Frederico Gil

Frederico Gil (Lissabon, 24 maart 1985) is een Portugees tennisser. Hij is prof sinds 2003 en haalde in 2008 voor het eerst de top 100. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst is de 62e, die hij behaalde op 25 maart 2011. Hij is daarmee de hoogst geplaatste mannelijke Portugese tennisser ooit.

Frederico Gil
Gil op de Estoril Open in 2007
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Portugese
Geboorteplaats Lissabon, Portugal
Geboortedatum24 maart 1985
Woonplaats Sintra, Portugal
Lengte1,78 m
Gewicht70 kg
Profdebuut2003
Slaghandrechts
Totaal prijzengeld1.470.133 US dollar
Profiel(en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans67–74
Titels0
Hoogste positie62e (25 maart 2011)
Grandslamresultaten
Australian Open3e ronde (2012)
Roland Garros1e ronde (2008-2009, 2011)
Wimbledon1e ronde (2008-2011)
US Open1e ronde (2008-2009)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans23–35
Titels1
Hoogste positie105e (20 september 2010)
Grandslamresultaten
Australian Open1e ronde (2010, 2012)
Roland Garros1e ronde (2011)
Wimbledon2e ronde (2008)
US Open1e ronde (2010)
Laatst bijgewerkt op: 28 november 2015
Portaal    Tennis

Gil won nog geen ATP-enkeltoernooi, maar wel een ATP-dubbelspeltoernooi en heeft in het enkelspel ook zes challengers en vijf futurestoernooien gewonnen. Zijn beste resultaat op een ATP-toernooi is de finale van het ATP-toernooi van Estoril in 2010. Zijn beste resultaat in het enkelspel op een grandslamtoernooi is de derde ronde.

Carrière

Jaarverslagen

2003 - 2010

Gil werd proftennisser in 2003. In 2005 won hij zijn eerste futurestoernooi en in 2006 zijn eerste challenger, in Sassuolo. Hij nam dat jaar ook voor het eerst deel aan een ATP-toernooi, in Estoril. Hij boekte er zijn eerste zege op ATP-niveau en haalde de kwartfinale. In 2007 won hij de challenger van Sevilla en in 2008 won hij voor een tweede maal die van Sassuolo. Hij won dat jaar ook de challenger van Istanbul. In 2008 maakte hij ook zijn grandslamdebuut door zich te kwalificeren voor Roland Garros. Ook op Wimbledon en de US open speelde hij, en in alle drie deze toernooien werd hij door Jérémy Chardy in de eerste ronde uitgeschakeld. Hij haalde in 2008 ook opnieuw de kwartfinale in Estoril. Gil dook dat jaar voor het eerst binnen in de top 100.

In 2009 bereikte hij voor het eerst de halve finale van een ATP-toernooi, in Johannesburg, en later ook in Costa do Sauípe. Hij plaatste zich ook voor het eerst voor een Masterstoernooi, in Miami, waar hij derde ronde haalde. In april haalde hij in Casablanca de kwartfinale. Op 25 mei bereikte hij de 66e plaats op de ATP-ranglijst, zijn hoogste notering tot nu toe. In de drie grandslamtoernooien waaraan hij deelnam (Roland Garros, Wimbledon en de US open) werd hij telkens in de eerste ronde uitgeschakeld. In oktober won hij zijn vijfde challenger, in Napels. Hij sloot het jaar voor het eerst af in de top honderd, op plaats 69.

In 2010 nam Gil voor het eerst deel aan de Australian Open. Het werd echter geen succes, daar hij zich bij 0-6, 0-6, 0-2 moest terugtrekken uit zijn eersterondepartij tegen David Ferrer. Op 9 mei speelde hij voor het eerst de finale van een ATP-toernooi, in Estoril, die hij verloor van Albert Montañés.[1] In juni won hij de challenger van Milaan. Op Wimbledon en de US Open verloor hij in de eerste ronde. Daarna behaalde hij geen echt grote successen meer. Gil sloot het jaar net buiten de top 100 af, op plaats 101.

2011 - 2012

In 2011 won Gil voor het eerst een partij op een grandslamtoernooi. Op de Australian Open haalde hij de tweede ronde. In april haalde hij de kwartfinale op het Masterstoernooi van Monte Carlo. Op Roland Garros, Wimbledon en de US Open verloor hij in de eerste ronde. Zijn beste resultaat van de tweede helft van het jaar was de halve finale op de challenger van Genua. Gil eindigde het jaar op plaats 102 van de ATP-ranglijst.

