Pithiviers

Pithiviers is een gemeente in het Franse departement Loiret (regio Centre-Val de Loire) en telt 9242 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Pithiviers.

Pithiviers
Gemeente in Frankrijk

Situering
RegioCentre-Val de Loire
DepartementLoiret (45)
ArrondissementPithiviers
KantonPithiviers
Coördinaten48° 10′ NB, 2° 15′ OL
Algemeen
Oppervlakte6,9 km²
Inwoners (1 jan. 2011)8.893
(1.288,8 inw./km²)
Hoogte97 - 130 m
Overig
Postcode45300ë
INSEE-code45252
Portaal    Frankrijk

Ligging, verkeer, vervoer

Het stadje ligt aan een in het Forêt d'Orléans ontspringend riviertje met de naam Œuf, wat "ei" betekent. Deze merkwaardige naam komt vermoedelijk door een oude schrijffout: Oorspronkelijk heette het Essonne, vermoedelijk naar een Gallische watergodin Acionna, van wie in de omgeving van Orléans in 1822 een altaar met haar naam daarop uitgebeiteld werd ontdekt. Op middeleeuwse en 16e-eeuwse kaarten werd het riviertje, afgekort, vermeld als: Eſſ . Dat werd vervolgens, volgens de meeste geleerden, in volgende geschriften overgenomen als Eff. in plaats van Ess. Aan het riviertje de Œuf liggen overigens verderop nog enige fraaie kastelen. Meer noordelijk vloeit de Œuf samen met de Rimarde. Benedenstrooms van dit punt heet de rivier ook tegenwoordig nog Essonne.

Vlak bij Pithiviers ligt het dorpje Denainvilliers, de voormalige woonplaats van Henri Louis Duhamel du Monceau.

Het station van Pithiviers, in de Tweede Wereldoorlog nog het tragisch decor van transporten van Joden naar Auschwitz, is niet meer voor passagierstreinen in gebruik. Een uitzondering vormt een toeristisch treintje, waarmee af en toe ritten worden gemaakt. Verder stoppen er af en toe nog goederentreinen.

Autoverkeer is aangewezen op tweebaanswegen, onder andere vanuit Parijs via Étampes, vanwaar het nog 33 km naar Pithiviers is.

Pithiviers heeft een hobbyvliegclub. Piloten kunnen o.a. met Cessna-vliegtuigjes gebruik maken van een vliegveldje ten westen van de stad, nabij de suikerfabriek.

Geschiedenis

Tot 1939

De naam Pithiviers luidde in de klassieke oudheid en de vroege middeleeuwen Ped(e)uerius, van Keltische oorsprong. Vermoedelijk is dit woord afgeleid van petuarios = vierde, namelijk: 4e stad of versterkte plaats, namelijk langs de grenslinie tussen de gebieden van de Carnutes en de Parisii, twee Gallische volkeren.

Rond het jaar 1000 leefde in het stadje een adellijke dame uit het Huis Blois, Héloïse de Pithiviers. Zij liet de slotkapel in het kasteel van Pithiviers, waarvan zij kasteelvrouwe was, tot de huidige kerk uitbouwen. Kort voor 1025 is zij overleden en in de kerk begraven. Zij wist voor haar dood nog te bewerken, dat haar zoon Odalric na een conflict over ketterij in 1023 bisschop van Orléans werd en zo ook invloed op de koning verkreeg. In 1589 werd het stadje ingenomen door de katholieke troepen van Hendrik IV van Frankrijk. Daarbij liep de stad, en ook de Sint-Joriskerk, zware schade op.

In 1872 opende de suikerfabriek van het stadje haar poorten.

Tweede Wereldoorlog

Evenals in het 37 km zuidwaarts aan de Loire gelegen Jargeau en het op 18 km zuidoostelijk van Pithiviers, aan hetzelfde spoorlijntje, gelegen Beaune-la-Rolande, is hier een van de drie beruchte Loiret-kampen geweest.

Het kamp werd in 1939 ingericht om er evacués uit Parijs en Duitse krijgsgevangenen in onder te brengen. Nadat de Duitse troepen Frankrijk hadden bezet, werd het kamp eerst voor Franse krijgsgevangenen[1] , en vanaf 14 mei 1941[2] voor gedeporteerde Joden gebruikt. Ook op 17 juli 1942, na de razzia waarbij ca. 13.000 Joden in het Vélodrome d'Hiver te Parijs werden opgesloten, werden duizenden van deze mensen naar dit kamp gevoerd. Vanuit dit kamp werden in totaal ruim 6000 Joden, onder wie veel vrouwen en kinderen, naar het concentratiekamp Auschwitz vervoerd, waar zij vrijwel allen om het leven kwamen. Na het laatste van de zes transporten, in september 1942, diende het kamp nog als concentratiekamp voor politieke tegenstanders van de nazi's, tot het in 1944 bij de bevrijding werd gesloten. In de stad Orléans werd in januari 2011 een museum met gedenkplaats voor de slachtoffers van de drie Loiret-kampen geopend in het Centre de Recherche sur les camps de Beaune-la-Rolande, Pithiviers et Jargeau. Ook in Pithiviers zelf bevinden zich op de plaats, waar het kamp heeft gestaan, enige gedenktekens. Ook een straat ten zuidwesten van het centrum is naar het oude kamp genoemd.

Economie

Tussen de stad en het 3,5 km westelijk gelegen dorp Pithiviers-le-Vieil staat een grote suikerfabriek. Er is ook een bescheiden geneesmiddelenindustrie. Aan de westkant is een groot bedrijventerrein met vooral kleinere bedrijven.

Bezienswaardigheden
  • De kapittelkerk, St. Georges, oorspronkelijk een slotkapel, uitgebouwd in de vroege 11e eeuw in Romaanse architectuur bouwstijl.
  • Kerk van St. Salomon en Gregorius, oorspronkelijk gebouwd rond 1100, later diverse keren gerenoveerd, van buiten thans een overwegend gotische kerk.
  • Ook het schilderachtige dorpje bij de ruïne van het kasteel van Yèvre-le-Châtel ligt in de nabijheid.
  • Op 15 km in zuidelijke richting begint het Forêt d'Orléans met onder andere wandelmogelijkheden.

Geografie

De oppervlakte van Pithiviers bedraagt 6,9 km², de bevolkingsdichtheid is 1339,4 inwoners per km².

De onderstaande kaart toont de ligging van Pithiviers met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.

Demografie

Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).

Grafiek inwonertal gemeente

Belangrijke personen in relatie tot Pithiviers

Geboren te Pithiviers

In Pithiviers woonachtig of werkzaam (geweest)

Referenties
  1. Onder deze krijgsgevangenen was Joseph Darnand, die in augustus uit het kamp ontsnapte en later naar de Duitsers overliep.
  2. Op 14 mei vond in Parijs de Groene-briefjesrazzia plaats. 6.694 Parijse Joodse mannen van Poolse afkomst moesten een hun toegestuurd groen formulier op bepaalde verzamelpunten komen inleveren. Van hen meldden zich er 3747, die dachten dat het om een eenvoudige administratieve formaliteit ging. Ongeveer 2000 van hen werden afgevoerd naar Beaune-la-Rolande en circa 1700 naar Pithiviers. Ongeveer 800 wisten te ontsnappen, maar zij werden bijna allen opnieuw gearresteerd.
Zie de categorie Pithiviers van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.