Resolutie 385 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 385 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties was een resolutie die door de VN-Veiligheidsraad op 30 januari 1976 unaniem werd aangenomen. De Veiligheidsraad eiste beëindiging van de bezetting van Namibië door Zuid-Afrika en vrije verkiezingen voor het Namibische volk.

Resolutie 385
Van deVN-Veiligheidsraad
Datum30 januari 1976
Nr. vergadering1885
CodeS/RES/385
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
OnderwerpZuidwest-Afrika
BeslissingEis voor vrije verkiezingen en terugtrekking van Zuid-Afrika.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1976
Permanente leden
Niet-permanente leden
 Benin ·  Guyana ·  Italië ·  Japan ·  Libië ·  Pakistan ·  Panama ·  Roemenië ·  Zweden ·  Tanzania
Zuidwest-Afrika en Namibië

Achtergrond

Nadat de VN het Zuid-Afrikaanse mandaat over Namibië hadden beëindigd weigerde Zuid-Afrika het gebied te verlaten. Het land negeerde jarenlang de VN-resoluties die hiertoe een oproep of eis deden. Zuid-Afrika richtte thuislanden op om de eenheid van de Namibiërs te breken. De VN vroegen dat het Namibische volk via vrij verkiezingen zijn zelfbeschikkingsrecht zou kunnen uitoefenen.

Inhoud

De Veiligheidsraad:

  • Heeft de verklaring van de voorzitter van de VN-Raad voor Namibië gehoord.
  • Heeft de verklaring van de administratief secretaris van het Zuidwest-Afrikaanse Volksorganisatie (een politieke organisatie in toenmalig Zuidwest-Afrika) Moses Garoeb overwogen.
  • Herinnert aan resolutie 2145 (XXI) van de Algemene Vergadering uit 1966 die het Zuid-Afrikaanse mandaat over Namibië beëindigde en 2248 (S-V) uit 1967 die de VN-Raad voor Namibië oprichtte.
  • Herinnert aan zijn resoluties 245, 246, 264, 269, 276, 282, 283, 284, 300, 301, 310 en 366.
  • Herinnert aan het advies van het Internationaal Gerechtshof in 1971 dat Zuid-Afrika verplicht is zich terug te trekken.
  • Herbevestigt de juridische verantwoordelijkheid van de VN voor Namibië.
  • Is bezorgd over Zuid-Afrika's blijvende illegale bezetting en weigering zich te schikken naar VN-resoluties.
  • Is erg bezorgd over Zuid-Afrika's brutale onderdrukking van het Namibische volk, de schending van hun mensenrechten, pogingen om de nationale eenheid en territoriale integriteit te vernietigen en de militaire uitbreiding in het gebied.
  • Betreurt ten zeerste de militarisatie van Namibië door illegale bezetter Zuid-Afrika.
  1. Veroordeelt de illegale bezetting van Namibië door Zuid-Afrika.
  2. Veroordeelt de racistische- en repressieve wetten in Namibië.
  3. Veroordeelt de militaire uitbreiding en het gebruik van Namibië als uitvalsbasis voor aanvallen op buurlanden.
  4. Eist dat Zuid-Afrika de thuislandenpolitiek onmiddellijk stopzet.
  5. Veroordeelt Zuid-Afrika verder voor het niet uitvoeren van resolutie 366.
  6. Veroordeelt verder de pogingen om de VN-eis voor vrije verkiezingen te ontwijken.
  7. Verklaart dat vrije verkiezingen nodig zijn om het Namibische volk zijn eigen toekomst te laten bepalen.
  8. Beslist verder dat er voldoende tijd wordt gelaten om de verkiezingen te kunnen organiseren.
  9. Eist dat Zuid-Afrika de voorwaarden voor vrije verkiezingen aanvaard, voldoet aan de VN-resoluties en de territoriale integriteit en eenheid van Namibië erkent.
  10. Herhaalt zijn eis aan Zuid-Afrika om zijn bestuur terug te trekken en de macht over te dragen aan het volk.
  11. Eist opnieuw dat Zuid-Afrika in de tussentijd:
    a. Voldoet aan de Universele verklaring van de rechten van de mens.
    b. politieke gevangenen vrijlaat.
    c. Discriminerende en repressieve wetten herroept.
    d. Verbannen Namibiërs vrije terugkeer toestaat.
  12. Besluit om op de hoogte te blijven en tegen 31 augustus opnieuw bijeen te komen, om te kijken in hoeverre Zuid-Afrika aan deze resolutie voldoet en anders verdere maatregelen te overwegen.

Verwante resoluties

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.