Reinhard Kolldehoff

Door zich in zijn geboortestad als figurant te verhuren, kon Kolldehoff zowel zijn Abitur als zijn private toneelopleiding bekostigen. Hij debuteerde in 1936 op het toneel en maakte zijn filmdebuut in Der Gasmann uit 1941, een komische film met in de hoofdrol de bekende acteur Heinz Rühmann. Omdat hij in dat jaar ook werd opgeroepen om in de Wehrmacht te dienen, kon hij zijn loopbaan als acteur pas na de oorlog voortzetten. Destijds was hij zowel in Oost- als in West-Duitsland actief. Hij speelde in het theater in Berlijn en Hamburg maar probeerde toch vooral rollen in films te bemachtigen. Zo trad hij vanaf 1948 enkele jaren in verscheidene filmproducties van de Oost-Duitse DEFA op. Hierna geraakte zijn filmloopbaan pas echt op stoom, in een grote stoet West-Duitse en internationale films verscheen zijn naam op de aftiteling.

De beste recensies kreeg hij voor zijn filmoptreden in Playtime, een komische Franse film uit 1967 van regisseur Jacques Tati, waarin hij een verwarde Duitse manager speelde, en voor in La caduta degli dei (De verdoemden) uit 1969 van de Italiaanse regisseur Luchino Visconti, waarin hij de rol van een afgematte krachtpatser vertolkte. Een hoofdrol - een van zijn weinige - had hij in Das Unheil, een satirische Duitse film uit 1972 van Peter Fleischmann, waarin hij een Heimatvertriebene dorpsdominee neerzette.

Dankzij zijn talloze rollen gold Kolldehoff in eigen land tot 1989 als de naoorlogse acteur die het grootste oeuvre op zijn naam had staan en er bovendien als een van de weinige Duitsers in was geslaagd ook in de buitenlandse filmwereld door te dringen.

In de jaren tachtig kreeg Kolldehoff last van diabetes en de ziekte van Parkinson. 1989 was daarom het laatste jaar dat hij nog voor de camera optrad, in de televisieserie Forstinspektor Buchholz, vanwege zijn lichamelijke gesteldheid in een rolstoel. Daarna deed hij nog wat stemacteerwerk en hield het vervolgens voor gezien. Eind 1995 overleed Reinhard Kolldehoff op 81-jarige leeftijd.

Zijn zoon heeft in Berlijn een café-restaurant gehad dat de naam 'Kólldi' droeg, de bijnaam van Kolldehoff.

• Der Gasmann, 1941
• Nur meiner Frau zuliebe (Mr. Blandings builds his dreamhouse), 1948 (stemacteur)
• Affaire Blum, 1948
• Rotation, 1949
• Bürgermeister Anna, 1950
• Brelan d'As, 1952
• Escale à Orly, 1955
• Hanussen, 1955
• Liane, das Mädchen aus dem Urwald, 1956
• Cigarettes, Whisky et P'tites Pépées, 1959
• Hunde, wollt ihr ewig leben, 1959
• Kriegsgericht, 1959
• Und das am Montagmorgen, 1959
• Die 1000 Augen des Dr. Mabuse, 1960
• Die seltsame Gräfin, 1961
• The Counterfeit Traitor, 1962
• Jeder stirbt für sich allein, 1962
• Die Todesstrahlen des Dr. Mabuse, 1964
• Die fünfte Kolonne, 1965 (televisieserie)
• Le Chant du monde, 1965
• La Ligne de démarcation, 1966
• La Grande Vadrouille, 1966
• Playtime, 1967
• La caduta degli dei, 1969
• Le Mur de l'Atlantique, 1970
• Die seltsamen Methoden des Franz Josef Wanninger, 1970 (televisieserie)
• Das Unheil, 1972
• Più forte, ragazzi!, 1972
• L'Ironie du sort, 1974
• Borsalino and Co, 1974
• A romantic englishwoman, 1975
• Operation Daybreak, 1975
• Der Kommissar, 1975 (televisieserie)
• Tatort, 1975 (televisieserie)
• Je t'aime moi non plus, 1976
• Derrick, 1976 (televisieserie)
• Soldaat van Oranje, 1977
• Der Alte, 1978, 1982 en 1983 (televisieserie)
• Lo chiamavano Bulldozer, 1978
• In der Glut des Südens (Days of Heaven), 1978 (stemacteur)
• The formula, 1980
• Équateur, 1983
• The Little Drummer Girl, 1984
• Palace, 1985
• Forstinspektor Buchholz, 1989 (televisieserie)