Royal P&O Nedlloyd

Het bedrijf kwam in december 1996 tot stand uit een fusie tussen P&O Containers en Nedlloyd Lines, onderdeel van het Nedlloyd-concern. Alle aandelen van de joint venture P&O Nedlloyd worden gehouden door de twee fusie partners, P&O en Nedlloyd. Beide partners houden elk 50% van de aandelen van P&O Nedlloyd.

De schepen van P&O Nedlloyd deden 229 havens aan in 94 landen met de ondersteuning van meer dan 400 kantoren in 156 landen, waardoor het een van Nederlands grootste multinationals was. Het hoofdkantoor was gevestigd in Rotterdam en Londen. Naast de scheepvaartactiviteiten, had P&O Nedlloyd 50% van de aandelen van Martinair in bezit. In 2004 had het bedrijf een omzet van € 5,54 miljard.

In 1999 had Nedlloyd alle overige activiteiten afgestoten met uitzondering van het belang in P&O Nedlloyd en in Martinair. Nedlloyd wilde via een reverse listing (omgekeerde beursgang) een beursnotering van de containerrederij realiseren. Pas na jaren onderhandelen met de Britse joint venture partner komt er in 2004 een aparte beursnotering voor P&O Nedloyd.[1] De naam Nedlloyd verdwijnt op de beurs van Amsterdam en wordt vervangen door P&O Nedlloyd.

In mei 2005 werd bekend dat A.P. Møller-Mærsk Group praat met P&O Nedlloyd over een overname.[2] Na de overname wordt Maersk, nu al leider op de wereldmarkt met een aandeel van zo'n 12%, dan ruim twee keer zo groot als de nummer twee, het Zwitserse Mediterranean Shipping Company met een aandeel van 8%. P&O Nedlloyd was nummer vier op de ranglijst met een aandeel van 6,5%, na het Taiwanese Evergreen.[2]

Maersk is ook actief in olie- en gaswinning, scheepsbouw en detailhandel. Het Deense bedrijf telde 25.000 werknemers. Het vervoer van ruim 1 miljoen containers per jaar leverde een omzet op van € 12,7 miljard. P&O Nedlloyd had 13.000 werknemers, vervoerde jaarlijks ruim 400.000 containers en realiseerde een omzet van € 5,2 miljard.[2]

Maersk bood € 57 per aandeel ofwel circa € 2,3 miljard in totaal. In juli 2005 ging de Europese Commissie akkoord met de overname, maar onder voorwaarden.[3] Diverse diensten naar Zuid-Afrika moeten verkocht worden en P&O Nedlloyd moet zich terugtrekken uit een aantal samenwerkingsverbanden, de zogeheten lijnconferenties in de scheepvaart.[3] De beursnotering van P&O Nedlloyd werd op 13 september 2005 gestaakt.

In 2013 treedt de laatst overgebleven Nederlander, Lucas Vos, uit het bestuur van containerrederij Maersk. Na een carrière van 20 jaar bij Nedlloyd, P&O Nedlloyd en Maersk vertrekt hij per 1 mei 2013. De overname van P&O Nedlloyd door Maersk is geen succes geworden in zijn visie.[4] Bij de fusie had de combinatie een marktaandeel van 20%, maar dat was gedaald naar ongeveer 15% in 2012. Tijdens de integratie liepen veel klanten weg omdat containers en documenten verdwenen en foutieve rekeningen werden gestuurd. P&O Nedlloyd was veel klantgerichter dan Maersk, maar Maersk heeft hiervan geleerd en is minder arrogant naar de klant geworden.

• The Peninsular and Oriental Steam Navigation Company (het originele P&O)
• P&O Nedlloyd Container Line Limited
• P&O Nedlloyd Logistics
• China Shared Services Centre
• India Shared Services Centre

De enorme collectie boeken, historische kaarten, schilderijen, archiefmateriaal en schaalmodellen is overgedragen aan het Maritiem Museum Rotterdam.

• Nedlloyd

Zie de categorie Ships of P&O Nedlloyd van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.