Shah Deniz (gasveld)

Het ligt in het zuiden van de Kaspische Zee voor de kust van Azerbeidzjan, 70 km ten zuidoosten van Bakoe op een diepte van 600 m. Het veld heeft een oppervlakte van 860 km² en werd in 1999 ontdekt. Sinds 2006 voert de 692 km lange South Caucasus Pipeline gas via Georgië naar Turkije en verder naar de Europese Unie.

Het wordt uitgebaat door BP, dat 25,5% van de aandelen bezit. Andere partners aan het begin zijn Statoil met 25,5%, SOCAR met 10%, Total met 10%, LukAgip, een vereniging van Eni en LUKoil met 10%, National Iranian Oil Company met 10% en Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı (TPAO) met 9%.

In mei 2014 verkocht Total het belang in het veld en de pijplijn aan TPAO voor US$1,5 miljard.[1] Korte tijd later volgde Statoil met de verkoop van 15,9% van de aandelen aan Petronas for US$2,25 miljard.[2] Eerder had Statoil al zo'n 10% van het belang in het project verkocht.

Het veld bevat een geschatte voorraad van 1200 miljard m³ aardgas en 400 miljoen m³ gascondensaat. Het condensaat wordt gemengd met olie van hetolieveld Azeri-Chirag-Guneshli en door de Bakoe-Tbilisi-Ceyhanpijpleiding via Georgië naar Turkije gevoerd.

In 2008 begonnen de onderhandelingen voor een verdere ontwikkeling van het gasveld, fase 2. Na lange onderhandelingen bereikte de partners eind 2013 overeenstemming. Na de investeringen voor de tweede fase kan nog eens 16 miljard m³ aardgas per jaar, bovenop de negen miljard kubieke meter van fase 1, worden geproduceerd.[3] Er komen twee offshore platforms en er worden 26 putten geslagen.[4] Een belangrijk aspect was de afvoer van de extra gasproductie. Er kon gekozen worden uit de nieuwe Trans Adriatic Pipeline of aansluiting zoeken bij het Nabuccoproject. Uiteindelijk viel de keuze op de eerste optie. De totale kosten van het project, inclusief de bouw van de pijplijn, komen uit op zo’n US$ 45 miljard. Wanneer het eigen aardgas op raakt dan ziet Azerbeidzjan nog een rol als transitoland en kan buitenlands gas, bijvoorbeeld uit Iran of Oezbekistan, transporteren naar de afzetmarkten. Begin 2016 was 70% van het werk gereed voor de tweede fase en het eerste gas wordt in 2018 verwacht.[3] In het eerste jaar gaat het gas naar Georgië en Turkije en een jaar later starten de leveringen aan Europa.[3] Het aandeel in de totale projectkosten van fase 2 voor Azerbeidzjan is ongeveer US$ 10 miljard.

• Aardolieveld Azeri-Chirag-Guneshli

• (en) Offshore Technology Shah Deniz, Azerbaijan