Schrijfrichting
De schrijfrichting is de richting waarin in een geschreven taal de letters of karakters opgeschreven worden en waarin men deze ook leest. Zo is de schrijfrichting in het Nederlands en andere Latijnse schriften van links naar rechts en in het Arabisch van rechts naar links. De schrijfrichting kan ook vrij zijn, zoals in het Tifinagh, waarin niet alleen van links naar rechts of andersom, maar ook van boven naar beneden of andersom geschreven kan worden.
Blauw: naar rechts (naar beneden)
Oranje: naar links (naar beneden)
Donkergroen: naar beneden (naar rechts)
Roze: zowel naar rechts als naar links
Lichtgroen: zowel naar beneden als naar rechts
Geschiedenis
Egyptische hiërogliefen werden geschreven van links naar rechts of andersom, waarbij het gezicht van menselijke en dierlijke hiërogliefen naar het begin van de regel gedraaid was. Het vroege alfabet kon zowel horizontaal als verticaal in verschillende richtingen geschreven worden,[1] gewoonlijk volgens het boustrofedonsysteem: men schreef eerst een regel in een bepaalde horizontale richting, draaide de richting aan het eind van de regel om en schreef vervolgens in tegenovergestelde richting.
Het Griekse alfabet en de opvolgers daarvan werden gekenmerkt door een schrijfrichting van links naar rechts en van boven naar beneden, hoewel de richting bij de vroege Grieken (ca. 800 tot 600 v.Chr.) aanvankelijk nog vrij was. Andere schriften, zoals het Arabisch en Hebreeuws, volgden de tegenovergestelde richting. In schriften gebaseerd op Chinese karakters wordt van oudsher verticaal (van boven naar beneden) en van rechts naar links geschreven, maar tegenwoordig is de schrijfrichting dikwijls omgedraaid (van links naar rechts, van boven naar beneden) als gevolg van de westerse invloed, de groeiende behoefte om woorden in het Latijns alfabet weer te geven en de technische beperkingen van populaire elektronische bestandsformaten. Het klassieke Mongoolse schrift, dat tegenwoordig nog in Binnen-Mongolië wordt gebruikt, loopt van boven naar beneden (en van links naar rechts).
Het Oudturkse alfabet en de opvolgers daarvan zijn uniek in zoverre dat de schrijfrichting daar van boven naar beneden en van links naar rechts is. Deze schrijfrichting vindt haar oorsprong in een oude Semitische schrijfrichting, waarbij de pagina 90 graden tegen de wijzers van de klok in werd gedraaid om overeen te komen met het uiterlijk van het verticale Chinese schrift. In verschillende schriften in de Filipijnen en Indonesië, zoals het Hanunó'o, lopen de regels traditioneel van de schrijver af, van beneden naar boven, maar zij worden gelezen van links naar rechts.
Computers
De tekstrichting op een webpagina kan in elk HTML-element worden ingesteld met het attribuut dir. Zo kan <html dir="ltr"> worden gebruikt op pagina's die van links naar rechts moeten worden gelezen, waarbij ltr staat voor left-to-right (van links naar rechts). Het attribuut dir wordt door alle grote browsermerken ondersteund.
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|