Funk

Het woord funk betekent van origine lichaamsgeur of de geur van geslachtsgemeenschap en werd in het algemeen als een onfatsoenlijk woord ervaren.

In de Afro-Amerikaanse muziek gebruikte men de aanduiding funky om dat deel van de muziek aan te geven dat los, sexy, langzaam, riff-georiënteerd en/of dansbaar was. Funk kan dus gezien worden als een subgenre binnen rhythm-and-blues en de term wordt sinds medio jaren 1960 als genreaanduiding gebruikt.

In de jaren 1960 ontstond funk als muziekgenre, voornamelijk ontwikkeld door James Brown en de groep muzikanten rondom hem en later ook door de The Meters, beide uit de Verenigde Staten.

Artiesten van het eerste uur waren onder meer Bootsy Collins, George Clinton, Maceo Parker, Sly & the Family Stone, de Commodores en The Isley Brothers.

In de jaren 1970 ontstond een nieuwe stroming binnen de funk die George Clinton en zijn Parliament/Funkadelic-collectief p-funk noemde. Funk ligt ook aan de basis van de disco, dat opkwam aan het eind van de jaren 1970. Bekende artiesten uit deze tijd waren Earth, Wind & Fire en Rick James. Ook ontstond in de jaren 1970 de jazzfunk met onder anderen Herbie Hancock met het album Headhunters uit 1973. In de muziek van Mother's Finest, een groep met zowel zwarte als blanke bandleden, smolt de funk destijds met rockmuziek samen.

In de jaren 1980 ging de funk zich steeds meer vermengen met andere muziekstijlen. Zo ontstond in de Amerikaanse stad Minneapolis een aparte funkscene, met name dankzij het succes van de artiest Prince. Deze mengden onder andere pop, new wave en rock met funk. Ook de muziek van de in 1989 doorbrekende Amerikaanse band Red Hot Chili Peppers was sterk door funk beïnvloed. Deze groep speelde hoofdzakelijk funkmetal en later ook funkrock. Ook ontstond er boogieachtige funk, die populair werd in de Westelijke Verenigde Staten en dan vooral Californië. De groep Zapp & Roger uit Ohio had er verschillende hits mee. Ook de megahit Another One Bites the Dust van Queen uit 1980 wordt vaak met funk geassocieerd.

Ook had de funk veel invloed op de commerciëlere popmuziek in en vanaf deze tijd.

Vanaf de jaren 1990 was funk voornamelijk van invloed op de grooves en samples in respectievelijk de dance en de hiphop. Binnen de hiphop zag met name de rapgroep Digital Underground zich als een voortzetting van de P-funk. Bekende rapnummers als Hit em up van 2Pac en California love van 2Pac en Dr. Dre bevatten samples van funknummers. Een andere vorm van funk die in de jaren 1990 opkwam, is G-funk, gemaakt is door de rappers.

Een meer met jazz verbonden opleving ontstond met Amerikaanse artiesten als John Scofield en Soulive.

Daarnaast ontwikkelde zich de uit Amerika overgewaaide hammondbeat, gekenmerkt door veelal instrumentale en hypnotiserende funkgrooves, waarin scheurende hammondorgels en wah-wah-gitaren centraal staan.

Ook in de dancemuziek is de invloed van funk nog steeds aanwezig.