Rinus Israël

Marinus David (Rinus) Israël (Amsterdam, 19 maart 1942) is een voormalig Nederlands voetballer, die zich nadien bekwaamde in het vak van voetbaltrainer. Hij speelde 47 interlands, waarin hij drie doelpunten maakte.[1] Als speler werd hij IJzeren Rinus genoemd.

Rinus Israël
Rinus Israël in 1968
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Marinus David Israël
Bijnaam	IJzeren Rinus
Geboortedatum	19 maart 1942
Geboorteplaats	Amsterdam, Nederland
Positie	Verdediger
Clubinformatie
Huidige club	Gestopt in 1982
Jeugd
DWV DWS/A
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1963–1966 1966–1974 1974–1975 1975–1982 DWS Feyenoord Excelsior PEC Zwolle 86 0(1) 244 (21) 32 0(1) 160 (16)
Interlands
1964–1974 Nederland 47 0(3)
Getrainde clubs
1982–1984 1984–1986 1986–1988 1988–1989 1989–1990 1991–1992 1992–1997 1997–1998 1998–1999 1999–2000 2000–2001 2001–2003 2003–2004 2010–2012 2017 PEC Zwolle (a.i. & ass.) FC Den Bosch Feyenoord PAOK Saloniki FC Den Bosch Dinamo Boekarest Nederland –21 Ghana Al-Jazira Club Al Shabab Al-Wahda FC ADO Den Haag Al-Wahda FC Young Boys OFC Oostzaan
Portaal    Voetbal

Israël begon zijn carrière bij DWV en werd met DWS landskampioen in 1964. In dit elftal speelde ook Joop Burgers, zijn zwager, en tevens oud-international. Israël stapte over naar Feyenoord waar hij als speler zijn grootste successen beleefde met driemaal een landskampioenschap, eenmaal de KNVB beker, de Europacup I, de UEFA Cup en de wereldbeker voor clubteams. In de finale van de Europacup I in 1970 tegen Celtic FC scoorde hij een van de twee Rotterdamse goals. Na zijn vertrek bij Feyenoord speelde hij een seizoen bij Excelsior (1974-1975) en werd hij verkozen tot Nederlands speler van het jaar. De laatste zeven jaar van zijn actieve spelerscarrière speelde hij bij PEC Zwolle (1975-1976 tot en met 1981-1982).

Na zijn afscheid als speler was hij trainer bij PEC Zwolle (1982-1983 en 1983-1984; tweede helft 1982 hoofdtrainer, daarna assistent-trainer). Vanaf seizoen 1984-1985 was Israël steeds hoofdtrainer, eerst bij FC Den Bosch (1984-1985 en 1985-1986). In mei 1985 was Israël, samen met Leo van Veen en Johan Cruijff een van de drie kandidaten om bij Ajax de ontslagen hoofdtrainer Aad de Mos op te volgen, maar uiteindelijk werd Cruijff de nieuwe man (krantenkop De Telegraaf 20 mei 1985: Ajax wil Rinus Israël). Israël trainde Feyenoord twee seizoenen (1986-1987 en 1987-1988) tot hij in 1988 de leiding kreeg over PAOK Saloniki. Dit buitenlands avontuur duurde één seizoen en Israël keerde terug bij FC Den Bosch. Na een seizoen bij Dinamo Boekarest (1991-1992) waar hij de club naar het landskampioenschap leidde, was Israël vier jaar als assistent-bondscoach in dienst bij de KNVB en assisteerde hij de bondscoaches Dick Advocaat en Guus Hiddink bij het Nederlands Elftal. Hierna was hij trainer van het Ghanees elftal en werkte hij enkele seizoenen in de Verenigde Arabische Emiraten, om daarna naar Nederland terug te keren als trainer van ADO Den Haag.

In 2003 vertrok Israël opnieuw naar de Verenigde Arabische Emiraten om daar als trainer terug te keren bij Al-Wahda FC. Daar was hij actief tot en met juni 2004. Vanaf maart 2006 tot het eind van het seizoen 2009/10 was Israël in dienst van Feyenoord als scout. In het seizoen 2010/11 werd hij trainer van amateurclub Young Boys uit Haarlem. Op 23 maart 2012 ging die club failliet.

In het kader van 75e verjaardag kwam zijn boek "IJzeren Rinus" uit.[2]

In april 2017 werd Israël samen met zijn schoonzoon Jan de Haze aangesteld als interim trainer van de derdedivisionist OFC uit Oostzaan. Dit bleven zij tot het einde van dat seizoen.

Rachel de Haze is zijn kleindochter.

Een uitspraak van Rinus Israël: "Opgeven staat niet in mijn woordenboek."