Sherone Simpson

Haar eerste internationale succes behaalde Simpson in 2002 met het winnen van de 4 x 100 m estafette op de wereldkampioenschappen voor junioren in haar eigen land (Kingston). Met haar teamgenotes Kerron Stewart, Anneisha McLaughlin en Simone Facey versloeg ze in 43,40 s het team van de Verenigde Staten (zilver) en dat van Groot-Brittannië (brons). Op de Pan-Amerikaanse jeugdkampioenschappen van 2003 in Bridgetown won ze een zilveren medaille achter de Amerikaanse Shalonda Solomon (goud) en voor Wanda Hutson (brons) uit Trinidad en Tobago.

Op de Olympische Spelen van 2004 in Athene veroverde Sherone Simpson een gouden medaille op de 4 x 100 m estafette met haar teamgenotes Tayna Lawrence, Aleen Bailey en Veronica Campbell. Met een tijd van 41,73, een nationaal record, eindigde het Jamaicaanse viertal voor het Russische (42,27) en het Franse team (42,54). Individueel viste Simpson met een vierde plaats op de 100 m net naast de medailles. Op de wereldkampioenschappen van 2005 in Helsinki werd ze zesde op de 100 m in 11,09.

In 2006 won Simpson een individuele gouden medaille bij de wereldbekerwedstrijd in Athene op de 100 m en met haar teamgenotes Aleen Bailey, Debbie Ferguson en Cydonie Mothersill won ze op de 4 x 100 m eveneens goud in 42,26. Tijdens de wereldatletiekfinale in Stuttgart, een jaar later, won ze opnieuw goud op de 100 m en brons op de 200 m.

Op de Olympische Spelen van 2008 in Peking nam Sherone Simpson deel aan de 100 m, 200 m en de 4 x 100 m estafette. Op de 100 m won ze met haar landgenote Kerron Stewart een gedeelde zilveren medaille. Beiden kwamen in de 10,98 over de finish. Deze wedstrijd werd gewonnen door haar landgenote Shelly-Ann Fraser in 10,78. Op de 200 m moest ze in de finale genoegen nemen met een zesde plaats. Met haar teamgenotes Shelly-Ann Fraser, Kerron Stewart en Veronica Campbell-Brown plaatste ze zich op de 4 x 100 m estafette voor de finale, waarin het viertal door een mislukte wissel werd uitgeschakeld.

In 2012 op de Olympische Spelen van Londen nam ze deel aan de 200 m en de 4 x 100 m estafette. Op de 200 m drong ze door tot de halve finale, waarin ze sneuvelde met een tijd van 22,71. Op het estafette-onderdeel won zij, samen met Shelly-Ann Fraser-Pryce, Veronica Campbell-Brown en Kerron Stewart, een zilveren medaille. Met een verbetering van het nationale record tot 41,41 eindigde ze achter de Verenigde Staten (goud; 40,82) en voor de Oekraïne (brons; 42,04).

Op 8 april 2014 werd Sherone Simpson door het Jamaicaanse anti-dopingcomité voor de periode van achttien maanden geschorst. In juni 2013 was zij tijdens de Jamaicaanse trials bij een dopingtest positief bevonden op een prestatiebevorderend middel. Simpson gaf tijdens een hoorzitting in januari 2014 aan, dat zij een supplement had gekregen van haar Canadese trainer.[1] De haar opgelegde schorsing ging met terugwerkende kracht in op 21 juni 2013, de datum waarop de dopingcontrole heeft plaatsgevonden.

• Met haar tijd van 10,82, die ze liep op de Jamaicaanse kampioenschappen in 2006, is Simpson de tweede snelste 100 m-loopster van het land. De snelste is Merlene Ottey met een persoonlijk record van 10,74.
• Haar persoonlijk record van 22,00 op de 200 m liep ze tweemaal bij verschillende gelegenheden.

Kampioenschappen

• 2002: 2 Centraal-Amerikaanse en Caribische jeugdkamp. - 11,60 s
• 2003: 2 Pan-Amerikaanse jeugdkamp. - 11,44 s
• 2003: 2 Carifta Games - 11,44 s
• 2004: 4e OS - 11,23 s
• 2004: 6e Wereldatletiekfinale - 11,07 s
• 2005: 6e WK - 11,09 s
• 2006: 1 Wereldbeker - 10,98 s
• 2006: 6e Wereldatletiekfinale - 11,21 s
• 2007: 1 Wereldatletiekfinale - 10,89 s
• 2008: 2 OS - 10,98 s
• 2009: 5e Wereldatletiekfinale - 11,20 s

Golden League-podiumplekken

• 2006: 2 Bislett Games – 11,30 s
• 2006: 1 Meeting Gaz de France – 10,98 s
• 2006: 1 Golden Gala – 10,87 s
• 2006: 1 Weltklasse Zürich – 11,09 s
• 2006: 1 Memorial Van Damme – 10,95 s
• 2006: 1 ISTAF – 10,92 s

Diamond League-podiumplekken

• 2010: 2 Athletissima – 11,15 s
• 2010: 3 British Grand Prix – 11,02 s

Kampioenschappen

• 2006: 1 Gemenebestspelen - 22,59 s
• 2006: 3 Wereldatletiekfinale - 22,22 s
• 2008: 6e OS - 22,36 s
• 2011: 8e WK - 23,17 s
• 2012: 6e in ½ fin. OS - 22,71 s

Golden League-podiumplek

• 2008: 1 ISTAF – 22,43 s

Diamond League-podiumplekken

• 2010: 2 Qatar Athletic Super Grand Prix – 22,64 s
• 2010: 3 Aviva London Grand Prix – 23,04 s
• 2011: 2 Aviva London Grand Prix – 22,84 s
• 2013: 2 Qatar Athletic Super Grand Prix – 22,73 s

• 2002: 1 WK U20 - 43,40 s
• 2004: 1 OS - 41,73 s
• 2005: 2 WK - 41,99 s
• 2006: 1 Wereldbeker- 42,26 s
• 2008: DNF OS
• 2011: 2 WK - 41,70 s
• 2012: 2 OS - 41,41 s (NR)

Zie de categorie Sherone Simpson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Olympisch kampioen
Atletiek: 4 × 100m estafette vrouwen 1928: Rosenfeld, Smith, Bell, Cook · 1932: Carew, Furtsch, Rogers, Von Bremen · 1936: Bland, Rogers, Robinson, Stephens · 1948: Stad-de Jong, Witziers-Timmer, van der Kade-Koudijs, Blankers-Koen · 1952: Faggs, Jones, Moreau, Hardy · 1956: Strickland, Croker, Mellor, Cuthbert · 1960: Hudson, Williams, Jones, Rudolph · 1964: Ciepły, Kirszenstein, Górecka, Kłobukowska · 1968: Ferrell, Bailes, Netter, Tyus · 1972: Krause, Mickler, Richter, Rosendahl · 1976: Oelsner, Stecher, Bodendorf, Eckert · 1980: Müller, Wöckel, Auerswald, Göhr · 1984: Brown, Bolden, Cheeseborough, Ashford · 1988: Brown, Echols, Griffith-Joyner, Ashford · 1992: Ashford, Jones, Guidry, Torrence · 1996: Devers, Miller, Gaines, Torrence · 2000: Fynes, Sturrup, Davis, Ferguson · 2004: Lawrence, Simpson, Bailey, Campbell · 2008: Borlée, Mariën, Ouédraogo, Gevaert · 2012: Madison, Felix, Knight, Jeter · 2016: Madison, Felix, Gardner, Bowie