Petro Porosjenko

Petro Oleksiyovytsj Porosjenko (Oekraïens: Петро Олексійович Порошенко) (Bolhrad, 26 september 1965) is een voormalig president van Oekraïne. Hij bekleedde deze positie van 7 juni 2014 tot eind mei 2019. Hij is van oorsprong ondernemer.

Petro Porosjenko
Porosjenko in 2014
Geboren26 september 1965
Bolhrad, Sovjet-Unie
Politieke partijpartijloos
PartnerMaryna Porosjenko
Beroeppoliticus
ReligieOekraïens-orthodox (Kiev)
5e president van Oekraïne
Aangetreden7 juni 2014
Einde termijn20 mei 2019
PremierArseni Jatsenjoek
VoorgangerOleksandr Toertsjynov, waarnemend
OpvolgerVolodymyr Zelensky
Portaal    Politiek

Jeugd en opleiding

Porosjenko werd op 26 september 1965 geboren in Bolhrad in de oblast Odessa, maar groeide op in Vinnytsja in Centraal-Oekraïne.[1] In 1989 studeerde hij af in de economie aan de faculteit internationale betrekkingen en internationaal recht, daarna het Instituut voor Internationale Betrekkingen, van de Taras Sjevchenko Nationale Universiteit van Kiev.[2]

Ondernemerschap

Porosjenko begon daarna een bedrijf in cacaobonen, dat uitgroeide tot de Roshengroep, de grootste zoetwarenfabrikant van Oekraïne. Dit leverde hem de bijnamen Chocoladekoning en de Willy Wonka van Oekraïne op. Daarnaast bezit Porosjenko een aantal auto- en -busfabrieken, een scheepswerf en een televisiekanaal. Porosjenko stond in 2012 op de 1153e plaats op de lijst van rijkste mensen ter wereld.

Politieke loopbaan

Porosjenko werd parlementslid in 1998 voor de Verenigde Sociaaldemocratische Partij maar verliet deze partij in 2000 om de afsplitsing Solidariteit op te richten. Porosjenko was in 2001 betrokken bij de oprichting van de Partij van de Regio's, maar sloot zich er niet bij aan. In 2005 werd hij secretaris van de Nationale Veiligheids- en Defensieraad. Van 9 oktober 2009 tot 11 maart 2010 was hij minister van Buitenlandse Zaken onder premier Joelia Tymosjenko en enkele dagen onder interim-premier Oleksandr Toertsjynov. Van 23 maart tot 24 december 2012 was hij minister van handel en economische ontwikkeling onder premier Mykola Azarov.

Vanaf het begin van Euromaidan in november 2013 steunde Porosjenko de pro-Europese anti-regeringsprotesten volmondig.[3] Na Euromaidan brak er oorlog tussen de Oekraïne en Russische separatisten in het oosten van het land uit, de Oekraïnecrisis.

Voor de vervroegde presidentsverkiezingen voor een opvolger van de gevluchte en afgezette president Viktor Janoekovytsj stelde hij zich op 29 maart 2014 kandidaat en werd al snel de favoriet. Volgens de exitpolls op 26 mei won Porosjenko de eerste ronde met een absolute meerderheid van ca. 56%, waarmee een tweede ronde overbodig werd. Timosjenko, die ongeveer 12% haalde, erkende meteen haar nederlaag, sprak haar vertrouwen in Porosjenko uit en zei dat de verkiezingen 'eerlijk en schoon' waren verlopen ondanks de zware sociaal-economische en politiek-militaire toestanden van het land, vooral in Oost-Oekraïne.[4]

In het begin van 2015 werden onderhandelingen in de Wit-Russische hoofdstad Minsk over vrede gevoerd. Porosjenko voerde die onderhandelingen met Angela Merkel, François Hollande en Vladimir Poetin.[5][6]

Op 21 april 2019 werd Porosjenko weggestemd bij de presidentsverkiezingen. Zijn opvolger werd Volodymyr Zelensky.

Zie de categorie Petro Poroshenko van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.