Rui Machado

Machado maakte zijn ATP-debuut op het ATP-toernooi van Estoril (verloor in de eerste ronde van Agustín Calleri). Hij bereikte drie finales in futures-toernooien.

Hij had pols- en knieblessures in het begin van het seizoen.

Hij keerde terug naar het professionele tennis in juli. Hij eindigde het jaar als no. 733.

Won 26 matches in futures toernooien. Hierdoor werd hij nummer 328. Hij kreeg een Wildcard voor het ATP-toernooi van Estoril. Als een gekwalificeerde speler bereikte hij de tweede ronde van US Open, waar hij verloor van Fernando Verdasco. Hij eindigde het jaar op plaats 178.

Hij won in februari zijn eerste ATP challenger toernooi, en dit in Meknes (versloeg David Marrero). Hij won in het enkelspel de challenger in Athene (versloeg Daniel Muñoz de la Nava), maar verloor in het dubbelspel de finale (zijn partner: Jesse Huta Galung). Hij kwalificeerde zich voor Roland Garros, waar hij in de tweede ronde verloor van Fernando González). In juli vertegenwoordigde hij Portugal op het Davis Cup 2009 Europese/Afrikaanse zone, waar hij de Algerijnse Valentin Rahmine versloeg. Hij kwalificeerde zich voor US Open, waar hij in de eerste ronde verloor van Daniel Köllerer.

Hij eindigde als de Portugese no.1 en voor het eerste in zijn carrière in de top 100. Hij voltooide zijn beste resultaat op het niveau van de challengers met een record van 44-20 en twee titels op gravel, één in Napels (versloeg Federico Delbonis) en één in Asunción (versloeg Ramón Delgado). Hij eindigde het jaar met een halve finale en twee kwartfinales. Hij bereikte de finale in Meknes (verloor van Oleksandr Dolgopolov). Zijn beste resultaat dit jaar op ATP-niveau bereikte hij op het ATP-toernooi van Estoril. Daar bereikte hij de kwartfinale (verloor van Frederico Gil). Hij kwalificeerde zich ook voor het ATP-toernooi van Costa do Sauípe, waar hij de tweede ronde bereikte (versloeg Marcos Daniel, maar verloor van Igor Andrejev). Hij verdiende dit jaar US$ 112.742.

De topspeler van Portugal verbeterde opnieuw zijn eindejaarsranking, ditmaal als no.68. Zijn hoogtepunten waren de kwartfinale op het ATP-toernooi van Costa do Sauípe (verloor van Nicolás Almagro) en vier challengers op zijn naam, en ook nog eens vier halve finales. Hij had een record van 41-14 op challengersniveau. Hij won zijn titels in maart in Marrakesh (versloeg Maxime Teixeira), in juni in Rijeka (versloeg Grega Žemlja), in juli in Poznań (versloeg Jerzy Janowicz) en in september in Szczecin (versloeg Éric Prodon). Hij kwalificeerde zich voor het ATP Challenger Finals, en had een record van 2-1 in de groep. Hij verdiende dit jaar US$ 245.290.

 In deze tabel worden enkele jaren overgeslagen, omdat deze tennisser die jaren niet meedeed aan ten minste één toernooi van deze tabel.

 In deze tabel worden enkele jaren overgeslagen, omdat deze tennisser die jaren niet meedeed aan ten minste één toernooi ven deze tabel.