RAF-groep nr. 8 (Pathfinder)

RAF-groep nr. 8, ook bekend onder de naam Pathfinder Force of Pathfinders, was een vliegtuigformatie binnen de Royal Air Force die tijdens de Tweede Wereldoorlog de geallieerde bommenwerpers voorafging en de doelen voor hen ging markeren.

Aanvankelijk was Air Chief Marshal Sir Arthur Harris (Bomber Harris) tegen het idee om een elite-eenheid op te richten. Hij vreesde dat dit jaloezie en afgunst zou opwekken bij de andere RAF-groepen. Uiteindelijk werd RAF-groep nr. 8 opgericht door het Britse Air Ministry op 15 augustus 1942. Zij had haar hoofdkwartier in Wyton, Huntingdonshire, Groot-Brittannië. De groep werd op 13 januari 1943 omgedoopt in 8 (PFF) Group, waarbij hun hoofdkwartier verhuisde naar Castle Hill House, eveneens te Huntingdonshire.

In het begin bestond RAF-groep nr. 8 uit vijf eskaders, één voor elke RAF-groep bommenwerpers. In april 1945 was dat opgelopen tot 19 operationele vliegtuigeskaders. De Pathfinders vlogen met Wellington-, Stirling-, Halifax-, Lancaster- en Mosquitovliegtuigen maar werden uiteindelijk standaard uitgerust met de Lancasters en Mosquitos.

De Pathfinder-bemanning waren allen vrijwilligers en reeds experts in hun domein die een tweede operationele dienst aanvaardden. De taak van een Pathfinder-eenheid was met behulp van de navigatie- en markeersystemen zoals Oboe en H2S doelen te markeren met behulp van flares die de stroom bommenwerpers naar hun doel leidden. De Pathfinders waren eveneens onderdeel van de Light Night Striking Force (LNSF), die stootraids uitvoerde met 4000 lb HC cookies-bommen op de industriële centra van nazi-Duitsland. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog had RAF-groep nr. 8 50.490 vluchten uitgevoerd naar 3.440 doelwitten. Hierbij verloren zij minstens 3727 bemanningsleden. RAF-groep nr. 8 werd ontbonden in december 1945.