Scheenplaatschildpadden

Scheenplaatschildpadden (Pelomedusidae) zijn een familie van schildpadden. De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Edward Drinker Cope in 1868.

Scheenplaatschildpadden
Afrikaanse moerasschildpad (Pelomedusa subrufa)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Reptilia (Reptielen) Orde: Testudines (Schildpadden) Onderorde: Pleurodira (Halswenders)
Familie
Pelomedusidae Cope, 1868
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Scheenplaatschildpadden op Wikispecies
Portaal    Biologie Herpetologie

Ze behoren tot de halswenders of Pleurodira. Net zoals alle halswenders kan de kop niet in het schild worden teruggetrokken en hebben alle soorten een relatief lange nek, hoewel er uitzonderingen zijn. Deze familie wordt samen met een andere familie, Podocnemididae, ook wel gezien als een superfamilie, maar de exacte relaties zijn nog onzeker.

Het is met 27soorten verdeeld over twee geslachten een middelgrote familie, het geslacht Pelomedusa telde lange tijd slechts een enkele soort maar tegenwoordig worden tien soorten onderscheiden.[1] Soorten uit het geslacht Pelusios hebben een scharnierend buikpantser dat aan de voorzijde omhoog geklapt kan worden. Dit dient om bij gevaar de kop en voorpoten te beschermen, en deze soorten worden ook wel klapborstschildpadden genoemd.

Alle soorten blijven klein tot middelgroot en komen voor in Afrika, Madagaskar en de Seychellen. Scheenplaatschildpadden leven van kleine waterdieren als weekdieren en wormen.

De wetenschappelijke familienaam Pelomedusidae betekent vrij vertaald 'modderbewoners' en deze naam slaat op de levenswijze.