René Van Lint

Hij werd politiek actief in de aanloop naar de lokale verkiezingen van 1931 op verzoek van onderpastoor De Smet en werd verkozen vanop de 6e plaats op de katholieke kieslijst. Hoewel zijn voorganger Victor Daelemans reeds een bestuursmeerderheid had samengesteld met de socialisten, werd zijn kandidatuur als burgemeester niet aanvaard door de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken. Via lobbywerk van onder meer Jef Van Hoeywegen - een medewerker van gouverneur Georges Holvoet - werd Van Lint aangesteld tot burgemeester.[1]

De benoeming van Van Lint als burgemeester werd hierdoor een unicum in de Belgische politiek, aangezien het de eerste maal was dat de voorgedragen kandidaat burgemeester van een gemeente niet werd benoemd, maar de minister naar eigen inzicht een kandidaat aanstelde. Hij werd hierdoor tevens de jongste burgemeester van België op dat moment.[1] De benoeming vond plaats in 1933, hierop volgde een betoging tegen zijn aanstelling[2] geleid door de socialisten en de Oude Roos van voormalig burgemeester Daelemans. Ook Antoon Spinoy (BWP) nam deel aan de optocht.[1] In 1941 nam hij ontslag[3], hij werd opgevolgd door oorlogsburgemeester Emiel Roelants in dit mandaat.[4]

In 1959 werd hij in opvolging van René Van Eetvelt opnieuw aangesteld als burgemeester[5], een mandaat dat hij uitoefende tot 1964. Hij werd wederom opgevolgd door René Van Eetvelt.