Polybiusvierkant

In zijn algemene vorm ziet een polybiusvierkant er als volgt uit:

Elke letter wordt vervolgens vervangen door zijn betreffende coördinaten in het vierkant. POLYBIUS wordt dus 14 53 23 45 21 42 15 44. Dat de V als een U wordt uitgesproken (latijn) is een gebruikelijke manier om de 26 letters in een vierkant van 5 bij 5 te passen. Polybius had dit probleem niet aangezien hij het 24 letters tellende Griekse alfabet gebruikte. Polybiusvierkanten bestaan ook in 6 bij 6 varianten om bijvoorbeeld het Cyrillische alfabet (33 letters) mee te versleutelen. Het bovenstaande voorbeeld is een manier om de tekst te coderen, sommigen gebruiken een sleutelwoord om de gecodeerde boodschap nog verder te beschermen. Het vierkant werkt dan als volgt: vul een isogram (een woord waar elke letter maar één keer voor komt) in en vul daarna de overige lege plekken in het vierkant in op alfabetische volgorde. In andere woorden:

Polybius wordt in dit geval 34 31 14 45 32 11 15 21.

Tekst versleuteld met een polybiusvierkant alleen verschaft geen werkelijke beveiliging aangezien de methode uitmondt in monoalfabetische substitutie. De vierkanten bieden echter de mogelijkheid om een tekst te fractioneren en kan als zodanig gebruikt worden in complexere versleutelingen zoals de nihillistversleuteling.

De manier waarop het vierkant gelezen kan worden is tweedelig. Bijvoorbeeld de P is in het laatste vierkant 34 maar men kan het ook lezen als 43. Het hangt ervan af of men het eerste getal koppelt aan de rij of aan de kolom. Let hier op bij het ontrafelen van een gecodeerde tekst met het polybiusvierkant.