ging, voor Veronica, dat daarmee echter meer bekendheid kreeg.[1]

Voogd maakte het beruchte concert van The Rolling Stones in het Scheveningse Kurhaus mee, het eerste popconcert in Nederland dat na een kwartier stopte vanwege rellen in de zaal. Moeite had de beschaafde Haagse onderwijzer Voogd met de opkomende rock en vooral artiesten als Elvis Presley. Over hem schreef hij in Tuney Tunes:

"Persoonlijk begrijpen we daar niets van. Het afschuwelijke, mensonterende geschreeuw, gepaard gaand met sinister uitgestoten klanken kan ons heus niet bekoren".

"Presley's 'rauwe, klagende bariton maakt de Amerikaanse teenagers wild. De meiskes kerven met een mes zijn naam in hun arm, en er wordt harder gekrijst en gegild dan vier jaar terug bij Johnnie Ray's Cry 't geval was".

"Tekenend voor de 'smaak' van het grote publiek is wel, dat er van Heartbreak Hotel meer dan een miljoen platen werden verkocht".

Daarna kwam hij bij de NCRV-radio en produceerde daar onder andere series met swingorkesten als The Ramblers, het orkest Marcel Thielemans, The Millers en The Kilima Hawaiian Show tussen 1968 en 1982. Die laatste was een programma over 'Hawaiian' muziek. Voogd werkte lange tijd voor de NCRV en moest er ook de Beatlesboycot van de omroep uitvoeren, nadat John Lennon had gezegd dat zijn groep populairder was dan Jezus Christus. De laatste jaren van zijn carrière werkte voor het commerciële station Jazz Radio.

Als presentator kreeg Voogd bekendheid door een beschaafde, rustige en vloeiende stem en correct Nederlands.

Voogd heeft vrijwel alle Nederlandse lichte musici meegemaakt en de meesten van hen gekend, zoals Theo Uden Masman van The Ramblers, Annie de Reuver, Malando, Johnny Jordaan, en Eddy Christiani. Hij bezit ook een collectie unieke opnamen van o.m. Eddy Doorenbos, Pia Beck, Sanny Day, Greetje Kauffeld en van het Miller-sextet met Paul Ruys. Voogd was samen met Herman Stok, Frits Ritmeester oftewel Frits Spits en Theo Stokkink lange tijd de bekendste populaire presentator van de lichte en popmuziek bij de publieke omroep.

Onder auspiciën van de Stichting Doctor Jazz verscheen een historische cd over The Millers: ‘Gone…’, die slaat op de periode 1945-1961, met deels niet eerder verschenen materiaal. Samensteller Skip Voogd schreef ook het informatieve boekje van 24 pagina’s. Voogd is vaker betrokken geweest bij platen- en cd-produkties. Hij is de auteur van de tekst op de cover van de compilatie De Mooiste Songs (Nederlandse versie van The Beatles Ballads) publiceerde in 1980[2].

De journalist Cor Gout kenschetst Skip Voogd als een van de sleutelfiguren uit zijn tijd.[3]. Voogd woonde en werkte jarenlang als vrijgezel in de torenflat in Naarden. Voogd is de levenspartner van Omroep Max presentator Henk Mouwe.

• Profiel van Voogd bij Beeld & Geluid
• Cor Gout: Skip Voogd aan het woord. Een leven lang swing en leve het leven