Netty Rosenfeld

Netty Rosenfeld (Amsterdam, 29 december 1921 - Amsterdam, 14 oktober 2001) was een Nederlands programmamaakster.

Netty Rosenfeld
Rosenfeld (foto Jacob Merkelbach)
Geboren	29 december 1921
Geboorteplaats	Amsterdam
Overleden	14 oktober 2001
Overlijdensplaats	Amsterdam
Land	Nederland
Beroep	programmamaakster
Portaal    Media

Oorspronkelijk was Netty Rosenfeld verpleegster in het CIZ in Amsterdam, maar zij dook onder toen haar patiënten uit het ziekenhuis werden gedeporteerd. Zij begon haar omroepcarrière in het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog bij Radio Herrijzend Nederland. Daar presenteerde zij onder andere een programma samen met Frits Thors. Na de bevrijding van het noorden was ze onder nieuwslezeres, met onder andere Frits Thors en Joop Reinboud. Daarna werkte zij als zangeres bij het Metropole Orkest onder de artiestennaam Netty van Doorn.

Netty Rosenfeld in 1977

Nieuwsleesschema augustus 1945 Herrijzend Nederland

Toen in 1951 in Nederland televisie kwam werd ze een van de eerste omroepsters, bij de AVRO. Voor dezelfde omroep presenteerde ze het mysterieuze radioprogramma De Antwoordman. Hierin werden vragen van luisteraars beantwoord door een anonieme man, die later een voormalig employé van de Rijksvoorlichtingsdienst bleek te zijn, die in dienst was van de Bruce Chapman-organisatie, een Amerikaans publiciteitsbureau in het kader van het Marshall Plan. Toen de Volkskrant dit openbaarde en de AVRO van propaganda voor de Verenigde Staten beschuldigd werd, werd het programma geschrapt.

In 1960 presenteerde Rosenfeld met Rudi Carrell een muziekprogramma bij de Nederlandse afdeling van Radio Luxembourg. Daarna maakte ze samen met Bob Uschi documentaires voor de NOS-radio. In de jaren '70 was ze een vaste medewerker van het succesvolle KRO-cabaretprogramma Cursief, waar onder andere ook Luc Lutz, Frits Lambrechts, Simone Rooskens, Herman van Run en Gerard Cox aan meededen.

Later maakte Netty Rosenfeld veel programma's voor de VPRO-televisie. Een bekend tafereel uit die jaren was dat zij geblinddoekt een pijltje richting een kaart van Nederland gooide om zo de plaats te bepalen waar ze heen zou gaan om een documentaire over te maken. Voor haar documentaire Culemborg Bijvoorbeeld kreeg ze in 1975 de Zilveren Nipkowschijf. Haar laatste werk, Zonder rabbinaal toezicht, werd in mei 2001 uitgezonden in de serie Dokwerk. Kort daarop werd zij ziek. Enkele maanden later overleed zij op 79-jarige leeftijd in haar woonplaats Amsterdam. Ze werd begraven op Begraafplaats Zorgvlied. Ze was tweemaal gehuwd, de tweede keer met collega Arie Kleijwegt, en ze was de moeder van de journaliste Margalith Kleijwegt.