Gil haalde op de Australian Open van 2012 voor het eerst de derde ronde op een grandslamtoernooi. Begin februari won hij zijn eerste ATP-toernooi in het dubbelspel op het ATP-toernooi van Viña del Mar.[2]

Davis Cup

Gilr speelde voor het eerst voor het Portugese Davis Cupteam in 2004, in een duel tegen Tunesië in de eerste ronde van de tweede groep van de Europees-Afrikaanse Zone. Hij speelde in elk jaar van 2004 tot en met 2011 in de Davis Cup. In de periode 2004-2011 speelde Gil 25 enkelpartijen, waarvan hij er zestien won, en zeventien dubbelpartijen, waarvan hij er tien won.

Palmares

Enkelspel

Nr.DatumToernooiOndergrondTegenstander in finaleScoreDetails
Verloren finales
1. 3 mei 2010 ATP Estoril Gravel Albert Montañés 2-6, 7-6(4), 5-7 Details
Gewonnen challengers
1. 5 juni 2006 Sassuolo Gravel Gorka Fraile 6-3, 7-5
2. 10 september 2007 Sevilla Gravel Pablo Andújar 6-1, 6-3
3. 2 juni 2008 Sassuolo Gravel Santigao Ventura 6-2, 6-3
4. 11 augustus 2008 Istanboel Gravel Benedikt Dorsch 6-4, 1-6, 6-3
5. 28 september 2009 Napels Gravel Potito Starace 2-6, 6-1, 6-4
6. 14 juni 2010 Milaan Gravel Máximo González 6-1, 7-5

Dubbelspel

Nr.DatumToernooiOndergrondPartnerTegenstanders in finaleScoreDetails
Gewonnen finales herendubbel
1. 5 februari 2012 ATP Santiago Gravel Daniel Gimeno Traver Pablo Andújar
Carlos Berlocq
1-6, 7-5, [12-10] Details
Gewonnen challengers herendubbel
1. 12 mei 2008 Marrakesh Gravel Florin Mergea James Auckland
Jamie Delgado
6-2, 6-3
2. 30 juni 2008 Turijn Gravel Carlos Berlocq Tomáš Cibulec
Jaroslav Levinský
6-4, 6-3
3. 16 augustus 2009 Istanboel Hardcourt Filip Prpic Grigor Dimitrov
Marsel İlhan
3–6, 6–2, 10–6
4. 4 oktober 2009 Napels Gravel Ivan Dodig Thiago Alves
Lukáš Rosol
6-1, 6-3
5. 7 juni 2010 Lugano Gravel Christophe Rochus Santiago González
Travis Rettenmaier
7-5, 7-6(3)
6. 28 juni 2010 Turijn Gravel Carlos Berlocq Daniele Bracciali
Potito Starace
6-3, 7-6(5)
7. 24 oktober 2011 São José do Rio Preto Gravel Jaroslav Pospisil Franco Ferreiro
Rubén Ramírez Hidalgo
6-4, 6-4

Prestatietabellen

Prestatietabel enkelspel

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 6 februari 2012.

Toernooi200420052006200720082009201020112012Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 2R 3R 3-3
Roland Garros 1R 1R 1R 0-3
Wimbledon 1R 1R 1R 1R 0-4
US Open 1R 1R 1R 1R 0-4
Winst-verlies 0-0 0-0 0-0 0-0 0-3 0-3 0-3 1-4 2-1 3-14
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 2R 0-1
Miami 3R 2R 1R 3-2
Monte Carlo KF 2R 3-1
Rome 0-0
Hamburg l.c. 0-0
Madrid 0-0
Montréal/Toronto 0-0
Cincinnati 0-0
Sjanghai geen Masters 1000 0-0
Parijs 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Totaal winst-verlies 1-0 3-1 4-2 1-5 3-4 18-18 12-13 11-18 11-13 64-74
Eindejaarsranking 632 272 155 143 111 69 101 102 134 n.v.t.

N.B. "l.c." = lagere categorie

Prestatietabel dubbelspel (grand slam)

Toernooi20082009201020112012Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 0-2
Roland Garros 1R 0-1
Wimbledon 2R 1R 1R 1-3
US Open 1R 0-1
Winst-verlies 1-1 0-1 0-2 0-2 0-1 1-7
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 1 1
Eindejaarsranking 117 228 135 244 161 n.v.t.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.