Pianosonate nr. 26 (Beethoven)

	Pianosonate nr. 26
	De eerste maten van het eerste deel: Adagio - Allegro
Componist	Ludwig van Beethoven
Soort compositie	Pianosonate
Gecomponeerd voor	Pianoforte
Toonsoort	Es majeur
Opusnummer	81a
Compositiedatum	1809-1810
Duur	ca. 14'
Vorige werk	Koorfantasie op. 80
Volgende werk	Sextet op. 81b
Oeuvre	Oeuvre van Ludwig van Beethoven
Portaal	Klassieke muziek

Pianosonate nr. 26 in Es majeur, op. 81a, is een pianosonate van Ludwig van Beethoven. Het stuk is gedurende 1809 tot 1810 geschreven en duurt circa 14 minuten. De bijnaam van de sonate is "Les Adieux".

Onderdelen

De sonate bestaat uit drie delen:

I Das Lebewohl (Les Adieux - Het afscheid): Adagio - Allegro
II Abwesenheit (L'Absence - De afwezigheid): Andante espressivo
III Das Wiedersehen (Le Retour - De terugkeer): Vivacissimamente

Adagio - Allegro

Dit is het eerste deel van de sonate. De sonate opent adagio in een 2/4 maat met een motief van drie akkoorden, waarboven Le-be-wohl geschreven staat. Op dit motief zijn zowel het eerste, als het tweede thema gebaseerd. Op het moment dat de introductie voorbij is en de expositie begint, verandert de maat naar 2/2 en gaat het stuk over naar allegro. Het stuk duurt circa 7 minuten.

Andante espressivo

Dit is het tweede deel van de sonate. Het stuk heeft een 2/4 maat en duurt circa 3 minuten.

Vivacissimamente

Dit is het derde en laatste deel van de sonate. Dit stuk heeft, net als het eerste deel, een sonatevorm. Het begint vrolijk in 6/8 maat in Bes majeur. Voordat het tweede thema komt, heeft het stuk een verbindingsdeel dat van Ges majeur, naar F majeur gaat. Het stuk duurt ongeveer 4 minuten.

Externe links

Bladmuziek op het International Music Score Library Project

Pianosonates uit het oeuvre van Ludwig van Beethoven

Nrs. 1-10: (op. 2-14)	nr. 1 in f, Op. 2, nr. 1 · nr. 2 in A, Op. 2, nr. 2 · nr. 3 in C, Op. 2, nr. 3 · nr. 4 in Es, Op. 7 (Grand Sonata) · nr. 5 in c, Op. 10, nr. 1 · nr. 6 in F, Op. 10, nr. 2 · nr. 7 in D, Op. 10, nr. 3 · nr. 8 in c, Op. 13 (Pathétique) · nr. 9 in E, Op. 14, nr. 1 · nr. 10 in G, Op. 14, nr. 2
Nrs. 11-20: (op. 22-49)	nr. 11 in Bes, Op. 22 · nr. 12 in As, Op. 26 (Dodenmars) · nr. 13 in Es, Op. 27, nr. 1 (Quasi una fantasia) · nr. 14 in cis, Op. 27, nr. 2 (Mondschein) · nr. 15 in D, Op. 28 (Pastorale) · nr. 16 in G, Op. 31, nr. 1 · nr. 17 in d, Op. 31, nr. 2 (Sturm) · nr. 18 in Es, Op. 31, nr. 3 · nr. 19 in g en nr. 20 in G, Op. 49
Nrs. 21-32: (op. 53-111)	nr. 21 in C, Op. 53 (Waldstein) · nr. 22 in F, Op. 54 · nr. 23 in f, Op. 57 (Appassionata) · nr. 24 in Fis, Op. 78 (A Thérèse) · nr. 25 in G, Op. 79 · nr. 26 in Es, Op. 81a (Les adieux) · nr. 27 in e, Op. 90 · nr. 28 in A, Op. 101 · nr. 29 in Bes, Op. 106 (Hammerklavier) · nr. 30 in E, Op. 109 · nr. 31 in As, Op. 110 · nr. 32 in c, Op. 111

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.