Red Hot Chili Peppers

Anthony Kiedis en Michael Balzary leerden elkaar kennen op Fairfax highschool. Ze waren allebei buitenbeentjes, en werden beste vrienden. Op school leerden ze Hillel Slovak en Jack Irons kennen. Michael Balzary speelde al van jongs af aan trompet, en zwoer bij jazz. Toen Slovak hem echter rock liet horen was hij meteen verkocht. Slovak, die gitaar speelde, leerde hem basgitaar spelen, en ze begonnen een band. Balzary (Flea) op basgitaar, Slovak op gitaar en Irons op de drums. Ze hadden allerlei korte projecten. Op een gegeven moment zou Kiedis een keer mee mogen doen met zijn eigen tekst (hij schreef al regelmatig teksten). Het nummer dat ze speelden, "Out in L.A." is het allereerste nummer van de Red Hot Chili Peppers. Eerst heette de band Tony Flow and the Miraculously Majestic Masters of Mayhem, maar werd later omgedoopt tot de Red Hot Chili Peppers.

De teksten van de Red Hot Chili Peppers waren aanvankelijk lichtvoetig van aard. De band werd bekend door hun 'sokkenact': regelmatig kwamen ze het podium op in niets dan een sok over de genitaliën (ook zichtbaar op de Abbey Road EP waarbij zij hetzelfde zebrapad overstaken als The Beatles op de hoes van hun Abbey Road album uit 1969). Hun album Freaky Styley viel op door het combineren van punk en funk. Dit album werd overigens geproduceerd door George Clinton. Daarna volgde The Uplift Mofo Party Plan, dat werd uitgebracht in 1987.

In die jaren waren Slovak en Kiedis ernstig verslaafd aan heroïne. In 1988 stierf Slovak aan een overdosis heroïne. Kiedis was niet bij de begrafenis, maar ging naar Mexico, om daar af te kicken. Kiedis zou tot 1995 clean blijven, maar later zou hij weer problemen met drugs krijgen. Irons stapte na dit ongeval uit de band, hij wilde niets meer te maken hebben met deze drugsproblemen, en werd vervangen door D.H. Peligro, ex-drummer van de Dead Kennedys. Al snel bleek het niet goed tussen hem en de band te klikken en Peligro werd al na ongeveer 8 maanden vervangen door Chad Smith. Aanvankelijk zou Dewayne Blackbyrd McKnight de vervanger worden voor Slovak, maar die voldeed niet. John Frusciante, een 18-jarige fan van de band, werd de nieuwe gitarist. In 2004 publiceerde Kiedis het boek Scar Tissue, een onthullende autobiografie vol met verhalen over seks en drugs.

Red Hot Chili Peppers
(Uitmarkt Amsterdam, aug. 1989)

Mother's Milk (1989) betekende hun doorbraak, maar het was Blood Sugar Sex Magik (1991) die hen echt grote wereldsterren maakte. Dit album namen ze in volledige afzondering van de rest van de wereld, in een grote villa buiten Hollywood, op. Er kwamen echter grote spanningen in de band na de release van Blood Sugar Sex Magik. Niemand wist goed om te gaan met dit onverwachte succes. Tijdens hun grote wereldtournee werden de ruzies steeds erger en werd de sfeer in de band zeer slecht. Frusciante verliet de band vanwege drugsproblemen (heroïne) en omdat hij de druk van de enorme populariteit niet aankon.

Ook Frusciante raakte verslaafd aan heroïne. Hij maakte twee solo-albums: Niandra LaDes And Usually Just A T-Shirt en Smile from the Streets You Hold alvorens hij in 1998 terugkeerde in de band.

Na Frusciante wisselden de gitaristen elkaar af totdat na Jesse Tobias Dave Navarro verscheen. De Red Hot Chili Peppers wilden Navarro al langer als lid. Met hem maakten ze het album One Hot Minute. De opnames voor One Hot Minute verliepen moeizaam en geen enkele single van dit album verscheen in de Top 40. Het nummer "My Friends" stond als enige nummer op het Greatest Hits album. De verkoop One Hot Minute viel tegen. Er gingen geruchten dat de Peppers er na een afscheidstournee mee zouden stoppen. Navarro stapte uit de band in 1997, op het moment dat de verslaving van Frusciante een historisch dieptepunt bereikte.

Frusciante kwam weer terug in de band, definitief afgekickt, met dank aan Kiedis, Flea en Johnny Depp. Californication (1999) werd een grote hit. Het album bevatte de hits "Scar Tissue", "Otherside" en "Californication". In 2002 volgde het album By the Way, dat eveneens succesvol was. Frusciante drukte voor het eerst sinds lang zijn stempel op de arrangementen.

In 2006 brachten de Red Hot Chili Peppers het dubbelalbum Stadium Arcadium uit. Op Stadium Arcadium voert pop de boventoon boven funk. Toch werd Stadium Arcadium bijzonder goed ontvangen: de Peppers werden zesmaal genomineerd voor de Grammy's van 2007 en wonnen de Grammy voor "Best Rock Album", "Best Boxed Set or Special Limited Edition Package", "Best Rock Song" en "Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal" (beide met "Dani California"). Hiermee werd Stadium Arcadium het meest bekroonde album van de Peppers. De band bracht vijf singles van het album uit. In de daaropvolgende tournee speelden de Peppers onder andere op Pinkpop 2006 en Rock Werchter. Op 24 juni 2007 traden de Peppers weer op in Nederland, ditmaal in het Goffertpark in Nijmegen.

