Mick Schumacher

Schumachers autosportcarrière begon in 2008 in het karting. Om grote media-aandacht vanwege zijn bekende vader te voorkomen, gebruikte hij de naam Mick Betsch, waarbij Betsch de geboortenaam is van zijn moeder. In 2011 en 2012 reed hij in de KF3-klasse van de ADAC Kart Masters en eindigde respectievelijk als negende en zevende. In de Euro Wintercup van de KF3-klasse werd hij derde in 2011 en 2012, terwijl hij in 2012 ook derde werd in het KF3 Rating DMV Kart Championship. In 2013 eindigde hij als derde in het Duitse juniorkartkampioenschap en in de KF-juniorenklasse van de CIK-FIA Super Cup. In 2014 gebruikte Schumacher de naam Mick Junior en reed in zowel nationale als internationale kampioenschappen. Hij werd tweede in het Duitse juniorkartkampioenschap, alsmede in het Europees- en wereldkampioenschap karting.

Mick Schumacher in Oschersleben in het Duitse Formele 4 kampioenschap 2015

Aan het eind van 2014 testte Schumacher voor het team Jenzer Motorsport in een Formule 4-auto. In 2015 begon Schumacher, voor het eerst onder zijn geboortenaam, zijn carrière in het formuleracing in het ADAC Formule 4-kampioenschap voor het team Van Amersfoort Racing. In zijn eerste raceweekend op de Motorsport Arena Oschersleben behaalde hij direct zijn eerste overwinning, maar hierna behaalde hij nog slechts één podiumplaats en werd zo tiende in de eindstand met 92 punten.

In de winter van 2016 startte Schumacher tijdens het laatste raceweekend van de Indiase MRF Challenge op het Madras Motor Race Track. Hoewel hij niet deelnam in de eerste drie raceweekenden eindigde hij met twee podiumplaatsen en met 51 punten als tiende in het kampioenschap. Vervolgens keerde hij terug naar Europa, waarin hij in zowel de ADAC- als het Italiaanse Formule 4-kampioenschap uitkwam voor het Prema Powerteam. In het ADAC-kampioenschap won hij races op Oschersleben, de Lausitzring (tweemaal), de Nürburgring en de Hockenheimring en werd zo achter Joey Mawson tweede in de eindstand met 322 punten. In het Italiaanse kampioenschap won hij op het Misano World Circuit Marco Simoncelli (tweemaal), het Autodromo Enzo e Dino Ferrari, het Autodromo Vallelunga en het Autodromo Nazionale Monza en werd hier, hoewel hij één raceweekend moest missen in verband met een conflicterend evenement in het ADAC-kampioenschap, ook tweede in het kampioenschap met 216 punten, ditmaal achter Marcos Siebert.

In 2017 maakte Schumacher de overstap naar de Formule 3, waarbij hij voor Prema debuteerde in het Europees Formule 3-kampioenschap. Hij behaalde een podiumplaats op Monza en eindigde in de overige races regelmatig in de top 10. Met 94 punten werd hij twaalfde in het eindklassement.

In 2018 bleef Schumacher voor Prema rijden in de Europese Formule 3. In de eerste seizoenshelft toonde hij weinig vooruitgang en behaalde slechts twee podiumplaatsen op de Hungaroring en het Circuit Zandvoort. In de laatste race tijdens het weekend op Spa-Francorchamps wist hij echter zijn eerste Formule 3-race te winnen, op het circuit waar zijn vader Michael in 1991 zijn Formule 1-debuut maakte en in 1992 zijn eerste race in deze klasse won. Hierna won hij races op Silverstone en Misano, alvorens vijf races op een rij te winnen op de Nürburgring (driemaal) en de Red Bull Ring (tweemaal). Uiteindelijk behaalde hij in de tweede race van het laatste raceweekend op de Hockenheimring de tweede plaats, waardoor hij definitief niet meer te achterhalen was door zijn laatste concurrent Daniel Ticktum en het kampioenschap won. Hij eindigde het seizoen met 365 punten.

In 2019 maakt Schumacher zijn debuut in de Formule 2, waarin hij zijn samenwerking met het team van Prema voortzet. Tevens werd hij dat jaar opgenomen in de Ferrari Driver Academy. In augustus pakte hij op de Hungaroring zijn eerste pole position door 8e te eindigen in de eerste (hoofd)race en zo op pole te komen, door middel van de reverse grid, voor de sprintrace. Hij won vervolgens de sprintrace vanaf pole position wat zijn eerste overwinning betekende in de Formule 2.[1]