Resolutie 1213 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Nog steeds voerde UNITA de overblijvende taken in het Lusaka-Protocol, en in het bijzonder de volledige demobilisatie van haar troepen en de uitbreiding van het staatsbestuur naar heel het land, niet uit. Ook antwoordde haar leider niet op voorstellen om het vredesproces in ere te herstellen. Intussen had de impasse in dat proces ernstige gevolgen voor de bevolking en de veiligheid.

De voornaamste oorzaak van de crisis in Angola en de impasse was dat UNITA haar verplichtingen niet nakwam. De Veiligheidsraad eiste dat die rebellenorganisatie zich onmiddellijk terugtrok uit de met militaire actie opnieuw bezette gebieden. Een militaire oplossing van het conflict was niet toelaatbaar. De ordehandhaving moest worden versterkt en de mensenrechten gerespecteerd. De humanitaire situatie bleef ook verergeren en het aantal ontheemden steeg. Vooral UNITA werd opgeroepen de veiligheid en werking van hulporganisaties te garanderen, te stoppen met het leggen van mijnen en de internationale wetten te respecteren. Ten slotte verlengde de Veiligheidsraad het mandaat van de MONUA-waarnemingsmissie tot 26 februari 1999.