Bakoe-Tbilisi-Ceyhan-pijpleiding
De Bakoe-Tblisi-Ceyhan-pijpleiding (BTC pijpleiding) transporteert ruwe aardolie van de Kaspische Zee naar de Middellandse Zee.
De pijpleiding loopt via Bakoe in Azerbeidzjan via Tbilisi in Georgië naar de Turkse havenstad Ceyhan en is 1760 km lang. Het was oorspronkelijk de bedoeling dat er een pijpleiding vanuit Kazachstan naar Bakoe zou worden aangelegd om naast Azerbeidzjaanse olie ook Centraal-Aziatische olie te vervoeren, maar na protest van Iran en Rusland werd besloten voorlopig olietankers in te zetten op de Kaspische zee.[1] Dit besluit werd genomen omdat de pijpleiding van enorm geopolitiek belang is, Rusland vormt voor de Centraal-Aziatische landen de grootste handelspartner. Rusland wilde de pijpleiding eerst via door Rusland gecontroleerd gebied laten lopen, vergelijkbaar met de transporten die momenteel vanuit Centraal-Azië naar Europa lopen.
De leiding werd gebouwd door het Engelse British Petroleum (BP), samen met andere maatschappijen. De bouw begon in september 2002 en was op 25 mei 2005 klaar. Een kleinere leiding voor aardgas zal vermoedelijk in 2017 gereed zijn.
Met 1760 km is het een van de langste pijpleidingen in de wereld. De pijpleiding heeft acht pompstations, twee tussenliggende pigging stations (om de leiding inwendig met polyurethaan proppen schoon te kunnen maken) en 87 afsluitbare kleppenstations. Over de gehele lengte is de leiding ondergronds gelegd, waardoor hij minder vatbaar is voor sabotage. De pijpleiding heeft een diameter van 106,68 cm voor het grootste deel van het traject en bij Ceyhan is de pijplijn 91,44 cm in doorsnede.
De verwachte levensduur van de leiding is 50 jaar en bij normaal gebruik kan het 1 miljoen vaten olie per dag vervoeren.
De pijpleiding werd voor een groot gedeelte betaald door de Wereldbank en Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBRD).
Zie ook
- Blauwe Stroom - pijpleiding van Rusland naar Turkije
Bronnen, noten en/of referenties
|