In een interview met Rolling Stone Magazine op 20 mei 2008, maakte zanger Kiedis bekend dat de band een pauze wilde inlassen van ten minste één jaar. Sinds het album Californication was de band non-stop bezig geweest met werk en optredens en ze waren daarvan uitgeput geraakt, aldus Kiedis. Anthony wilde zich gaan richten op het opvoeden van zijn zoon, Flea en Frusciante gingen aan soloprojecten werken en Smith ging in een jazzband drummen in Japan.

In juli 2009 werden geruchten dat Frusciante de band zou verlaten ontkend. Er werd zelfs een nieuw album aangekondigd. Maar op 16 december 2009 maakte Frusciante op zijn website bekend de band te hebben verlaten, omdat hij geen interesse meer had om deel uit te maken van een grote rockband. Josh Klinghoffer maakte op 2 januari 2010 bekend dat hij de nieuwe gitarist was.

De band ging in juli 2010 weer de studio in voor hun tiende album.[1] Op 6 juni 2011 werd bekend dat het nieuwe album I'm with You zou gaan heten. Ook werd de officiële releasedatum vastgesteld op 26 augustus 2011.[2]. Op 17 juni werden details over de nieuwe tour bekendgemaakt. Na een korte 'warming-up' in Azië, begon de tour op 17 september in Colombia en zou doorgaan tot in 2013. Op 18 juli verscheen de leadsingle van I'm With You, getiteld "The Adventures of Rain Dance Maggie". Op 17 september 2011 maakten Anthony en Chad, in een interview met BBC Radio 2 bekend dat "Monarchy of Roses" de tweede single van het album zou zijn. Deze kwam uit op 14 november 2011.[3]. In januari 2012 kwam de derde single van dit album, "Look Around", uit. Het management van de band maakte in diezelfde maand bekend dat er geen b-kanten zouden verschijnen bij de toekomstige singles. In mei maakten Chad en Flea bekend dat vanaf dat moment 18 nieuwe nummers zouden verschijnen. Een gedeelte hiervan zou als B-kant van de singles gezien kunnen worden, de anderen zijn opgenomen tijdens de wereldtournee.

Op 19 september 2011 werd de band genomineerd voor twee MTV Europe Music Awards awards voor Best Rock Band and Best Live Artist. Ze vielen niet in de prijzen.

Op 28 juni 2012 traden de Red Hot Chili Peppers weer op in het Goffertpark in Nijmegen en op 1 juli 2012 op Rock Werchter. In april 2013 eindigde de "I'm With You"-tour. Dit werd bekendgemaakt door Chad Smith.

Op 5 mei 2016 werd het elfde studioalbum genaamd The Getaway officieel aangekondigd. Gelijktijdig werd het eerste nummer van het album, "Dark Necessities", aangekondigd.[4] Op 28 oktober 2015 werd al bekend gemaakt dat de Red Hot Chili Peppers headliners zouden zijn op Pinkpop 2016. Ze traden hier op vrijdag 10 juni op.

Op 15 december 2019 maken de Red Hot Chili Peppers via Instagram bekend dat John Frusciante voor de tweede keer terugkeert bij de band. Josh Klinghoffer verlaat de band.

• Anthony Kiedis (zang), lid van de Red Hot Chili Peppers sinds de oprichting van de band;
• Michael Balzary, (basgitaar), beter bekend als 'Flea', lid sinds de oprichting van de band;
• Chad Smith (drums), huidige drummer, sinds 1988.
• John Frusciante (gitaar), gitarist in de periodes 1988-1992, 1998-2009; en (eind) 2019 tot heden.

• Hillel Slovak (gitaar), lid van de Red Hot Chili Peppers vanaf de oprichting tot zijn dood in juni 1988 door een overdosis heroïne. Hij onderbrak zijn deelname aan de band korte tijd voor het experiment What Is This? (zie ook Jack Irons);
• Jack Sherman (gitaar), verving Slovak gedurende diens afwezigheid. Hij speelde mee op het eerste album, The Red Hot Chili Peppers, maar voldeed niet en is er toen al snel weer mee gestopt;
• DeWayne 'Blackbyrd' McKnight (gitaar), vervanger van Slovak. Omdat hij niet voldeed werd hij al snel vervangen;
• Arik Marshall (gitaar), verving John Frusciante voor circa acht maanden;
• Jesse Tobias (gitaar), verving Arik Marshall voor een paar maanden;
• Dave Navarro (gitaar), verving Jesse Tobias. Met hem werd het album One Hot Minute opgenomen. Vanaf circa 1996 liep het steeds slechter tussen hem en de band. Verliet de Peppers in 1998;
• Jack Irons (drums), een van de oprichters van de Red Hot Chili Peppers, verliet hen in het begin voor het geflopte experiment What Is This?. Hij drumde echter wel veel op live-concerten en speelde mee op The Uplift Mofo Party Plan. Verliet de band na de dood van Hillel Slovak. Ging halverwege de jaren negentig naar Pearl Jam;
• Cliff Martinez (drums), speelde mee op de eerste twee albums, The Red Hot Chili Peppers en Freaky Styley, en speelde ook veel mee op live-concerten;
• D.H. Peligro (drums), vervanger van Jack Irons voor circa acht maanden (1988);
• Josh Klinghoffer (gitaar), lid van de Red Hot Chili Peppers sinds 2010, neemt afscheid in 2019, was vervanger van John Frusciante.