Robert Shwartzman

Robert Mikhailovich Shwartzman (Sint-Petersburg, 16 september 1999) is een Russisch autocoureur. Sinds 2017 is hij lid van de Ferrari Driver Academy, het opleidingsprogramma van het Formule 1-team van Ferrari. In 2019 werd hij de eerste kampioen van het FIA Formule 3-kampioenschap.

Robert Shwartzman in 2018.

Carrière

Shwartzman begon zijn autosportcarrière in het karting in 2004 op vijfjarige leeftijd. Tijdens zijn zevenjarige professionele kartcarrière won hij meerdere kampioenschappen in Europa (voornamelijk in Italië).

In 2014 maakte Shwartzman de overstap naar het formuleracing, waarbij hij deelnam aan de laatste twee raceweekenden van het Italiaans Formule 4-kampioenschap voor het team Cram Motorsport. Zijn beste resultaat was een vijfde plaats op het Autodromo Nazionale Monza, waarmee hij zestiende werd in de eindstand met 26 punten.

In 2015 reed Shwartzman een volledig seizoen in zowel het Italiaanse als het ADAC Formule 4-kampioenschap bij Mücke Motorsport, alhoewel hij in het ADAC-kampioenschap het laatste raceweekend moest missen vanwege zijn verplichtingen in het Italiaanse kampioenschap. In Italië won hij drie races op de Adria International Raceway (tweemaal) en het Misano World Circuit Marco Simoncelli, waarmee hij achter Ralf Aron en Guanyu Zhou derde werd met 212 punten. In het ADAC-kampioenschap stond hij acht keer op het podium en werd achter Marvin Dienst, Joel Eriksson en Joey Mawson vierde in het kampioenschap met 167 punten.

In 2016 maakte Shwartzman de overstap naar de Formule Renault 2.0, waarin hij uitkwam in zowel de Eurocup Formule Renault 2.0 als de Formule Renault 2.0 NEC bij het team Josef Kaufmann Racing. In de Eurocup behaalde hij één podiumplaats op het Autódromo do Estoril en werd zo achtste in het eindklassement met 75 punten. In de NEC won hij twee races op de Nürburgring en de Hockenheimring en eindigde als zesde in het kampioenschap met 206 punten. Aan het eind van het seizoen testte hij in een GP3-auto van het team Koiranen GP, maar dit leidde niet tot een racecontract.

In 2017 bleef Shwartzman rijden in de Eurocup Formule Renault 2.0, maar stapte over naar het team R-ace GP. Hij behaalde zes zeges op Monza, Silverstone, het Circuit de Pau-Ville, de Nürburgring en het Circuit de Barcelona-Catalunya en werd zo achter Sacha Fenestraz en Will Palmer derde in de eindstand met 285 punten. Aan het eind van het seizoen deed hij zijn eerste Formule 3-test voor het Prema Powerteam en werd na afloop van deze test opgenomen in de Ferrari Driver Academy.

Shwartzman begon het seizoen 2018 in de Nieuw-Zeelandse Toyota Racing Series, waarin hij uitkwam voor het team M2 Competition. Ondanks dat hij enkel op het Bruce McLaren Motorsport Park een race wist te winnen, behaalde hij in de rest van het kampioenschap nog acht podiumplaatsen, waardoor hij met 916 punten kampioen werd. Hierna keerde hij terug naar Europa om dat seizoen zijn debuut te maken in het Europees Formule 3-kampioenschap voor Prema. In de eerste helft van het seizoen behaalde hij enkele podiumplaatsen op de Hungaroring, Spa-Francorchamps en op Misano. Tijdens de laatste drie raceweekenden van het seizoen behaalde hij acht podiumplaatsen uit negen races, inclusief zijn eerste twee overwinningen op de Red Bull Ring en de Hockenheimring. Met 294 punten werd hij achter Mick Schumacher en Daniel Ticktum derde in de eindstand. In de seizoensafsluitende Grand Prix van Macau behaalde hij de negende plaats.

In 2019 werd de Europese Formule 3 vervangen door het nieuwe FIA Formule 3-kampioenschap, waarin Shwartzman opnieuw uitkwam voor het team van Prema. Hij won de eerste race van het seizoen op het Circuit de Barcelona-Catalunya en voegde hier op het Circuit Paul Ricard en het Autodromo Nazionale Monza twee zeges aan toe. Met 212 punten werd hij in de seizoensfinale op het Sochi Autodrom gekroond tot de eerste kampioen in de klasse. Aansluitend nam hij deel aan de Grand Prix van Macau, maar kwam hier niet aan de finish.

In 2020 stapt Shwartzman over naar de Formule 2, waarin hij zijn samenwerking met Prema voortzet.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.